Είναι αποφασισμένοι…

Τί θα σήμαινε για μία ευνομούμενη πολιτεία η ύπαρξη τμημάτων με λιγότερους μαθητές σε κάποια σχολεία όσα και αν είναι αυτά;;; Θα ήταν μία χαρμόσυνη είδηση, γιατί θα έδινε την δυνατότητα καλύτερης διδασκαλίας, εκπαιδευτικής και παιδαγωγικής εποπτείας των αυριανών πολιτών της χώρας… Τί σημαίνει, όμως για την συγκεκριμένη αγριοφιλελεύθερη κυβέρνησή μας;;; Μία θαυμάσια ευκαιρία για να περιορίσουμε το κόστος διδασκαλίας, περιορίζοντας διδακτικό και βοηθητικό προσωπικό, εποπτικά μέσα διδασκαλίας και ό, τι άλλο συνεπάγεται οικονομικό τίμημα…  Γιατί, το ‘ευλογημένο’ μας κοινωνικό status έχει ως μέγιστη και ύψιστη αρχή την ελαχιστοποίηση του κόστους λειτουργίας των κοινωνικών του λειτουργιών, ει δυνατόν και την κατάργησή τους ή την παράδοσή τους στο ιδιωτικό κεφάλαιο ώστε αυτό να κερδοσκοπήσει ασύστολα και οι κυβερνώντες να ονομάζουν το φαινόμενο: ανάπτυξη. Επόμενο, λοιπόν είναι, αυτοί που αντιτίθενται στην επικερδή ‘σύμπτυξη’ εκπαιδευτικοί και γονείς να έχουν την μοίρα των εχθρών τη...

16.1.2024. Eduardo Galeano (2009): Επιχείρηση «Ατιμώρητο Μολύβι»



Το κείμενο, που παραθέτουμε, μετά από υπόδειξη του φίλτατου Σπύρου Μονόπωλη, έχει για συγγραφέα τον σπουδαίο Eduardo GaleanoTο αντιγράφουμε από τον ιστότοπο efsyn. Το μεταφέρουμε εδώ στην κεντρική σελίδα της ΦΑΙΑΚΙΑΣ και δεν το υποδεικνύουμε σαν πρόταση για διάβασμα, γιατί θέλουμε να μείνει αυτούσιο στις γραμμές του blog. Όπως γράφει και στο τέλος του άρθρου η efsyn:… Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στις 15 Ιανουαρίου 2009 στην ιταλική εφημερίδα Il Manifesto και το ουρουγουανικό περιοδικό La Brecha, του οποίου ο Γκαλεάνο ήταν από τους ιδρυτές. Γράφτηκε εν μέσω της Ισραηλινής Επιχείρησης «Συμπαγές Μολύβι» κατά της Γάζας (27 Δεκεμβρίου 2008 - 18 Ιανουαρίου 2009) που στοίχισε τη ζωή σε 1.400 Παλαιστίνιους. Δεκαπέντε χρόνια μετά ο Γκαλεάνο δεν βρίσκεται πια στη ζωή, αλλά το κείμενό του είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Τίποτα σχεδόν δεν έχει αλλάξει, εκτός από τον πολλαπλάσιο αριθμό των θυμάτων και το απύθμενο μέγεθος της καταστροφής.


 

Σχόλια