Πόσο πιο πλήρες θα μπορούσε να είναι ένα κείμενο που θα καλούνταν να περιγράψει το πολιτικό-πολιτισμικό κλίμα της εποχής… Θαυμάζουμε και ζηλεύουμε τον ‘ κυκλοθυμικό ’ σαν συγγραφέα, που έχει λέξεις και φράσεις μαχαιριές για να μην αφήσουν τίποτε απέξω… Ευχαριστούμε το φίλτατο Στέφανο Πάντο , που μας το κοινοποίησε... Εμείς 'προσφέρουμε' αυθαίρετα την εικονογράφηση... Κι ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Ναι ξέρω έχουμε συνηθίσει. Έχουν γίνει memes, ποστ, σκετς σε επιθεωρήσεις, dad jokes, τραγούδια, ταινίες, ατάκες σε σήριαλ, έχει φτιαχτεί ολόκληρο λεξικό όρων στην καθημερινή μας γλώσσα. Ρουσφέτι, βύσμα, εξυπηρέτηση, φακελάκι, γρηγορόσημο, θείος στην Κορώνη, κομματάρχης, κομματόσκυλο, πρασινοφρουρός, γαλάζιο παιδί, κουμπάρος, κομματόσκυλο, Γκρούεζας. Ακόμα κι οι πολιτικοί, ειδικά όσοι είναι οι πατριάρχες των βυσμάτων, μιλάνε για το βαθύ κράτος, πού όλο το ξηλώνουν κι όλο θεριεύει σαν το γιοφύρι της Άρτας ένα πράγμα. Δεν είναι σκάνδαλο. Δεν σκανδαλίζει το λαό, ...
Εγκαταλείποντας ο Τόνυ Μπλαίρ την πρωθυπουργία είχε αλλάξει πολλά στην Μεγάλη Βρετανία. Μεταξύ των πολλών άλλων, που πιθανόν να είναι … υπερήφανος, η μετατροπή της χώρας σε παγκόσμια πρωτοπορία της αστυνομοκρατίας. Κύριο χαρακτηριστικό, η εκχώρηση υπερβολικών εξουσιών στις δυνάμεις ασφαλείας με αντικείμενο την σύλληψη και την κράτηση. Ολοι οι κρατικοί οργανισμοί διεύρυναν εκπληκτικά τις εξουσίες παρακολούθησης των πολιτών αλλά και τα δικαιώματα εκχώρησης δεδομένων από τους τελευταίους. Αριστη εξάλλου υπήρξε η συνεργασία των Βρετανικών αρχών με τις αντίστοιχες Αμερικανικές, που μπορούσαν να χρησιμοποιούν το Βρετανικό έδαφος αλλά και τα Βρετανικά μέσα μεταφοράς για κάθε σχέδιο συλλήψεων και μεταφοράς κρατουμένων σαν δικό τους… Το σκηνικό βέβαια, στηρίζεται σε ένα χείμαρρο νομοθετημάτων καταστολής, που η Βρετανική κυβέρνηση θεσμοθετεί καθημερινά.Το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρότερο από την ακατανίκητη επιθυμία του Μπλαίρ να αρέσει στον Μπους … Ο φιλελεύθερος παροξυσμός της Βρετανικής σοσιαλδημοκρατίας έχει δημιουργήσει πολιτικό πολιτισμό και δημόσιο ήθος τέτοιο, ώστε κάθε ευαισθητοποιημένος με τα ατομικά δικαιώματα και τις παραβιάσεις του να αντιμετωπίζεται με περιφρόνηση και οργή και ανοιχτή εχθρότητα. Την ίδια ώρα, που κάθε μέρα ο αριθμός των καμερών παρακολούθησης, που τοποθετούνται σπάει και ένα νέο ρεκόρ…
Προφήτης στον τόπο του ο Τζώρτζ Οργουελ…
Σχόλια