Παλιότερα, μετά από φυσικές καταστροφές, οι εκάστοτε κυβερνώντες μαυρογιαλούροι δήλωναν με πάθος, πως όσο και αν κοστίσει η αποκατάσταση θα είναι πλήρης στο 1000%. Όλα θα γίνουν καλύτερα από πριν και πως σύντομα οι πληγέντες θα αποκατασταθούν… Βέβαια, πάντοτε η αποκατάσταση ήταν ελλειπέστατη. Γι’ αυτό και το κουφάρι αυτής της χώρας φέρει βαριά τα σημάδια θεοηνιών η κοινωνικών συφορών, όπως ο εμφύλιος… Ουδέποτε εξ άλλο επιχειρήθηκε ένας μακρόπνοος χωροταξικός σχεδιασμός. Αυτό το κράτος και ειδικότερα η κυρίαρχη αστική του τάξη βγάζει σπυράκια όταν ακούει για σχεδιασμό. Κάτι τέτοιο είναι ολέθριο για την διατήρηση και διεύρυνση των κοινωνικών της προνομίων και των οικονομικών της ‘επιτευγμάτων’. Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια, τα μνημονιακά, αυτού του τύπου το δούλεμα έχει περιορισθεί… Είναι σαφώς πιο δύσκολο να πεισθεί ο λαός από ‘μεγαλόπνοες’ υποσχέσεις και ταυτόχρονα είναι πιο δεκτικός, πιο ρεαλιστής για την φθορά και την σήψη, που κατακλύζει τη ζωή μας… Οι σεισμόπληκτοι τ...
Αρκεί έστω και μία σύντομη ματιά το βιογραφικό
σημείωμα του Θανάση για να πείσει, πως ο Ρετζής δεν ήταν απλά ένας σκηνοθέτης…
Ισως δεν θέλησε καν να είναι… Προτίμησε να στοχάζεται πάνω σε κεφαλαιώδη
ζητήματα μορφής και αλληλεξάρτησής τους με άλλους τομείς των εικαστικών τεχνών
αλλά και της ποίησης.
Τρείς ταινίες του, το «Μαύρο-Άσπρο» (1973), το
«Corpus» (1979) και ο «Ηλεκτρικός Άγγελος» (1981) εκθέτουν του προβληματισμούς
του.
Αιρετικός και ‘πρόξενος συγκρούσεων’ ο Θανάσης Ρετζής
πρωταγωνίστησε στην δημιουργία του Κέντρου Πειραματικού Κινηματογράφου και του
αντιφεστιβάλ κινηματογράφου ενώ ήταν ιδιαίτερα ενεργός συνδικαλιστικά και
πολιτικά.
Γνώστης και ‘μύστης’ του φωτός και του ρόλου του στην
σκέψη και τη ζωή ο Θανάσης μαζί με τον Ιάνη Ξενάκη έστησαν στον Πολύτοπο των Μυκηνών
ένα οπτικο-ακουστικό δημιούργημα στηριγμένο σε ήχους, φωτισμούς και αρχαίες
αναφορές…
Ο κινηματογράφος, η τέχνη, η διανόηση χάνουν έναν σταθερό εργάτη και δημιουργό.
Σχόλια