Την 1 η Οκτωβρίου 2025 ασχοληθήκαμε με την πρόταση-απόφαση για την μετατροπή του σιδηροδρομικού δικτύου Πελοποννήσου σε ποδηλατό-τρενο… ( Σιδηρόδρομος ή ποδήλατο; Ποδήλατο…Ποδήλατο… ). Εχουμε πολλές φορές διατυπώσει ενυπόγραφα την οργή μας για την χείριστη κατάσταση των Ελληνικών σιδηροδρόμων. Γι’ αυτό και ο τίτλος του άρθρου είναι προφανώς σαρκαστικός. Στο άρθρο αυτό υπήρξε απάντηση του φίλτατο Στέφανου Πάντου την οποία παρουσιάσαμε ολόκληρη την 3 η Οκτωβρίου ( Ενας γόνιμος αντίλογος για την σιδηροδρομική γραμμή Κόρινθος-Καλαμάτα )… Για να εξηγηθούμε από την αρχή: θεωρούμε, ότι: •είναι απαράδεκτο να μην διαθέτει η Πελοπόννησος ολοκληρωμένο και πλήρως λειτουργικό σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο •είναι σκάνδαλο πρώτης γραμμή η ανακαίνιση του δικτύου με κόστος 80 εκατομ. (το 2008) και η άμεση εγκατάλειψή του, μετά την ολοκλήρωση του έργου. Πριν καν τελειώσει το πρώτο του δρομολόγιο… •δεν είναι άσχετο προς την πολιτική θεώρηση και ιδεολογία των κυβερνητών της χώρας των μεταπρ...
Η είδηση, πως μία εκκλησία στην Κρήτη θα λειτουργήσει και ως
εμβολιαστικό κέντρο, μόνον χαρά και συγκίνηση μπορεί να προσφέρει… Δεν μπορούμε
παρά να επαινέσουμε εκ βάθους ψυχής τον ιερέα της ενορίας Αγίου Νικολάου Αρχανών
στην Κρήτη, πατέρα Ανδρέα Καλιοτζάκη.
Η φωτογραφία τον δείχνει παλιότερα σε καθήκοντα διαιτητή αγώνα
βόλεϊ της νεολαίας της περιοχής του.
Επαινοι για το θάρρος του!! Γιατί είναι σίγουρο, που θα υποστεί …αντίποινα
από μεριάς των “Χριστιανών” αγωνιστών Μοτζαχεντίν, όλων των βαθμίδων! Αυτών που
έχουν κυριαρχήσει τα τελευταία χρόνια στην δημόσια εμφάνιση της εκκλησίας και
που διυλίζουν των κώνωπα καταπίνοντες την κάμηλο…
Αυτό ακριβώς, εννοούσαμε όταν μιλάγαμε για την ανάγκη πρωτοβουλίας κοινωνικών φορέων και θεσμών υπέρ
της ταυτόχρονης τήρησης των μέτρων υγειονολογικής προστασίας και υπέρ των
εμβολιασμών…
Δυστυχώς, ο προοδευτικός χώρος στα πλαίσια μίας παρατεταμένης
ιδεολογικής δυσλεξίας, εξαντλείται σε αστήρικτους δικαιωματισμούς, που παραποιούν
την ατομική ευθύνη και υποσκάπτουν την κοινωνική συνειδητότητα. Ετσι, σε
στιγμές, που η κοινωνική ευθύνη χτυπάει την πόρτα, η απάντηση είναι του τύπου: δεν
είναι κανείς εδώ, περάστε αργότερα, λείπει η θεία μου…
Αν τα πράματα …ήταν αλλιώς θα έπρεπε να περιμέναμε κοινωνικούς, συνδικαλιστικούς,
πολιτιστικούς, καλλιτεχνικούς φορείς και πολιτιστικά σωματεία να συμβάλλουν -ο
καθένας με τον τρόπο του- στην ανάπτυξη εμβολιαστικού κινήματος (χωρίς εισαγωγικά)…
Το υποστηρίζαμε από την αρχή έχοντας ελάχιστη εμπιστοσύνη στην επιτυχία της κυβερνητικής
υποσχεσιολογίας “απελευθέρωσης”… Αυτής, που τελικά ευθύνεται πρωτίστως για τον
κλονισμό της εμπιστοσύνης του κοινού στο εμβόλιο-δήθεν υπερόπλο των κρατικών
διακηρύξεων.
Σήμερα είναι μάλλον αργά για να ανακάμψει η …χαμένη τιμή των
εμβολίων. Αυτό, όμως δεν μειώνει ούτε στο ελάχιστο την πρωτοβουλία του άξιου Κρητικού
Λευίτη, που αποκτάει συμβολικό αλλά και πρακτικό χαρακτήρα.
Μακάρι να είχε συμβεί αυτό πολύ πιο νωρίς και, φυσικά, πολύ πιο
μαζικά…
Τέτοιες πρωτοβουλίες σου ανοίγουν την ψυχή…
Σχόλια