Υπάρχει μία φωτογραφία με τις γονατισμένες γυναίκες
μπροστά στην Βουλή, μόλις είχαν αρχίσει οι πυροβολισμοί στο ψαχνό από τους …’συμμάχους’
Βρετανούς…
Ακρως συμβολική για όλες τις επιχειρήσεις του
Δεκέμβρη, που αποτελούν τα λεγόμενα ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ αλλά και για το εμφύλιο, που θα
ακολουθούσε δύο χρόνια αργότερα…
Χωρίς βέβαια να πάψει το πνεύμα των
Δεκεμβριανών να κυριαρχεί στον πολιτική ζωή του τόπου από τότε έως και τώρα !!!
Αν το ‘τώρα’ σας φαίνεται υπερβολικό μπορείτε να διαβάσετε στο διαδίκτυο τις σχετικές
θριαμβολογικές υπομνήσεις των λαμπρών συνεχιστών του πνεύματος του: στρατηγέ
μου ιδού ο στρατός σας. Οι πλείστοι εξ αυτών έχουν ρίζες στους: ημέτεραι
απώλειαι εις Γερμανός αξιωματικός!!!
Θα αποφύγουμε να επαναλάβουμε πασίγνωστα στοιχεία της πρόσφατης
ιστορίας μας, που βέβαια, δεν είναι κακό να τα επαναλαμβάνουμε για να τα
πληροφορούνται με τεκμήρια οι συστηματικά και συστημικά παραπληροφορούμενοι
νεώτεροι…
Πολύ καιρό τώρα αλλά και τελευταία πολύ κουβέντα
γίνεται αν θα έπρεπε να αποφευχθεί ο εμφύλιος, αν η αριστερά πάτησε την
πεπονόφλουδα κ.λ.π.
Δεν διεκδικούμε ούτε καν φύλο δάφνης για γνώση της σχετικής
ιστορίας, αλλά μία συνολική γεωπολιτική θεώρηση του καιρού εκείνου θέτει σε
απόλυτη προτεραιότητα ένα άλλο ζήτημα… Μπορούσε να αποφευχθεί ο Δεκέμβρης και
αργότερα ο εμφύλιος;;;
Νομίζω, πως οι διαρκείς αποκαλύψεις αρχείων έρχονται
να επιβεβαιώσουν το λογικό συμπέρασμα, ότι ο Τσώρτσιλ και γενικότερα ο Βρετανικός
(στην αρχή) και ο Αμερικανικός (στην συνέχεια) Ιμπεριαλισμός ήθελαν οπωσδήποτε τον
Ελλαδικό χώρο σαν προγεφύρωμα προς την Ανατολή με κύριο στόχο την Σοβιετική
Ενωση…
Αυτός ο πολιτικό-στρατιωτικός σχεδιασμός δεν προέκυψε
στην διάρκεια του β’ παγκόσμιου πόλεμου… Υπάρχουν σαφώς προηγούμενες θεμελιώδεις
αναφορές σε αρχηγικά επιτελεία της Δύσης για την ανάγκη προετοιμασίας εναντίον της
ΕΣΣΔ. Η ‘αγάπη’ των Βρετανών για την Ελλάδα, χρονολογούμενη εξάλλου από την
απελευθέρωση της χώρας στις αρχές του 19ου αιώνα κρατάει γερά και
είναι τέτοια ώστε στις σχετικές διαπραγματεύσεις για το status quo μετά τον πόλεμο,
ο Τσώρτσιλ εκβιάζει με αντίβαρο την Πολωνία στην περίπτωση, που δεν αναγνωρισθεί
η Βρετανική κυριαρχία του στα Ελληνικά πράγματα.
Η εξέλιξη των πολεμικών συμβάντων ανέδειξε τις
‘ιδιορρυθμίες’ της περίπτωσης της Ελλάδας:
-Σημειώνεται μία πρωτόγνωρη, παλλαϊκή ανάταση και
συμμετοχή στην εθνική αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, που δεν έχει
προηγούμενο στον Ευρωπαϊκό χώρο.
-Η συντηρητική παράταξη παθαίνει με τον πόλεμο ένα
απίστευτο πατατράκ… Δεν είναι μόνον οι διαφόρων τύπων δοσίλογοι και συνεργάτες
του καταχτητή, που ‘κοσμούν’ τον χώρο… Ακόμη και οι σχετικά λιγοστές ενεργείς
δυνάμεις της πατριωτικής δεξιάς δεν καταφέρνουν να συγκροτήσουν αξιόλογο,
μαζικό και αποτελεσματικό αντιστασιακό δυναμικό.
-Η κυριαρχία του ΕΑΜ στα λαϊκά στρώματα δημιουργεί
προϋποθέσεις λαϊκής εξουσίας, που εφαρμόζεται σε πολλά μέρη της χώρας με
θεσμούς λειτουργικούς και αποτελεσματικούς (λαϊκή δικαιοσύνη, κοινωνική
μέριμνα, δημόσια παιδεία κ.λ.π.). Δύσκολα θα βρούμε στην διαδρομή της Ελληνικής
ιστορίας άλλη περίοδο προχωρημένης λαϊκής εξουσίας όσο αυτά τα 3 χρόνια
1941-1944…
Είναι φανερό, πως η επιθυμητή από τους Βρετανούς επικράτηση
των συντηρητικών στην Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει με έναν ιστορικό συμβιβασμό,
προϊόν διαλόγου και αμοιβαίων υποχωρήσεων. Η
επικράτηση της δεξιάς με την απελευθέρωση επιβάλλει την συντριβή της αριστεράς.
Η αριστερά δεν αποτελεί απλά μία υπολογίσιμη δύναμη
αλλά εκφράζει την καθολική συσπείρωση του λαού απέναντι στην οποία η συντηρητική
παράταξη έχει να επιδείξει ελάχιστες παρουσίες του ΕΔΕΣ, κατά κανόνα διογκωμένες
από τους συμμάχους…
Το ενεργητικό και ‘μαχητικό’ δυναμικό των συντηρητικών
στεγάζεται στα τάγματα ασφαλείας, στην οργάνωση Χ, στους Γερμανοτσολιάδες και
πλήθος παρόμοιων οργανώσεων, στημένων με την βοήθεια των ΝΑΖΙ στην αρχή, που
αργότερα χρειάζονται την Βρετανική κολυμβήθρα του εξαγνισμού για την προηγηθείσα
συνεργασία με τον καταχτητή…
Η επικράτηση, λοιπόν των Δυτικών, υπό τις γεωπολιτικές
συνθήκες της εποχής απαιτεί την ολοκληρωτική συντριβή της αριστεράς σε κάθε
επίπεδο. Πολιτικό, Ιδεολογικό, Ηθικό και φυσικά στρατιωτικό…
Αν κάποιοι θεωρούν ‘υπερβολική’ αυτή την αποτίμηση, τους
υπενθυμίζουμε, πως η στρατιωτική ‘νίκη’ των δυτικών επέβαλλε την συμμετοχή των
ΗΠΑ στο εμφύλιο, κάτι που δεν είχε προβλεφθεί από την αρχή αλλά προέκυψε μετά
την Βρετανική αναποτελεσματικότητα. Αυτή η στρατιωτική νίκη επέβαλλε την χρήση
του πιο σύγχρονου οπλισμού, όπως των βομβών ναπάλμ, που έκαναν …’παγκόσμια
πρώτη’ στον ελληνικό εμφύλιο…
Η νίκη της βίας είναι η μοναδική ‘νίκη’ των Δυτικών
και των εντοπίων …κολαούζων. Γιατί σε ιδεολογικό, πολιτικό, πολιτιστικό και
ηθικό επίπεδο η παρουσία της αριστεράς αποτελεί σταθερό εφιάλτη των ακραιφνών ‘εθνικοφρόνων’
(Αδώνιδος, Μάκη και των …άλλων παιδιών), που υποφέρουν ακόμη και σήμερα από …την
‘δικτατορία της αριστεράς’. Και δεν έχουν άδικο σε πολιτισμικό και ηθικό
επίπεδο…
Όλα αυτά συγκροτούν την άποψη πως ο
εμφύλιος ήταν μάλλον αναπόφευκτος.
Αυτό, βέβαια δεν σημαίνει, πως όλοι οι χειρισμοί ήταν
οι ενδεικνυόμενοι στον εκάστοτε χώρο και χρόνο… Είναι, όμως, ένα ξεχωριστό
κεφάλαιο, που θα πρέπει να αποτιμηθεί κάτω από τον ποιοτικό και ποσοτικό
συσχετισμό των δυνάμεων... Και ασφαλώς με αυστηρά ψύχραιμη και επιστημονικά
ενημερωμένη κρίση… Αλλιώς θα παραμένουμε παγιδευμένοι στα …’δεξιά’ λάθη οι μεν
και στα ‘αριστερά’ λάθη οι δε.
Οσοι, λοιπόν, πανηγυρίζουν, γιατί …‘ο Δεκέμβρης έσωσε
την Ελλάδα από τον κομμουνισμό’ ας μην είναι και τόσο ευτυχισμένοι… Η χαρά τους
είναι χαρισμένη, δανεική και καθόλου εθνική…
ΥΓ. Στην ιστορική φωτογραφία των Δεκεμβριανών σημειώνεται η Γεωργία Τσώνη, που κρατάει το δεξιό δοκάρι του πανώ... Την μνημονεύουμε με ιδιαίτερη συγκίνηση λόγω της Κερκυραϊκής της καταγωγής.
Σχόλια