Την 1 η Οκτωβρίου 2025 ασχοληθήκαμε με την πρόταση-απόφαση για την μετατροπή του σιδηροδρομικού δικτύου Πελοποννήσου σε ποδηλατό-τρενο… ( Σιδηρόδρομος ή ποδήλατο; Ποδήλατο…Ποδήλατο… ). Εχουμε πολλές φορές διατυπώσει ενυπόγραφα την οργή μας για την χείριστη κατάσταση των Ελληνικών σιδηροδρόμων. Γι’ αυτό και ο τίτλος του άρθρου είναι προφανώς σαρκαστικός. Στο άρθρο αυτό υπήρξε απάντηση του φίλτατο Στέφανου Πάντου την οποία παρουσιάσαμε ολόκληρη την 3 η Οκτωβρίου ( Ενας γόνιμος αντίλογος για την σιδηροδρομική γραμμή Κόρινθος-Καλαμάτα )… Για να εξηγηθούμε από την αρχή: θεωρούμε, ότι: •είναι απαράδεκτο να μην διαθέτει η Πελοπόννησος ολοκληρωμένο και πλήρως λειτουργικό σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο •είναι σκάνδαλο πρώτης γραμμή η ανακαίνιση του δικτύου με κόστος 80 εκατομ. (το 2008) και η άμεση εγκατάλειψή του, μετά την ολοκλήρωση του έργου. Πριν καν τελειώσει το πρώτο του δρομολόγιο… •δεν είναι άσχετο προς την πολιτική θεώρηση και ιδεολογία των κυβερνητών της χώρας των μεταπρ...
Ισχύει, βέβαια
και πώς από το ρόδο βγαίνει αγκάθι αλλά σήμερα θα ασχοληθούμε με χαρακτηριστική
περίπτωση της πρώτης εκδοχής: τον Ράϊνερ Ες… Εγγονό του Ρούντολφ
Ες (Rundolf Hοess-1900-1947). Ενός από τους
εμπνευστές του Αουσβιτς, διοικητή του στρατοπέδου, σχεδόν συνώνυμου με το άλλο
κάθαρμα, τον Ρούντολφ Ες (Rundolf Hess-
1894-1987) στενό επιτελικό συνεργάτη του Αδόλφου…
Το …”ταλέντο”
του πρώτου Rundolf διαγνώστηκε στα πρώτα μετεφηβικά του χρόνια από τον Χίμλερ,
που στο πρόσωπο του νεαρού διέγνωσε ένα ιδανικό, πειθήνιο και αφοσιωμένο
καθίκι, που θα μπορούσε να κάνει τα πάντα για να έχει την εύνοια των ανωτέρων
του ανθρωποειδών…
Θα μιλήσουμε για
τον εγγονό του, τον Ράινερ Ες… Τον γιό του Χανς-Γιούργκεν Ες, εξίσου κάθαρμα με
τον πατέρα του Ρούντολφ και την μαμά του (γιαγιά του Ράινερ), που θεωρούσε το
Αουσβιτς σαν το …παράδεισό της μέχρι τα βαθιά της γεράματα… Ο Χανς Γιούργκεν
εφάρμοζε τις παραδόσεις στην ανατροφή του γιού του… Κοντολογής τον είχε σαπίσει
στο ξύλο… Το “αστείο” είναι, πώς o Ράινερ έφαγε αρκετό ξύλο και από τον
Εβραίο Διευθυντή του Σχολείου, που φοιτούσε, γιατί βέβαια και μόνον το άκουσμα
του ονόματος, προκαλούσε στον διευθυντή εύλογα αντανακλαστικά…
Χάρις σε αυτό το
όνομα, ο Ράινερ δεν είχε δικαίωμα να μπει στην Πολωνία για να δει από κοντά το …μεγαλειώδες
έργο του παππού του. Δικαίωμα, που απέκτησε μόλις το 2009.
Μάλλον
περιττεύει να περιγράψουμε τις ψυχολογικές δυσκολίες ενός νέου, βλαστού μίας
άθλιας και αμετανόητης οικογένειας, που ο ίδιος από νωρίς ήλθε σε σύγκρουση
μαζί της… Στα 17 του αποφάσισε, πως δεν έχει περιθώριο συνύπαρξης μαζί τους…
Πέρασε με αρκετές δυσκολίες και εξαρτήσεις αυτό το “διαζύγιο” στα εφηβικά και
μετεφηβικά του χρόνια αλλά κατάφερε να συγκροτήσει τον εαυτό του στην
προσωπικότητα ενός αντι-ναζί ακτιβιστή…
Δεν σταματάει να
τονίζει, πως η μνήμη είναι υποχρέωση αλλά και η καλύτερη πρόληψη μιας και τα
πράματα σήμερα είναι επιρρεπή σε …υποτροπές…
Συχνά ξεναγεί
μαθητές στο Αουσβιτς δείχνοντας την κρεμάλα, που κρεμάστηκε ο καταδικασμένος
από την Νυρεμβέργη παππούς του… Με ικανοποίηση, όπως δηλώνει ο ίδιος… Αγριότητα
μπορεί να σκεφτείτε… Πώς, όμως να αισθάνεται για τον παππού του ο Ράινερ,
όταν αναλογιστεί, πως στην κατηγορία,
ότι είναι υπεύθυνος για την μαρτυρική δολοφονία 3.5 εκατομμυρίων ανθρώπων
απάντησε ψυχρά: Μόνον 2.5! Οι υπόλοιποι
πέθαναν από τις κακουχίες και την πείνα !!!
Σχόλια