Όταν διηγούμαι
ιστορίες της νιότης, τότε, που πήγαινα σε όλα τα γήπεδα (Παναθηναϊκού, ΑΕΚ
κ.λ.π.) ανάμεσα σε “αντίπαλους” οπαδούς και πανηγύριζα τα γκολ ή τους πόντους του
Θρύλου, οι πολύ νέοι με κοιτάζουν με βαθιά καχυποψία… Είναι βέβαιοι,
γνωρίζοντας την σύγχρονη πραγματικότητα, πως τους αραδιάζω …παραμύθια… Είναι
αδύνατον να πιστέψουν, πως μπορείς να είσαι φανατικός οπαδός μίας ομάδας χωρίς
να ασχολείσαι με ό,τι αφορά τον αντίπαλο… Ο καλός οπαδός έχει δικούς του κολλητούς
και …ορκισμένους εχθρούς… Αλλιώς δεν έχει κύρος, βαρύτητα, αξία…
Θυμάμαι εδώ και
κάποια χρόνια παιγνίδι μπάσκετ στο γήπεδο του Σπόρτιγκ… Μπροστά μας νεαρά
παιδιά, οπαδοί του Ολυμπιακού… Όταν τελείωσε το ματς δεν ήξεραν το σκορ και
ρωτούσαν… Είχαν αναλώσει τον χρόνο τους βρίζοντας κάποιους…εχθρούς στην
απέναντι εξέδρα… Και ήταν ακόμη …καλές εποχές! Φανταστείτε, ότι μπορούσαν να
συνυπάρχουν αντίπαλοι οπαδοί σε κλειστά γήπεδα!!!
Ωραίος χώρος για
εκτόνωση το γήπεδο, ειδικότερα για τους νέους… Συντηρητικός φίλος, μου είχε πει
κάποτε …Αν δεν υπήρχαν οι ουσίες και τα γήπεδα, η νεολαία θα μας είχε
τινάξει στον αέρα… Αναφερόνταν στο κοινωνικό status quo…
Η μετατροπή
χιλιάδων νέων σε στρατούς προθύμων στις διαταγές των μεγαλομετόχων είναι η …
τέλεια συνθήκη για την …προάσπιση του συστήματος… Το ξέρουν αυτό καλά, τόσο τα
αφεντικά των ομάδων όσο και οι εκάστοτε κυβερνώντες… Οι πρώτοι, ευκαιρίας
δοθείσης, επαινούν την …λεβεντιά, την αγνότητα και την μοναδικότητα των οπαδών τους,
που δίνουν αξία στην ομάδα κ.λ.π. Χαϊδεύουν αυτιά… Σκορπούν χαμόγελα και υπόσχονται
μεγάλες επιτυχίες, τίτλους και μεταγραφές… Κάποτε η μεταγραφολογία κρατούσε
λίγες μέρες το καλοκαίρι, με περιορισμένες αναφορές υποψήφιων παικτών… Τώρα οι προς
μεταγραφή παρελαύνουν δύο-δύο, τρεις-τρεις στα tabloid πρωτοσέλιδα…
Δεν θάναι καμιά διακοσαριά αυτοί που απασχολούν την διοίκηση και το scouting στην διάρκεια του
χρόνου… Ο οπαδός τονώνεται έτσι για να υποδεχτεί κάποιον …θεό, κάποιον …ημίθεο,
που θα προστεθεί στο ρόστερ της ομάδας… Την οποία από μικρός θαύμαζε και τώρα
θα την υπηρετήσει για να πετύχει τους στόχους της… Ο φανατισμός, η αντιπαλότητα
και το μίσος τροφοδοτούνται καθημερινά… Οι μεγαλομέτοχοι τα …δίνουν όλα για την
ομάδα… Κατά σύμπτωση, συμμαχούν και συγκρούονται με ομόβαθμους αντιπάλους, όχι
τόσο για το μεγαλείο της ομάδας όσο προς εξυπηρέτηση εξωγηπεδικών …ενδιαφερόντων…
Γι’ αυτό και οι συμμαχίες εναλλάσσονται με εχθρότητες…
Οι οπαδοί είναι
στοιχείο δύναμης, που οφείλει να ακολουθεί όλες τις μεταμορφώσεις της ηγεσίας…
Και γενικά πειθαρχεί… Οι “απείθαρχοι” οπαδοί, που στο παρελθόν έχουν γράψει ιστορία
όλο και εξοβελίζονται από τον κύριο κορμό…
Φυσικά το φαινόμενο
δεν είναι μόνον Ελληνικό… Βλέπετε, πως ο …υγιής φιλελευθερισμός δεν είναι αποκλειστικό
μας προνόμιο… Η Μεγάλη Βρετανία βρίσκεται στην πρωτοπορία των μεγάλων deals με
εξαγορά των διασημότερων ομάδων από πετρελαιάδες και άλλους πανίσχυρους οικονομικούς
παράγοντες… Η Γαλλία έπεται…
Οι στρατοί
βέβαια, δεν είναι μόνον προς ενδογηπεδική χρήση… Οι συγκρούσεις οπαδών εκτός
γηπέδων δεν αφορούν μόνον τους πέριξ χώρους σε χρόνο παραπλήσιο με εκείνον του
παιγνιδιού… Η …μεγάλη πρόοδος είναι τα συμφωνημένα ραντεβού μεταξύ των ηγετών
των οπαδών για μάχη, για αλληλοεξόντωση… Καμία φορά έρχονται και σύμμαχοι από το
εξωτερικό… Όταν αξίζει… Όταν πρόκειται να γίνει ο κακός χαμός εμφανίζονται και
οι διεθνικές ενισχύσεις…
Και η Πολιτεία;;;
Καλά ευχαριστώ…
Η πολιτεία
βρίσκει πρακτικές λύσεις… Όπως π.χ. απαγόρευση των μετακινήσεων και απαγόρευση
της εισόδου αντίπαλων οπαδών στο γήπεδο στα εντός έδρας παιγνίδια… Μπλοκ της αστυνομίας
στα κρίσιμα μέρη (Τέμπη κ.λ.π.) Με αυτές τις πολύ …φίλαθλες ρυθμίσεις το …αρχαίο
πνεύμα το αθάνατο προάγεται συστηματικά…
Για την ώρα ένα
παιδί 19 χρονών έρχεται να προστεθεί στην λίστα των θυμάτων του μίσους, της φρίκης,
της ντροπής…
Ωραίο υλικό για
πρωινάδικα και μεσημεριανάδικα… Θα … “κλάψουν” με μπόλικη υποκρισία…
Σχόλια