Στον κόλπο της
Γαρίτσας, που συνυπάρχουν Πληβείοι και Πατρίκιοι αναφέρεται το σημείωμα του
φίλτατου Νίκου Μητσιάλη. Μία συνύπαρξη, που έχει και
συνέπειες. Απλές και πιο σύμπλοκες… Παραθέτουμε
Άγκυρο…βόλεμα!
Χρυσά στην κυριολεξία
πλεούμενα παλάτια, με πισίνες, ελικοδρόμια, αίθουσες συνεδριάσεων-συναυλιών,
γήπεδο μπάσκετ, σουίτες με ατομικό λουτρό και τζακούζι! Με πλήρωμα γέφυρας και
μηχανής αλλά και υπηρετικό προσωπικό που μπορεί να φθάνει ακόμα και τα 50
άτομα! Με πλήρως οργανωμένη κουζίνα που παρασκευάζει πρωινά, γεύματα
γκουρμέ και τούρτες πολυώροφες, φοβερές
συνταγές για τους καλοφαγάδες ιδιοκτήτες και τους φιλοξενούμενους στο
παραδεισένιο γιοτ, που ο αριθμός τους ποικίλει αναλόγως με το μέγεθος του
σκάφους.
Ο όρμος της Γαρίτσας
είναι αναμφισβήτητα πανέμορφος, ιδιαίτερα το ξημέρωμα με την ανατολή του ήλιου,
αλλά κυρίως στο φεγγαρόφωτο, όταν η σελήνη ολόγιομη σηκώνεται αργά πίσω από τα
απέναντι ηπειρωτικά βουνά. Τότε που σχηματίζει και το μαγευτικό ασημένιο
φεγγαρόδρομο της, πάνω στα ήσυχα νερά του Γαριτσιώτικου κόλπου! Φαντάζει
εικαστικό κάδρο ανώνυμου καλλιτέχνη, που απεικόνισε τη συγκεκριμένη στιγμή μαζί
με το δάσος των χαμηλών ή πανύψηλων
φωτισμένων καταρτιών, που πασχίζουν ματαίως να ανταγωνιστούν σε μαγεία
το ασημένιο σεληνόφως…
Το οικονομικό βάρος
των μεγιστάνων των «χρυσών γιοτ» διαμορφώνει και το μελιστάλακτο των
«ενημερωτικών» δελτίων! Ένα σύνηθες επαναλαμβανόμενο τροπάριο για όλα αυτά τα
κατάρτια και το βαρύτιμο τονάζ τους, τροπάριο που αναφέρεται στο τιμητικό για
τον όρμο της Γαρίτσας απαλλαγμένο από τέλη «αγκυροβόλεμα» τους, στο κύρος που
προσδίδουν τα «χρυσά» πλεούμενα στην Κέρκυρα «μας»!
Χαράς ευαγγέλια και
για τη θαλάσσια ζωή του κόλπου, για την οποία όμως δε γίνεται λόγος στις
διθυραμβικές αφηγήσεις των «ενημερωτών» μας! Για τα ψάρια και τα οστρακοειδή
που έχουν απομείνει, στα οποία δίνεται η «ευκαιρία» να ανταμώσουν με εκλεκτά
απόβλητα τουαλετών και κουζινών, που πιθανότατα ρέουν στον φιλόξενο Γαριτσιώτικο
όρμο!
Στις οργανωμένες
μαρίνες υπάρχει ειδικό σύστημα διαχείρισης των λυμάτων και των απορριμμάτων των
ελλιμενισμένων εκεί σκαφών! Σύστημα που εμποδίζει, στο μέτρο του δυνατού, τη
ρύπανση του θαλάσσιου περιβάλλοντος, μία από τις βασικές αιτίες για τον
αφανισμό της θαλάσσιας ζωής…
Όμως τέτοια θα λέμε,
ειδικά τώρα που η αυλή μας διψάει για νεράκι τουριστικό και δη υψηλής
ποιότητας, όπως αυτό των κοτεράδων… Ποιος νοιάζεται για τον σπάρο, τον χάνο και
την κουτσομούρα, που έχουν την ατυχία να κατοικούν στον συγκεκριμένο υποθαλάσσιο χώρο; Αφήστε τα, μαζί με τους
αχινούς και τα υπόλοιπα είδη, να βόσκουν σε απόβλητα τουαλετών ποιότητας! Όσο
για τους λουόμενους, έχουν συνηθίσει να κολυμπούν ανάμεσα σε σκουρόχρωμες φυσαλίδες
άγνωστης σύστασης, οι οποίες καταφθάνουν μία συγκεκριμένη πάντοτε ώρα από τις
απέναντι ακτές.
Εξάλλου, μύριες δυο
εικόνες αποδεικνύουν πως έχουμε πάρει προ πολλού διαζύγιο με τις
περιβαλλοντικές ευαισθησίες, αν βεβαίως τις είχαμε ποτέ… Με την ευγενή φροντίδα
της δημοτικής υπηρεσίας αποχέτευσης, βρωμίζουμε διαχρονικά το θαλάσσιο
περιβάλλον του κόλπου της Γαρίτσας-Ανεμόμυλου με αστικά λύματα!
Αυτό συμβαίνει στο παραλιακό πεζοδρόμιο,
λιγάκι πριν από τον κόμβο Αεροδρομίου-Κανόνι και στο σημείο που συγκρατεί πάντα
φύκια, τα οποία σαπίζοντας αναμειγμένα με τα λύματα αναδίδουν «εξαίσιες»
μυρωδιές, προσφέροντας και φιλόξενο χώρο για την εκκόλαψη κουνουπιών!
Ορισμένες φορές
αφόρητη δυσοσμία παρατηρείται και σε άλλα σημεία του παραλιακού πεζοδρομίου,
αλλά βέβαια αυτές οι μικρολεπτομέρειες δεν είναι δυνατόν να εντοπιστούν από τις
αρμόδιες υπηρεσίες και τους πολιτικούς προϊσταμένους τους, λόγω… φόρτου
εργασίας!
Πάντως εκτός από αυτά
τα…γκρινιάρικα, ενδεχομένως αναπτύσσεται και ένα αίσθημα ικανοποίησης, όταν
λύματα των «απλών καθημερινών ανθρώπων» - γιατί υπάρχουν και κυριακάτικοι
- ανταμώνουν στο θαλάσσιο ταξίδι τους μ’
εκείνα των μεγιστάνων του παγκόσμιου πλούτου. Πρόκειται, χωρίς άλλο, για μία
ταξική συμφιλίωση!!!
Σχόλια