Φυσικά, δεν αναφερόμαστε στις ηγεσίες των
καπιταλιστικών κρατών, που απέδειξαν -και μέσω της πανδημίας- την σταθερή
προσήλωση στα υπερκέρδη του κεφαλαίου με κάθε
τίμημα. Στην προκείμενη περίπτωση το διακύβευμα ήταν και είναι η ίδια η
ανθρώπινη ζωή.
Στην διάρκεια της διαδρομής της πανδημίας είχαμε
πολλές ευκαιρίες να καταγγείλουμε την ουσιαστική αδιαφορία για τις συνέπειες
των λοιμώξεων…
Μέχρις εδώ τίποτε το παράξενο… Θα αποτελούσε έκπληξη
σε επίπεδο θαύματος οποιαδήποτε άλλη πολιτική από τις φιλελεύθερες διοικήσεις
του πλανήτη. Ο ΠΟΥ και άλλοι διεθνείς οργανισμοί υγείας έχουν τεκμηριώσει την
απόλυτη ευθύνη του καπιταλιστικού συστήματος διακυβέρνησης για την αυξημένη
συχνότητα και σοβαρότητα των πανδημιών ζωονόσων, που εμφανίστηκαν κατά την
τελευταία 20ετία και αυτών, που περιμένουν στην γωνία να εμφανισθούν…
Εκείνο, που δίνει ευκαιρία για πολλούς προβληματισμούς
είναι η στάση της ίδιας της κοινωνίας απέναντι στην θανάσιμη απειλή.
Ας θυμηθούμε, πως μαζί με τα πρώτα περιοριστικά μέτρα
εμφανίστηκε ένα ιδεολογικοπολιτικά πολύχρωμο κοινό αρνητών, που κατήγγειλαν
μέγα πλήθος ορατών και αοράτων δυνάμεων, που μας υποχρέωναν να φοράμε μάσκες
και να κάνουμε εμβόλια…
Όμως, πρέπει να παραδεχτούμε, πως υπήρξε γενικά ένα
πνεύμα συντονισμού με τις προτάσεις της επιστημονικής κοινότητας, παρά τις
αντιφάσεις και τα μπρος-πίσω της τελευταίας στην προσπάθειά της να εναρμονισθεί
με τις κυβερνητικές επιλογές…
Όταν ακούσαμε από τα πρωθυπουργικά χείλη το
‘ανεπανάληπτο’: οι άνθρωποι πάνω από τους αριθμούς χαμογελάσαμε πικρά…
Είχαμε και δυστυχώς επιβεβαιώσαμε την εμπειρία και την γνώση μας από
φιλελεύθερη κοινωνικότητα… Μέσα στο ζενίθ του πρώτου κύματος και ταυτόχρονα με
τα δημαγωγικά ‘χειροκροτήματα’ για τους υγειονομικούς πληροφορηθήκαμε για την
προοπτική ενός νέου ΕΣΥ με την …συμμετοχή
του ιδιωτικού τομέα…
Μάλιστα!!! Αυτού, που την έκανε με ελαφρά
πηδηματάκια από την πρώτη μέρα της πανδημίας αφήνοντας όλο το εκθετικά αυξημένο
βάρος νοσηλευτικού έργου στο ΕΣΥ…
Ηλθε, λοιπόν το καλοκαίρι του 20 και κυρίως τα
επόμενα, όπου άρχισαν- τελείως αντίθετα προς κάθε επιστημονική επιταγή- οι
εκπτώσεις στις λήψεις μέτρων…
Ετσι, οι ‘υποδείξεις’ των ψεκασμένων έγιναν
σιγά-σιγά επίσημη πολιτική! Η χρήση της μάσκας και η εφαρμογή αντισηπτικών και
απολυμαντικών μέτρων πέρασαν στην υποτίμηση, την καθειρώνευση και την πρακτική
κατάργηση… Σήμερα, μέσα σε καταστήματα υψηλής επισκεψιμότητας και σε ιδιωτικούς
και δημόσιους χώρους με έντονο συγχρωτισμό οι χρήστες μάσκας αποτελούν …’αισχρή
μειοψηφία’, που επιμένει να εφαρμόζει τα παραδεδεγμένα και να μην υιοθετεί τον
…εκσυγχρονισμό του ωχαδελφισμού…
Το ’σύστημα’ πέτυχε μέσα από επιδέξιους χειρισμούς την
εξοικείωσή μας με το ‘θηρίο’. Δεν μας τρομάζουνε οι νέες παραλλαγές, δεν
φοβόμαστε την γρίππη και τις παρέες της… Ατρόμητοι μπουκάρουμε μέσα στις
συναθροίσεις και εισπνέουμε βαθιά τα αιωρούμενα σταγονίδια των διπλανών μας…
Τόσο γενναίοι έχουμε γίνει…
Υπάρχει βέβαια το επιχείρημα, πως η χαλάρωση συνδυάζεται με την μειωμένη επιθετικότητα των νέων στελεχών... Δεν ξέρω πόσο δικαιούται, ένα λογικό όν να καθησυχάζεται από μία τέτοια γενική, στατιστικού τύπου πληροφορία και να μην ενδιαφέρεται να αποφύγει τις χειρότερες εκδοχές, δηλαδή των θανάτων ,που είναι υπαρκτοί και μάλιστα συνεχώς αυξάνονται.
Τα παραπάνω θα ήταν απλή γκρίνια αν δεν βρισκόμαστε
μπροστά σε πιθανότατη παράλληλη και θεαματική αύξηση της επίπτωσης κορονοϊού
και νεώτερων μεταλλάξεών του μαζί με ιούς γρίππης, που θα μας βρουν
‘ανεκπαίδευτους’ ανοσολογικά μετά τον
διετή αποκλεισμό τους από την κοινότητα…
Και πάλι, οι προτάσεις δεν μπορεί παρά να είναι
κλασσικές:
-εμβολιασμοί για γρίππη και κορονοϊό
-τήρηση των υγειονομικών μέτρων
Σχόλια