Την 1 η Οκτωβρίου 2025 ασχοληθήκαμε με την πρόταση-απόφαση για την μετατροπή του σιδηροδρομικού δικτύου Πελοποννήσου σε ποδηλατό-τρενο… ( Σιδηρόδρομος ή ποδήλατο; Ποδήλατο…Ποδήλατο… ). Εχουμε πολλές φορές διατυπώσει ενυπόγραφα την οργή μας για την χείριστη κατάσταση των Ελληνικών σιδηροδρόμων. Γι’ αυτό και ο τίτλος του άρθρου είναι προφανώς σαρκαστικός. Στο άρθρο αυτό υπήρξε απάντηση του φίλτατο Στέφανου Πάντου την οποία παρουσιάσαμε ολόκληρη την 3 η Οκτωβρίου ( Ενας γόνιμος αντίλογος για την σιδηροδρομική γραμμή Κόρινθος-Καλαμάτα )… Για να εξηγηθούμε από την αρχή: θεωρούμε, ότι: •είναι απαράδεκτο να μην διαθέτει η Πελοπόννησος ολοκληρωμένο και πλήρως λειτουργικό σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο •είναι σκάνδαλο πρώτης γραμμή η ανακαίνιση του δικτύου με κόστος 80 εκατομ. (το 2008) και η άμεση εγκατάλειψή του, μετά την ολοκλήρωση του έργου. Πριν καν τελειώσει το πρώτο του δρομολόγιο… •δεν είναι άσχετο προς την πολιτική θεώρηση και ιδεολογία των κυβερνητών της χώρας των μεταπρ...
Η ΦΑΙΑΚΙΑ παρουσιάζει την εισήγηση του προέδρου του
συλλόγου “San
Giacomo”, φίλτατου
Ανδρέα Κατσαρού, στην δημόσια συγκέντρωση-εκδήλωση για τον δημόσιο χώρο στην
πόλη της Κέρκυρας.
Η ανάρτηση του κειμένου γίνεται στην ΚΕΝΤΡΙΚΗ σελίδα της
ΦΑΙΑΚΙΑΣ, πιστεύοντας πως το ζήτημα είναι πολύ ευρύτερης σημασίας… Ουσιαστικά
αφορά ολόκληρη την χώρα της μονοκαλλιέργειας του υπερτουρισμού χωρίς σχέδιο, πρόγραμμα
ή έλεγχο. Όροι, που γεννούν μία στρεβλή καθημερινότητα και μετατρέπουν
παραδεισένιους τόπους σαν την Κέρκυρα σε δυστοπικούς για τους κατοίκους της…
Δυστυχώς, υπέρτατη αρχή για την ρύθμιση του δημόσιου χώρου είναι το επιχειρηματικό
όφελος, που ασφαλώς θα μπορούσε να ενσωματωθεί πολύ ομαλότερα σε μία ορθολογικά σχεδιασμένη
τουριστική ανάπτυξη.
Η εκδήλωση του συλλόγου είναι εξαιρετικά ελπιδοφόρα…
Αρχικά, μόνον και μόνον για την πραγματοποίησή της. Πολλοί ασφαλώς ταλαιπωρούμενοι συζητούν την
ραγδαία επιδείνωση των όρων ζωής στην πόλη αλλά η αντίδραση εξαντλείται εκεί…
Υστερα, γιατί στην διάρκειά της παρουσιάστηκαν εξαιρετικά
τεκμηριωμένες εισηγήσεις με διαπιστώσεις αλλά και προτάσεις…
Η συγκέντρωση πρέπει να θεωρηθεί ως ‘εναρκτήρια’ μίας σειράς
παρόμοιων και περισσότερων διεκδικητικών εκδηλώσεων, των οποίων η επιτυχία
εξαρτάται από την ευρύτητα του συντονισμού των τοπικών δυνάμεων…
Αλλιώς ο δημόσιος χώρος, ο χώρος της κοινωνικής μας αναπνοής
θα περιορίζεται δραματικά, ασφυκτικά…
Σχόλια