Το πανώ των οπαδών του ΠΑΟΚ, που αναρτήθηκε στο γήπεδο της ομάδας σε αγώνα, μόλις καμία δεκαριά μέρες μετά το ξεκοίλιασμα του Αλκη μας αφορά όλους…
Σοκάρει κατ’
αρχήν η απύθμενη βαρβαρότητα του να πανηγυρίζεις την άγρια δολοφονία ενός συνομηλίκου
σου. Σοκάρει το μέγεθος του μίσους, της οργής και της κακίας, που βρίσκονται ενσταλαγμένα
στις ψυχές παιδιών… Αποκλειστικό περιεχόμενο ύπαρξης: η εξόντωση του … “προαιώνιου”
εχθρού. Αυτή η ψυχολογική κατάσταση μπορεί να καλύπτει ολόκληρο το 24ωρο. Ενα 24ωρο
ουσιαστικής αργίας, άχρηστου χρόνου, συχνά υποβοηθούμενο από ουσίες για να …τσουλίσει
μέχρι την επόμενη…
Κάποτε ήταν μία
ασήμαντη, “φυσιολογικά” αναμενόμενη γραφική μειοψηφία… Σήμερα αποτελούν τον
κύριο κορμό των φανατικών και δεν παύουν να τυγχάνουν πολλών διευκολύνσεων… Οι
περισσότερες βέβαια από τους παράγοντες των σωματείων, που ουσιαστικά τους χρησιμοποιούν
σαν στρατό στις δημόσιες αθλητικού περιεχομένου εμφανίσεις τους… Το μέγεθος του
πλήθους των τσαμπουκάδων αποτελεί τίτλο τιμής για τον παράγοντα αλλά και το
κύρος της ομάδας…
Εχει γίνει πλέον
αποδεκτό ότι το κλίμα εξαλλοσύνης και χυδαιότητας συντηρεί ένα …θερμό κοινό, που του
αξίζει κάθε έπαινος για την αφοσίωση στην ομάδα του…
Στην ανάπτυξη αυτής
της νοοτροπίας καθοριστική ήταν και εξακολουθεί (λιγότερο σήμερα) να είναι συμβολή του αθλητικού τύπου, του οποίου τα
εξώφυλλα είναι οι κήρυκες του ιερού οπαδικού
πολέμου… Είναι άξια απορίας (;;;) η ανοχή, που έχει επιδειχθεί από αρχές και
θεσμούς σε αυτή την καθημερινή ρυπαρότητα, που ενέπνευσε την οπαδική παιδεία για
αρκετές δεκαετίες…
Ετσι φτιάχτηκαν
ή καλύτερα φτιάξαμε ανθρώπους, που κύριο νόημα της ύπαρξής τους, ιερότερη
αποστολή τους είναι η “στήριξη” της ομάδας με όλα τα μέσα… Κι’ όταν λέμε ΟΛΑ εννοούμε
ΟΛΑ… Ολόκληρες παρέες παιδιών έχουν μετατραπεί σε στίφη εκφοβισμού, που δεν διστάζουν
να τιμήσουν την πίστη τους την ιερή με δολοφονικές συγκρούσεις! Και μάλιστα,
όχι τυχαίες αλλά προγραμματιζόμενες από τις ηγεσίες…
Κάποτε, λοιπόν,
πηγαίναμε στα γήπεδα όλοι μαζί… Ανακαλύπταμε την προτίμηση του διπλανού εκεί…
Καθισμένοι συζητώντας, άντε και με πειράγματα.
Μετά από χρόνια
η συμβίωσή μας έγινε πιο δύσκολη… Διαμορφώθηκαν ξεχωριστές κερκίδες για τους “αντίπαλους”
Η “πρόοδος” συνεχίστηκε
με την τοποθέτηση αστυνομίας για να προστατεύονται οι “αντίπαλες” θύρες. Ακόμη
καλύτερα όταν οι αποστάσεις μεγιστοποιήθηκαν… Η εξέλιξη των πολεμοφοδίων (μολότωφ,
βεγγαλικά, κροτίδες κ.λ.π.) επέβαλλαν τέτοιες “λύσεις”…
Όμως, όλα αυτά
αποδείχθηκαν ανίσχυρα για να ανακόψουν το ιερό μένος των οπαδών…
Καταργήθηκε η παρουσία
οπαδών αντίπαλων προς την γηπεδούχο ομάδα… Μόνον εμείς κι’ εμείς… Αυτό βοήθησε
στην μεταφορά της βίας αμέσως έξω από τα γήπεδα… στην κυριολεξία… Οι φιλοξενούμενοι
περίμεναν τους φιλοξενούντες στις γύρω γειτονιές και γινόνταν της κακομοίρας. Συχνά,
με παράπλευρες απώλειες σε τροχαίο υλικό (αυτοκίνητα, μηχανάκια, πόρτες
κατοικιών κ.λ.π.). Και φυσικά η κορύφωση είναι τα ραντεβού θανάτου!!! Θα είναι ένας
αγώνας χωρίς κανονισμούς! Ελευθέρας, που λέγαμε στην πάλη… Πολλές φορές οι αγώνες
αυτοί παίρνουν διεθνή χαρακτήρα αφού για την ιερή σύγκρουση προσκαλούνται και …συμμαχικά
στρατεύματα… Από γειτονικές χώρες ή και από πιο μακριά…
Παραλλαγή αυτών
των “αγωνιστικών” εκδηλώσεων είναι οι εκστρατείες για έλεγχο της γειτονιάς ή της
πόλης… Σε τέτοια “μάχη” ξεκοιλιάστηκε
-κυριολεκτούμε- ο Αλκης.
Ας τολμήσουμε να
σκεφτούμε, τι θα γινόνταν αν όλα αυτά τα παιδιά είχαν μεγαλώσει φυσιολογικά…
Θεωρώντας δηλαδή, πως είναι δικαίωμα του καθενός η ομαδική του προτίμηση…Πως με
ενδιαφέρει η προτίμηση ομάδας, όσο μπορεί να με ενδιαφέρει η προτίμηση φαγητού,
ποτού, ζακέτας, θάλασσας ή βουνού για διακοπές…
Φυσικά απέχουμε τόσο πολύ, που τα παραδείγματα, που εκθέσαμε θα
θεωρηθούν υπερβολικά και άσχετα…
Γι’ αυτό, την ευκαιριακά
αναγγελθείσα εκστρατεία κατά της βίας, την αντιμετωπίζουμε με την …σοβαρότητα,
που της αξίζει…
Τα παιδιά αυτά
είναι δικά μας παιδιά… Κυριολεκτικά δημιουργήματά μας, σε εποχές έξαρσης του
ατομικισμού, της βίας, της περιφρόνησης της αξίας της ίδιας της ανθρώπινης
ζωής. Ετσι βέβαια μας θέλει το σύστημα… Ετσι φτιάχνουμε τους απογόνους μας…
Θυμήθηκα το
σύνθημα ραδιοφωνικού σταθμού, που για πολιτικούς λόγους αυτός έλεγε στους …άλλους:
προσέξτε… τα παιδιά σας θα βγούνε χειρότερα
από σας….
Σχόλια