Ξανά για το σιδηροδρομικό δίκτυο Πελοποννήσου

Την 1 η Οκτωβρίου 2025 ασχοληθήκαμε με την πρόταση-απόφαση για την μετατροπή του σιδηροδρομικού δικτύου Πελοποννήσου σε ποδηλατό-τρενο… ( Σιδηρόδρομος ή ποδήλατο; Ποδήλατο…Ποδήλατο… ).  Εχουμε πολλές φορές διατυπώσει ενυπόγραφα την οργή μας για την χείριστη κατάσταση των Ελληνικών σιδηροδρόμων. Γι’ αυτό και ο τίτλος του άρθρου είναι προφανώς σαρκαστικός. Στο άρθρο αυτό υπήρξε απάντηση του φίλτατο Στέφανου Πάντου την οποία παρουσιάσαμε ολόκληρη την 3 η Οκτωβρίου ( Ενας γόνιμος αντίλογος για την σιδηροδρομική γραμμή Κόρινθος-Καλαμάτα )… Για να εξηγηθούμε από την αρχή: θεωρούμε, ότι: •είναι απαράδεκτο να μην διαθέτει η Πελοπόννησος ολοκληρωμένο και πλήρως λειτουργικό σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο •είναι σκάνδαλο πρώτης γραμμή η ανακαίνιση του δικτύου με κόστος 80 εκατομ. (το 2008) και η άμεση εγκατάλειψή του, μετά την ολοκλήρωση του έργου. Πριν καν τελειώσει το πρώτο του δρομολόγιο… •δεν είναι άσχετο προς την πολιτική θεώρηση και ιδεολογία των κυβερνητών της χώρας των μεταπρ...

Εγραψε ο Πελέ για τον Μαραντόνα…

Το σημείωμα του Πελέ για τον Μαραντόνα είναι πολύ ανθρώπινο, γιατί πιάνει το ζήτημα του ανταγωνισμού, που πολλές φορές ξεφεύγει υποβιβάζοντας τις διανθρώπινες σχέσεις και επικοινωνίες…  Το παραθέτουμε, όπως το διαβάσαμε:

 

 




Έχουν περάσει επτά μέρες από τότε που έφυγες. Πολλοί άνθρωποι αγάπησαν να μας συγκρίνουν σε όλη τους τη ζωή. Ήσουν μια ιδιοφυΐα που μάγεψε τον κόσμο. Ένας μάγος με την μπάλα στα πόδια. Ένας πραγματικός θρύλος. Αλλά πάνω απ' όλα, για μένα, θα είσαι πάντα ένας υπέροχος φίλος, με μεγαλύτερη καρδιά.

 Σήμερα, ξέρω ότι ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος αν μπορούσαμε να συγκρινόμαστε λιγότερο μεταξύ μας και να θαυμάζουμε ο ένας τον άλλον περισσότερο. Με αυτό εννοώ ότι είσαι ασύγκριτος.

Η πορεία σου σημαδεύτηκε από την ειλικρίνεια. Πάντα δήλωνες τις αγάπες σου στους τέσσερις ανέμους. Και με αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο σου, να διδάξεις ότι πρέπει να αγαπάμε και να λέμε "σ αγαπώ" πολύ πιο συχνά. Ο χαμός σου με έκανε να γράψω: Σ' αγαπώ Ντιέγκο. Κάτι που δεν είχα προλάβει να στο πω.

 Φίλε μου, σε ευχαριστώ πολύ για όλο το ταξίδι μας. Μια μέρα στον παράδεισο θα παίξουμε μαζί στην ίδια ομάδα. Και θα είναι η πρώτη φορά που θα σηκώσω τα χέρια στον αέρα όχι για να πανηγυρίσω ένα γκολ, αλλά επειδή θα μπορώ να σε αγκαλιάσω…

 

Σχόλια