Ξανά για το σιδηροδρομικό δίκτυο Πελοποννήσου

Την 1 η Οκτωβρίου 2025 ασχοληθήκαμε με την πρόταση-απόφαση για την μετατροπή του σιδηροδρομικού δικτύου Πελοποννήσου σε ποδηλατό-τρενο… ( Σιδηρόδρομος ή ποδήλατο; Ποδήλατο…Ποδήλατο… ).  Εχουμε πολλές φορές διατυπώσει ενυπόγραφα την οργή μας για την χείριστη κατάσταση των Ελληνικών σιδηροδρόμων. Γι’ αυτό και ο τίτλος του άρθρου είναι προφανώς σαρκαστικός. Στο άρθρο αυτό υπήρξε απάντηση του φίλτατο Στέφανου Πάντου την οποία παρουσιάσαμε ολόκληρη την 3 η Οκτωβρίου ( Ενας γόνιμος αντίλογος για την σιδηροδρομική γραμμή Κόρινθος-Καλαμάτα )… Για να εξηγηθούμε από την αρχή: θεωρούμε, ότι: •είναι απαράδεκτο να μην διαθέτει η Πελοπόννησος ολοκληρωμένο και πλήρως λειτουργικό σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο •είναι σκάνδαλο πρώτης γραμμή η ανακαίνιση του δικτύου με κόστος 80 εκατομ. (το 2008) και η άμεση εγκατάλειψή του, μετά την ολοκλήρωση του έργου. Πριν καν τελειώσει το πρώτο του δρομολόγιο… •δεν είναι άσχετο προς την πολιτική θεώρηση και ιδεολογία των κυβερνητών της χώρας των μεταπρ...

Ένα παιδί λιποθύμησε από πείνα!!!


Στην …Ελλάς του 2021… Στη Ρόδο… Στο νησί των Ιπποτών, που λένε οι τουριστικοί οδηγοί και οι φανφαρόνοι της τουριστικής μας επαγγελίας…  … Μάλιστα…  
Μύρισε το ψωμί και λιποθύμησε!!! Ζαλίστηκε από τη μυρωδιά… Από τη ζύμη που ανακατεύει το άδειο στομάχι…
Στο νου μας έρχεται η εικόνα από ένα άλλο κοριτσάκι στις αρχές των ευλογημένων μνημονίων που μας επέβαλλε ο πολύ δημοκράτης και καθόλου ναζιστής Σόϊμπλε… Κάτι αυτοκτονημένοι, κάτι τρελαμένοι, κάτι φτωχευμένοι, κάτι διασυρμένοι, κάτι πεινασμένοι είναι μερικές συνέπειες αυτής της … αποκατάστασης της δημοσιονομικής ευρυθμίας (sic) της χώρας… 


Τότε λοιπόν ένα κοριτσάκι, μαζί με τις δύο μικρότερες αδελφούλες έμεναν πολλή ώρα στον παιδικό σταθμό… Τις άφηνε συνειδητά η μητέρα τους με σκοπό να μπορούν να φάνε κάτι περισσότερο, αφού στο σπίτι δεν υπήρχε ούτε μπουκιά… Και τότε το μεγάλο κοριτσάκι παρακάλεσε την μητέρα: Πάρε μας μανούλα και σου υποσχόμαστε να μην πεινάμε… Την σκηνή αυτή δεν την έχω δει… Την έχω διαβάσει και την έχω αναπαραστήσει στο μυαλό μου και από τότε με συντροφεύει… Φαντάζομαι μέχρι το μεγάλο ταξίδι…  
Κάποιοι, επιμένουν πως ο «κορονοϊός» δεν κάνει διακρίσεις… Αυτή είναι η μισή αλήθεια… Είναι αλήθεια, πως το RNA του ιού δεν έχει ταξικά κριτήρια… Αυτά υπάρχουν στην φιλελεύθερα διαμορφωμένη κοινωνία μας, που αναλαμβάνει κατά …δίκαιο πάντοτε τρόπο την διανομή των συνεπειών της πανδημίας…
Μία εργαζόμενη, αξιοπρεπής, μητέρα αποκλειστικό στήριγμα μονογονεϊκής οικογένειας έμεινε πολύ απλά χωρίς δουλειά… Φαίνεται πως αυτή αποτελεί …εξαίρεση από την πλειάδα ανακουφιστικών, υποστηρικτικών, ενισχυτικών μέτρων, που η πολυχρονεμένη μας παίρνει … δέκα-δέκα την ημέρα, όπως πάντοτε μας πληροφορούν τα αντικειμενικά ΜΜΕ…
Δεν «έβγαινε», λοιπόν, να πάρει μία τυρόπιττα και το μικρό κορμάκι έγειρε νικημένο από αυτή την ασύλληπτη πείνα…
Παρήγορο το κύμα υποστήριξης πανελλαδικά… Παρήγορο για το στοκ ανθρωπιάς στις ψυχές μας… Αδύναμο όμως να νικήσει τον πόνο στην έκταση και την ένταση, που απλώνεται απειλητικά στον πλανήτη… Αυτή η νίκη της ανθρωπιάς είναι υπόθεση της αποτελεσματικής μεταβολής του συσχετισμού δυνάμεων…   

Σχόλια

Ο χρήστης Πολυχρόνης Ιωάννου είπε…
Συμφωνώ με όσα γράφεις αλλά δυστυχώς είμαι απαισιόδοξος...