Θέλει ο 'Μπίμπι' να κρυφτεί αλλά η χαρά δεν τον αφήνει…

Αν κανείς παρακολουθεί σχολαστικά τις δηλώσεις Νετανιάχου τουλάχιστον από την 7 η Οκτωβρίου 2023, οφείλει να παραδεχτεί πως δεν μασάει τα λόγια του… Ασφαλώς αυτό δεν το κάνει από κάποια έμφυτη αρετή ειλικρίνειας αλλά γιατί αυτό εξυπηρετεί ποικιλότροπα την πολιτική του… Προάγει τον εθνικισμό στην χώρα του, συσπειρώνει την ισχυρότατη Ισραηλινή ακροδεξιά γύρω του και κυρίως: ετοιμάζει τις γειτονικές του χώρες και την παγκόσμια κοινότητα να πληροφορηθεί και να ‘κατανοήσει’ τα σχέδιά του για το Μεγάλο Ισραήλ.  Σε καμία περίπτωση δεν προσποιήθηκε τον 'ειρηνιστή' τον 'φιλάνθρωπο', τον 'γεναιόψυχο'... Σε κάθε του δήλωση υπογράμμιζε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την αναγκαιότητα της ...τελικής λύσης...  Αυτή είναι η βασική του επιδίωξη και θα έλεγε κάποιος αντικειμενικός κριτής της ιστορικής 80χρονης διαδρομής του νεώτερου ισραηλινού κράτους πώς κάθε μέρα κάθε ώρα, που περνάει η επίσημη κρατική πολιτική εκεί είναι προσανατολισμένη αυτό το όραμα υπηρετεί…  Οι ελάχιστες...

Από το αγκάθι βγαίνει ρόδο…

Ισχύει, βέβαια και πώς από το ρόδο βγαίνει αγκάθι αλλά σήμερα θα ασχοληθούμε με χαρακτηριστική περίπτωση της πρώτης εκδοχής: τον Ράϊνερ Ες… Εγγονό του Ρούντολφ Ες (Rundolf Hοess-1900-1947). Ενός από τους εμπνευστές του Αουσβιτς, διοικητή του στρατοπέδου, σχεδόν συνώνυμου με το άλλο κάθαρμα, τον Ρούντολφ Ες (Rundolf Hess- 1894-1987) στενό επιτελικό συνεργάτη του Αδόλφου…



Το …”ταλέντο” του πρώτου Rundolf διαγνώστηκε στα πρώτα μετεφηβικά του χρόνια από τον Χίμλερ, που στο πρόσωπο του νεαρού διέγνωσε ένα ιδανικό, πειθήνιο και αφοσιωμένο καθίκι, που θα μπορούσε να κάνει τα πάντα για να έχει την εύνοια των ανωτέρων του ανθρωποειδών…

Θα μιλήσουμε για τον εγγονό του, τον Ράινερ Ες… Τον γιό του Χανς-Γιούργκεν Ες, εξίσου κάθαρμα με τον πατέρα του Ρούντολφ και την μαμά του (γιαγιά του Ράινερ), που θεωρούσε το Αουσβιτς σαν το …παράδεισό της μέχρι τα βαθιά της γεράματα… Ο Χανς Γιούργκεν εφάρμοζε τις παραδόσεις στην ανατροφή του γιού του… Κοντολογής τον είχε σαπίσει στο ξύλο… Το “αστείο” είναι, πώς o Ράινερ έφαγε αρκετό ξύλο και από τον Εβραίο Διευθυντή του Σχολείου, που φοιτούσε, γιατί βέβαια και μόνον το άκουσμα του ονόματος, προκαλούσε στον διευθυντή εύλογα αντανακλαστικά…

Χάρις σε αυτό το όνομα, ο Ράινερ δεν είχε δικαίωμα να μπει στην Πολωνία για να δει από κοντά το …μεγαλειώδες έργο του παππού του. Δικαίωμα, που απέκτησε μόλις το 2009.

Μάλλον περιττεύει να περιγράψουμε τις ψυχολογικές δυσκολίες ενός νέου, βλαστού μίας άθλιας και αμετανόητης οικογένειας, που ο ίδιος από νωρίς ήλθε σε σύγκρουση μαζί της… Στα 17 του αποφάσισε, πως δεν έχει περιθώριο συνύπαρξης μαζί τους… Πέρασε με αρκετές δυσκολίες και εξαρτήσεις αυτό το “διαζύγιο” στα εφηβικά και μετεφηβικά του χρόνια αλλά κατάφερε να συγκροτήσει τον εαυτό του στην προσωπικότητα ενός αντι-ναζί ακτιβιστή…

Δεν σταματάει να τονίζει, πως η μνήμη είναι υποχρέωση αλλά και η καλύτερη πρόληψη μιας και τα πράματα σήμερα είναι επιρρεπή σε …υποτροπές…

Συχνά ξεναγεί μαθητές στο Αουσβιτς δείχνοντας την κρεμάλα, που κρεμάστηκε ο καταδικασμένος από την Νυρεμβέργη παππούς του… Με ικανοποίηση, όπως δηλώνει ο ίδιος… Αγριότητα μπορεί να σκεφτείτε… Πώς, όμως να αισθάνεται για τον παππού του ο Ράινερ, όταν  αναλογιστεί, πως στην κατηγορία, ότι είναι υπεύθυνος για την μαρτυρική δολοφονία 3.5 εκατομμυρίων ανθρώπων απάντησε ψυχρά: Μόνον 2.5! Οι υπόλοιποι πέθαναν από τις κακουχίες και την πείνα !!!  

 

Σχόλια

εφημερίδες