Οι εικόνες, που προβλήθηκαν πριν από λίγες μέρες από το κλειστό κολυμβητήριο της Χίου είναι αποκαλυπτικές… Μέσα στο νερό βρισκόνταν παιδάκια-παίκτες ομάδων ηλικίας 11-13 ετών… Στις κερκίδες βρισκόνταν οι γονείς τους… Το κλίμα οπαδικό στην κερκίδα από γονείς, που παρότρυναν τα βλαστάρια τους να τους …σκίσουν, να τους πνίξουν και άλλα τέτοια ‘φίλαθλα’… Κάποια στιγμή, ο διαιτητής πήρε την μοιραία απόφαση, που …αδικούσε κατάφορα την μία ομάδα… Αίσχος, a παράδεκτο, άντε γα@@@ου! Εξαλλοι οι μεν γονείς ως αδικούμενοι… Εξαλλοι και οι δε για …το θέατρο των αντιπάλων… Στον …ιερό αυτό πόλεμο ανακατεύτηκαν και προσωπικότητες της πόλης και προσέδωσαν …μεγαλύτερο βάρος και κύρος. Το κλίμα μεταφέρθηκε, όπως ήταν φυσικό και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου ο Γ.Γ. του Δήμου της Χίου ευχήθηκε στους παίκτες της μίας ομάδας να …πάνε στον πάτο… Εν τω μεταξύ, μέσα στο νερό υπήρχαν παιδάκια… Πολλά από αυτά είχαν την πρώτη τους επαφή με κλίμα αγώνα ‘υψηλού ενδιαφέροντος’… Το πήραν το μάθημά τους… Πώς δηλαδ...
Τον μεγάλο Γιώργο Δαρίβα, που έφυγε σε ηλικία 98 χρονών…
Πλήρης ημερών ο θρυλικός Λορέντσο (αυτό ήταν το παρατούκλι, που του είχε δώσει η εξέδρα) κουβάλησε στις πλάτες του μαζί με την ιστορία του Ολυμπιακού και την ιστορία της χώρας σε δύσκολες ώρες… Τότε, που οι επιλογές ήταν πράξη ύψιστης ευθύνης με διακύβευμα μέχρι την ίδια τη ζωή…
Η ιστορία τότε γράφτηκε με έναν διαφορετικό αγώνα ποδοσφαίρου: Ολυμπιακός-Σκαπανείς Μακρονήσου. Αγώνα, που αποφάσισε ο ‘νεωτεριστής’ διοικητής Γ. Σγουρός, που έντυσε την όλη προσπάθεια με καλιλογικά στοιχεία για το ‘θεάρεστο’ έργο, που συντελείται στην Μακρόνησο για την εθνική αποκατάσταση παραπλανημένων Ελληνοπαίδων και τα τοιαύτα.
Μαζεύτηκαν στο γήπεδο της λεωφόρου κάπου 12 χιλιάδες θεατές (26.1.1949), που δεν σταμάτησαν να χειροκροτούν του παίχτες των δύο ομάδων σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Περισσότερο, βέβαια, τους Μακρονησιώτες για προφανείς λόγους…
Η ομάδα της Μακρονήσου είχε στις τάξεις της 4 παίχτες του Ολυμπιακού: Γιώργος Δαρίβας, Νίκος Πολίτης, Διονύσης Γεωργάτος και Ηλίας Μαλαμόπουλος. Για την ιστορία θα αναφέρουμε την πλήρη σύνθεση και τις ομάδες προέλευσης:
Τερματοφύλακας ο Νίκος Πολίτης του Ολυμπιακού. Στην άμυνα ο Συμεών Ζόπσος της ΜΕΝΤ, ο οποίος στο δεύτερο ημίχρονο αντικαταστάθηκε από τον Γιάννη Φωκά του Παναθηναϊκού. Ο Καραβασίλης της Προοδευτικής, ο Κώστας Λιάρος του Εθνικού και της Καλαμαριάς, ο Βασίλης Παπαδόπουλος του Απόλλωνα. O Διονύσης Γεωργάτος του Ολυμπιακού, ο Κώστας Ιωαννίδης του Ηρακλή, ο Γιώργος Δαρίβας και ο Ηλίας Μαλαμόπουλος του Ολυμπιακού. Ο Γιώργος Πατηνιώτης του Εθνικού και ο μεγάλος Αντώνης Παπαντωνίου (αρχηγός) του Παναθηναϊκού. Ο Αντώνης Παπαντωνίου, εξέχουσα προσωπικότητα του αθλητισμού ήταν ταυτόχρονα και προπονητής της ομάδας…
Από την άλλη μεριά, στον Ολυμπιακό έπαιξε και ο μεγάλος Ανδρέας Μουράτης, ο ΕΛΑΣίτης, που πήρε μέρος στην αποσόβηση της ανατίναξης της Ηλεκτρικής στον Πειραιά, με παροιμιώδη ηρωϊσμό. Δεν βρισκόταν στην Μακρόνησο λόγω ηλικίας… Σύντομα τον έκοψαν από την Εθνική για τα …αντεθνικά του φρονήματα, παρότι ήταν ο αδιαφιλονίκητα καλύτερος σέντερ μπακ της εποχής.
Φυσικά, έλειπε ο θρυλικός Νίκος Γόδας, αγωνιστής της εθνικής αντίστασης και του Πειραϊκού λαού, που είχε εκτελεστεί περίπου έναν χρόνο πριν στο Λαζαρέτο της Κέρκυρας, φορώντας την φανέλα του Ολυμπιακού…
Οι Μακρονησιώτες κέρδισαν τον Ολυμπιακό 2-1με γκολ του Δαρίβα και του Πατηνιώτη.
Το πείραμα του νεωτεριστή διοικητή δεν πολυάρεσε στους κυβερνώντες, γι’ αυτό και δεν ξανάγινε… Το σμίξιμο τόσων χιλιάδων ανθρώπων στις κερκίδες της Λεωφόρου, που ζητωκραύγαζαν Μακρονησιώτες δεν ήταν και … τόσο πολύ επιθυμητό.
Διασώζονται σημειώματα, άδειας λίγων ωρών …δια τους οπλίτες Δαρίβαν Γεώργιον και Πολίτην Νικόλαον ίνα εξέλθωσι του στρατοπέδου και αγωνισθώσι με την ομάδα τους: Ολυμπιακός Πειραιώς…
Ο Γιώργος Δαρίβας αγάπησε το ποδόσφαιρο και το υπηρέτησε διαχρονικά. Σταμάτησε την μπάλα σαν παίχτης το 1959 έχοντας σημειώσει με τον Ολυμπιακό 160 γκολ… Δούλεψε σαν προπονητής του φυτώριου αλλά και της πρώτης ομάδας καταχτώντας το πρωτάθλημα του 1975.
Πολλά χρόνια τον βλέπαμε στα γήπεδα σαν παίχτη των παλαιμάχων και πρόεδρο του συλλόγου τους…
Τον αποχαιρετάμε με πολλή αγάπη εισπράττοντας την καλοσύνη, που απέπνεε η παρουσία του και το χαμόγελό του…
Σχόλια