Καλησπέρα σας. Ονομάζομαι Γιάννης Μητράκης και είμαι
χορευτής του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Ο πατέρας μου είναι Έλληνας
και η μητέρα μου Ουκρανή. Εδώ και δέκα μέρες η χώρα της μητέρας και των
παππούδων μου βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση, μετά την εισβολή των ρωσικών
στρατευμάτων. Εκ μέρους όλων των εργαζομένων της Εθνικής Λυρικής Σκηνής θα
ήθελα να σας πω ότι η αποψινή παράσταση αφιερώνεται στην Ουκρανία και τους
κατοίκους της, οι οποίοι ζουν δραματικές στιγμές. Ας γίνει η τέχνη και ο
πολιτισμός η φωνή όλων μας για την άμεση λήξη αυτού του πολέμου».
Aποδείχθηκαν
στην συνέχεια …μικρές ανακρίβειες… Το κείμενο δεν προέρχονταν από τους εργαζόμενους
της ΕΛΣ… Ηταν η καλλιτεχνική διεύθυνση του ιδρύματος, που είχε την πρωτοβουλία,
χωρίς να ρωτήσει τους εργαζόμενους… Η ανάγνωση του κειμένου δημιούργησε
αντιδράσεις στο κοινό άλλες φιλικές και άλλες όχι προς την ενέργεια…
Το διάλειμμα της παράστασης, το
σωματείο των εργαζόμενων έβγαλε δική του ανακοίνωση:
«ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ για την
παρέμβασή μας στην παράσταση του Οθέλλου
Στην παράσταση «Otello» το Σάββατο 5 Μαρτίου, η
καλλιτεχνική διεύθυνση του θεάτρου προέβη σε μια κίνηση που δημιούργησε αντιδράσεις
στην πλειοψηφία των εργαζομένων.
Αποφάσισε να διαβάσει μια ανακοίνωση στο κοινό, σχετική με
τον πόλεμο στην Ουκρανία, μέσω ενός συναδέλφου, λέγοντας ότι εκφράζει και τους
εργαζομένους της ΕΛΣ, χωρίς όμως να έχουμε ερωτηθεί αν συμφωνούμε με το περιεχόμενό
της αλλά ούτε και με τον τρόπο που θα την παρουσίαζε στο κοινό (έχοντας τον
συνάδελφο να κρατάει την Ουκρανική σημαία).
Μετά απ’ αυτή την κίνηση θεωρήσαμε υποχρέωσή μας μετά το
τέλος του διαλείμματος να ενημερώσουμε το κοινό με την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Εκφράζουμε την αντίθεσή μας στην κίνηση που έκανε η
διοίκηση, χωρίς να ερωτηθούμε για ένα τόσο σοβαρό θέμα, να βγάλει μια ανακοίνωση
που δείχνει μια μονομέρεια με το θέμα του πολέμου που γίνεται στην
Ουκρανία. Εμείς δεν τασσόμαστε με καμία
πλευρά του πολέμου. Η τέχνη πρέπει να ενώνει τους ανθρώπους. Είμαστε υπέρ της
ειρήνης. Να σταματήσει τώρα ο πόλεμος. Είμαστε αλληλέγγυοι με τον Ουκρανικό λαό
και τους λαούς της περιοχής. Δεν αποδεχόμαστε την κυβερνητική προπαγάνδα για να
νομιμοποιηθεί στη συνείδηση του κόσμου η εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο.
Λέμε τώρα να σταματήσει ο πόλεμος».
Στις αντιδράσεις του κοινού (θετικές και αρνητικές),
παρενέβη ο σολίστ Αντονένκο ο οποίος είπε προς εμάς «ότι δε θέλει η τέχνη να
μπλέκεται με την πολιτική» και προς το κοινό «Είμαι Ουκρανός, έχω συγγενείς
στην Ουκρανία αλλά ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι εδώ και 8 χρόνια»
Για όσους λένε διάφορα στα social media και προσπαθούν να
διαμορφώσουν αρνητικό κλίμα για την παρέμβασή μας, έχουμε να πούμε ότι:
Η διοίκηση, διαλέγοντας μεριά, χρησιμοποίησε τον πόνο και
την αγωνία του συναδέλφου για τους συγγενείς του στην Ουκρανία για να συνεχίσει
την προσπάθεια της κυβέρνησης – που είδαμε και πρόσφατα στο Δήμο Αθηναίων όπου
ζητήθηκε εκτός προγράμματος να παιχτεί ο Ουκρανικός Ύμνος – να νομιμοποιηθεί
στην συνείδηση του Ελληνικού λαού η συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο της
Ουκρανίας και στους Νατοϊκούς σχεδιασμούς.
Δεν έχουμε δει όμως να δείχνει την ίδια ευαισθησία εδώ και
8 χρόνια γι’ αυτά που συμβαίνουν στην Ουκρανία, ούτε παλαιότερα για την επίθεση
στη Συρία, στο Ιράκ κ.α
Έχει μεγάλη ευθύνη όταν συντάσσεται με τις επιλογές του
Υπουργείου, της κυβέρνησης και της ΕΕ όπου στοχοποιούνται Ρώσοι καλλιτέχνες και
έργα Ρώσων συνθετών.
Χρόνια τώρα στο θέατρο συνυπάρχουμε αρμονικά με συναδέλφους
Ρώσους, Ουκρανούς, Μολδαβούς κ.α Δε θα αφήσουμε σε καμιά διοίκηση και σε καμία
κυβέρνηση να μας χωρίσει. Δεν τασσόμαστε με καμία πολεμική πλευρά, με καμία
πολεμική προπαγάνδα μέσω του πολιτισμού.
Εμείς θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε τις θέσεις μας.
Λέμε:
Η τέχνη πρέπει να παίρνει θέση, αλλά υπέρ των λαών και όχι
να μπαίνει στην μέση ως σάκος του μποξ για τα συμφέροντα των λίγων.
Η τέχνη πρέπει να ενώνει τους ανθρώπους και όχι να τους
διχάζει.
Δε διαλέγουμε σημαία, αλλά λαούς.
Να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Απεμπλοκή τώρα της
Ελλάδας και όλων των άλλων Νατοϊκών χωρών από τον πόλεμο της Ουκρανίας.
Για το Δ.Σ. του Σ.Ε.Ε.Λ.Σ.
Ο Πρόεδρος Νεκτάριος Σαμαρτζής
Η Γενική Γραμματέας
Αθηνά Βρούβα».
Περιγράψαμε το συμβάν και παραθέσαμε τα
κείμενα ολόκληρα γιατί νομίζουμε, πως μας βοηθάει να κατανοήσουμε τον διχασμό,
που θα επιφέρει στην κοινή γνώμη η εκστρατεία “πειθούς”, που κατευθύνει η κυβέρνηση,
πώς δεν ανήκουμε απλά στην Δύση… Είμαστε η Δύση… Αυτή η ξεκάθαρη
τοποθέτηση, που είναι ανιστόρητη και επικίνδυνη, μεταξύ των άλλων φιλοδοξιών
της έχει και το μοίρασμα σε ουκρανόφιλους και ρωσόφιλους, σε πουτινικούς και
αντιπουτινικούς κ.ο.κ. Αυτή η οπαδοποίηση δεν ενοχλεί την κυβέρνηση από όποια
πλευρά και αν σταθούμε σαν …φαν. Ουσιαστικά την ενδιαφέρει μόνον η αποδοχή του
πολέμου με τον οποιοδήποτε τρόπο απομάκρυνσης του λαού από τα πραγματικά αίτια αυτού
και άλλων πολέμων…
Ο καθένας έχει
το τυπικό, αστικό δικαίωμα να τοποθετηθεί, όπως θέλει. Καμία αντίρρηση…
Νομίζουμε, όμως, πως το ηθικό και το πολιτικό δικαίωμα καταγγελίας του πολέμου
το έχουν όσοι είχαν καταδικάσει στο πρόσφατο παρελθόν την στρατιωτική εισβολή της
Τουρκίας στην Κύπρο, την εισβολή, τον πόλεμο και την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας
και πιο πρόσφατα τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στην Συρία, στην Λιβύη
κ.ο.κ.
Σχόλια