Θέλει ο 'Μπίμπι' να κρυφτεί αλλά η χαρά δεν τον αφήνει…

Αν κανείς παρακολουθεί σχολαστικά τις δηλώσεις Νετανιάχου τουλάχιστον από την 7 η Οκτωβρίου 2023, οφείλει να παραδεχτεί πως δεν μασάει τα λόγια του… Ασφαλώς αυτό δεν το κάνει από κάποια έμφυτη αρετή ειλικρίνειας αλλά γιατί αυτό εξυπηρετεί ποικιλότροπα την πολιτική του… Προάγει τον εθνικισμό στην χώρα του, συσπειρώνει την ισχυρότατη Ισραηλινή ακροδεξιά γύρω του και κυρίως: ετοιμάζει τις γειτονικές του χώρες και την παγκόσμια κοινότητα να πληροφορηθεί και να ‘κατανοήσει’ τα σχέδιά του για το Μεγάλο Ισραήλ.  Σε καμία περίπτωση δεν προσποιήθηκε τον 'ειρηνιστή' τον 'φιλάνθρωπο', τον 'γεναιόψυχο'... Σε κάθε του δήλωση υπογράμμιζε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την αναγκαιότητα της ...τελικής λύσης...  Αυτή είναι η βασική του επιδίωξη και θα έλεγε κάποιος αντικειμενικός κριτής της ιστορικής 80χρονης διαδρομής του νεώτερου ισραηλινού κράτους πώς κάθε μέρα κάθε ώρα, που περνάει η επίσημη κρατική πολιτική εκεί είναι προσανατολισμένη αυτό το όραμα υπηρετεί…  Οι ελάχιστες...

"Μια εξέγερση ελεύθερων συνειδήσεων θα χρειαζόμασταν"

Το κλέβουμε από τον ιστότοπο "Το κουτί της Πανδώρας" επειδή μας άρεσε ιδιαίτερα αυτό το σύντομο κείμενο τουΖοζέ Σαραμάγκου από:"To Tελευταίο Τετράδιο", που κυκλοφορεί και στα Ελληνικά (εκδόσεις Καστανιώτη) και αποτελείται κύρια από κείμενα του συγγραφέα στο blog του... 

saramago
"Μια εξέγερση ελεύθερων συνειδήσεων θα χρειαζόμασταν"
Η λειτουργία του κόσμου έπαψε να είναι το απόλυτο μυστήριο που ήταν, οι μοχλοί του κακού βρίσκονται μπροστά στα μάτια... όλων, για τα χέρια που τους χειρίζονται δεν υπάρχουν πια γάντια ικανά να κρύψουν τις κηλίδες του αίματος.
Θα έπρεπε, επομένως, να είναι εύκολο για τον καθένα να επιλέξει ανάμεσα στην πλευρά της αλήθειας και στην πλευρά του ψεύδους, ανάμεσα στον ανθρώπινο σεβασμό και στην ασέβεια προς τον άλλον, ανάμεσα σε αυτούς που είναι με τη ζωή και αυτούς που είναι εναντίον της.
Δυστυχώς, τα πράγματα δε συμβαίνουν πάντα έτσι. Ο προσωπικός εγωισμός, το βόλεμα, η έλλειψη γενναιοδωρίας, οι μικρές δειλίες της καθημερινότητας, όλα αυτά συνεισφέρουν σε μια ολέθρια μορφή πνευματικής τυφλότητας, να βρισκόμαστε δηλαδή στον κόσμο και να μη βλέπουμε τον κόσμο, ή να βλέπουμε από αυτόν ότι, ανά πάσα στιγμή, τείνει να εξυπηρετεί τα συμφέροντά μας.
Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν μπορούμε να ευχηθούμε παρά να έρθει η συνείδηση και να μας ταρακουνήσει επειγόντως από το μπράτσο και να μας ρωτήσει εξ επαφής: “Πού πας; Τι κάνεις; Ποιος νομίζεις ότι είσαι;”. Μια εξέγερση ελεύθερων συνειδήσεων θα χρειαζόμασταν.
Είναι άραγε εφικτό;

Σχόλια