Πόσο πιο πλήρες θα μπορούσε να είναι ένα κείμενο που θα καλούνταν να περιγράψει το πολιτικό-πολιτισμικό κλίμα της εποχής… Θαυμάζουμε και ζηλεύουμε τον ‘ κυκλοθυμικό ’ σαν συγγραφέα, που έχει λέξεις και φράσεις μαχαιριές για να μην αφήσουν τίποτε απέξω… Ευχαριστούμε το φίλτατο Στέφανο Πάντο , που μας το κοινοποίησε... Εμείς 'προσφέρουμε' αυθαίρετα την εικονογράφηση... Κι ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Ναι ξέρω έχουμε συνηθίσει. Έχουν γίνει memes, ποστ, σκετς σε επιθεωρήσεις, dad jokes, τραγούδια, ταινίες, ατάκες σε σήριαλ, έχει φτιαχτεί ολόκληρο λεξικό όρων στην καθημερινή μας γλώσσα. Ρουσφέτι, βύσμα, εξυπηρέτηση, φακελάκι, γρηγορόσημο, θείος στην Κορώνη, κομματάρχης, κομματόσκυλο, πρασινοφρουρός, γαλάζιο παιδί, κουμπάρος, κομματόσκυλο, Γκρούεζας. Ακόμα κι οι πολιτικοί, ειδικά όσοι είναι οι πατριάρχες των βυσμάτων, μιλάνε για το βαθύ κράτος, πού όλο το ξηλώνουν κι όλο θεριεύει σαν το γιοφύρι της Άρτας ένα πράγμα. Δεν είναι σκάνδαλο. Δεν σκανδαλίζει το λαό, ...
Η φωτογραφία του ΦΟΙΝΙΚΑ, που μας έστειλε ο φίλτατος Γιώργος Ρούσης είναι φρέσκα, χτεσινή... Την παραθέτουμε για να μπορέσετε να μοιραστείτε μαζί μας τη χαρά, τη περηφάνεια και την ικανοποίηση από την μεταχείριση αυτού του Θεάτρου, κτισμένου στα τέλη του 19ου αιώνα, με την πανελλαδική μοναδικότητα της ύπαρξης μίας σκηνής για τους δύο χώρους (θερινό-χειμερινό) -άλλο ένα τέτοιο θέατρο υπάρχει στο Παλιό Φάληρο- και άρρηκτα δεμένου με την πολιτιστική και καλλιτεχνική ιστορία του τόπου...
Καμαρώστε... Γιατί σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχει... Θα πέφτει λίγο-λίγο, καθώς ο αγώνας θα δικαιώνεται... Κι εμείς θα τραγουδάμε σαν τα παιδιά την πρώτη, τη δεύτερη και την τελευταία μέρα...
Σχόλια