Είναι πραξικόπημα ...

Πόσο πιο πλήρες θα μπορούσε να είναι ένα κείμενο που θα καλούνταν να περιγράψει το πολιτικό-πολιτισμικό κλίμα της εποχής… Θαυμάζουμε και ζηλεύουμε τον ‘ κυκλοθυμικό ’ σαν συγγραφέα, που έχει λέξεις και φράσεις μαχαιριές για να μην αφήσουν τίποτε απέξω… Ευχαριστούμε το φίλτατο Στέφανο Πάντο , που μας το κοινοποίησε... Εμείς 'προσφέρουμε' αυθαίρετα την εικονογράφηση...   Κι ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Ναι ξέρω έχουμε συνηθίσει. Έχουν γίνει memes, ποστ, σκετς σε επιθεωρήσεις, dad jokes, τραγούδια, ταινίες, ατάκες σε σήριαλ, έχει φτιαχτεί ολόκληρο λεξικό όρων στην καθημερινή μας γλώσσα. Ρουσφέτι, βύσμα, εξυπηρέτηση, φακελάκι, γρηγορόσημο, θείος στην Κορώνη, κομματάρχης, κομματόσκυλο, πρασινοφρουρός, γαλάζιο παιδί, κουμπάρος, κομματόσκυλο, Γκρούεζας. Ακόμα κι οι πολιτικοί, ειδικά όσοι είναι οι πατριάρχες των βυσμάτων, μιλάνε για το βαθύ κράτος, πού όλο το ξηλώνουν κι όλο θεριεύει σαν το γιοφύρι της Άρτας ένα πράγμα. Δεν είναι σκάνδαλο. Δεν σκανδαλίζει το λαό, ...

Ηθος νεο-φιλελέ !!!

💥Θα έχετε βεβαίως διαπιστώσει, ότι η ΦΑΙΑΚΙΑ διακατέχεται από ένα πάθος για τον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό, που δεν μπορούμε να τον κρύψουμε… Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε…



Ως νεοφιλελεύθεροι, λοιπόν αλλά και ως θεωρητικοί του νεοφιλελευθερισμού είμαστε υποχρεωμένοι να σας υπενθυμίσουμε, ότι ο νεοφιλελευθερισμός δεν συνιστά απλά μία ιδεολογικο-πολιτική επιλογή… Είναι κάτι πολύ βαθύτερο… Πρόκειται για ένα σύστημα αξιών υπαρξιακού μεγέθους, που διέπονται από βαθύ ανθρωπισμό και γνήσια φιλαλληλία… Βέβαια, αρκετοί γνωστοί κακεντρεχείς, διακρίνουν στον νεοφιλελευθερισμό έναν αχαλίνωτο εγωκεντρισμό και μία βαριά περιφρόνηση προς τους άλλους, του τύπου: η πάρτη μου πάνω απ’ όλα και ας πάνε όλοι οι άλλοι να @@@@θούν   

Νομίζουν, οι ανόητοι, πως θα μας παρασύρουν στο τραγικό λάθος να μην μπορούμε να διακρίνουμε τις αληθινές ευαισθησίες των φιλελέδων… Ορίστε, λοιπόν παράδειγμα πρόσφατο και κραυγαλέο:

Σαν και χτες, όπως πιθανόν να γνωρίζετε (δεν χρειάζεται, βέβαια και να το γνωρίζετε ή να το θυμάστε… Δεν είναι τίποτε σπουδαίο…) ήταν, που ένα δεκαπεντάχρονο παιδί βρέθηκε …κατά λάθος στην πορεία μίας σφαίρας, που είχε εκτοξευθεί από μόνη της από το όπλο ενός αστυνομικού, που είχε εκπυρσοκροτήσει από μόνο του…

Να, λοιπόν, με πόσο βαθύ σεβασμό προς το…ατυχές συμβάν ένας γνήσιος νεοφιλελέ ο κ. Θάνος Τζήμερος αναφέρεται στο γεγονός: «Γιατί κατέθεσε η ΑΔΕΔΥ λουλούδια στο σημείο που σκοτώθηκε ο Γρηγορόπουλος; Γιατί αν ζούσε, θα είχε ήδη διορισθεί στο Δημόσιο».

Ξεκάθαρες κουβέντες, όχι κουταμάρες… Αληθινή μαρτυρία για τον πόνο, την θλίψη και τον σεβασμό προς τον 15χρονο νεκρό και τους δικούς του ανθρώπους… Το πατέρα του, την μάνα του, τους φίλους του…

Και θα μας πουν, μετά, οι άσχετοι, για το νέο-φιλελέ ήθος !!! Ανώτερα πράματα, ρε! Μία κοινωνία με …τέτοιους ονειρευόμαστε, ρε!

 

 

Σχόλια