Οι εικόνες, που προβλήθηκαν πριν από λίγες μέρες από το κλειστό κολυμβητήριο της Χίου είναι αποκαλυπτικές… Μέσα στο νερό βρισκόνταν παιδάκια-παίκτες ομάδων ηλικίας 11-13 ετών… Στις κερκίδες βρισκόνταν οι γονείς τους… Το κλίμα οπαδικό στην κερκίδα από γονείς, που παρότρυναν τα βλαστάρια τους να τους …σκίσουν, να τους πνίξουν και άλλα τέτοια ‘φίλαθλα’… Κάποια στιγμή, ο διαιτητής πήρε την μοιραία απόφαση, που …αδικούσε κατάφορα την μία ομάδα… Αίσχος, a παράδεκτο, άντε γα@@@ου! Εξαλλοι οι μεν γονείς ως αδικούμενοι… Εξαλλοι και οι δε για …το θέατρο των αντιπάλων… Στον …ιερό αυτό πόλεμο ανακατεύτηκαν και προσωπικότητες της πόλης και προσέδωσαν …μεγαλύτερο βάρος και κύρος. Το κλίμα μεταφέρθηκε, όπως ήταν φυσικό και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου ο Γ.Γ. του Δήμου της Χίου ευχήθηκε στους παίκτες της μίας ομάδας να …πάνε στον πάτο… Εν τω μεταξύ, μέσα στο νερό υπήρχαν παιδάκια… Πολλά από αυτά είχαν την πρώτη τους επαφή με κλίμα αγώνα ‘υψηλού ενδιαφέροντος’… Το πήραν το μάθημά τους… Πώς δηλαδ...
Ενας αγαπημένος φίλος, χρόνια κολλητός, λόγω της Κερκυραϊκής μας καταγωγής αλλά και από την κοινή μας θητεία στον Αγιο Σάββα, μας άφησε...
Ξεχωριστός ο Γιώργος. Για την εντιμότητά του, το αδιάπτωτο ενδιαφέρον για την επιστήμη του, την αγάπη του για τα παιδιά του και την Σοφία...
Κεφάτος, καλαμπουρτζής, ανεκτικός με ευρύ πνεύμα για το σημαντικό και το διαφορετικό... Αδιόρθωτα νέος στο πνεύμα και φανατικός Κερκυραιολάτρης, πικραίνονταν για τα στραβά και τα ανάποδα, που αυξάνονται και πληθύνονται στην νήσο των ΦΑΙΑΚΩΝ...
Από πρόσφατο τηλεφώνημά του κατάλαβα, πως είχε μπει στον δύσκολο και ταλαίπωρο δρόμο της αποχώρησης... Μιλούσε δύσκολα αλλά η γενναιότητά του και μία λανθάνουσα αισιοδοξία το διακατείχαν παρά την προφανή του επειδείνωση...
Μείναμε σύμφωνοι πως θα με ξανάπαιρνε... Δεν τα κατάφερε...
Γιώργο, μακάρι να μπορούσα να σου διαμηνύσω, πόσο είσαι εδώ...
Γειά σου φίλε μου...
Σχόλια