Πενήντα + 1 χρόνια μετά

Θα αναπαράξουμε την σελίδα, που είχαμε και πριν ένα χρόνο αφιερώσει στην ημέρα μνήμης του Πολυτεχνείου και επίκλησης αγώνα… 

Γιατί περισσότερο απ΄όλα έχει σημασία να θυμόμαστε… Να θυμόμαστε καθαρά… Να μην επιτρέπουμε στην φθορά των εγκεφαλικών μας κυττάρων να θολώσει την μνήμη των γεγονότων και την ένταση της συγκίνησης…

Ένα ολόκληρο παγκόσμιο σύστημα εξουσίας ενδιαφέρεται παθιασμένα να σβήσει από την ύπαρξή μας ό,τι μπορεί να μας εγκαλεί στην τάξη της ρήξης και να εγείρει τις ηθικές μας παρακαταθήκες…

Σήμερα, λοιπόν, που ο Ιμπεριαλισμός επιτίθεται με αγριότητα ενάντια στους λαούς με πρωτοπαλήκαρο τους Σιωνιστές του Τελ Αβίβ, έχει μέγιστη αξία να ανασυντάσσουμε τις γραμμές άμυνάς μας. Η μνήμη είναι η συνδετική ύλη, που μπορεί κάνει τις ψυχές μας απροσπέλαστες…  

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ.

Πάνω απ’ όλα τα συνθήματα, αυτό είναι, που εκνευρίζει και θυμώνει τους συντηρητικούς, τους αντιδραστικούς, την κυρίαρχη μεγαλοαστική τάξη. Γιατί ζωή του Πολυτεχνείου είναι οι σκέψεις και οι δράσεις του λαού και της νεολαίας του… 

Και αν σήμερα τα χρόνια μοιάζουν δίσεκτα η φλόγα του Πολυτεχνείου υπόσχεται μελλοντικές αναζωπυρώσεις… 

Αν σας ενδιαφέρει το σημερινό αφιέρωμα της ΦΑΙΑΚΙΑΣ πατήστε ε δ ώ



 

Σχόλια