Αυτή την ατάκα, πρέπει να την θυμόμαστε: Είμαστε δικοί σας, είμαστε Χρυσή Αυγή…
Το είπε αυθόρμητα μέσα στην αγωνία της σύλληψής του ο
δολοφόνος του Παύλου Φύσσα…
Μία κατηγορηματική διασαφήνιση ρόλων… Σαφής, χωρίς
πρόσθετες επεξηγήσεις… Το … ‘καθήκον’ του αστυνομικού οδηγού του περιπολικού προκύπτει
αυτονόητα μετά την διευκρίνηση…
Έναν δικό μας δεν το κυνηγάμε, δεν τον διώκουμε, δεν
τον συλλαμβάνουμε… Το πολύ-πολύ τον βάζουμε στο όχημα και τον αφήνουμε στην
παρακάτω γωνία… Και αν μας δει κάποιος κάτι θα βρούμε για να το δικαιολογήσουμε…
Υπάρχουν και αυτοί, που είναι από πριν …πρόθυμοι να αποδεκτούν την εξήγηση…
Στην δολοφονία του Λαμπράκη οι απολύτως νηφάλιοι
αστυνομικοί, που παρακολουθούσαν τους παρακρατικούς βρήκαν ένα σωρό ‘αποδεκτές’
εξηγήσεις για την ηρεμία που επέδειξαν την ώρα του δολοφονικού κτυπήματος και
μετά…
Ο προκείμενος, όμως αστυνομικός, δεν ακολούθησε αυτή
την …πεπατημένη και οδήγησε τον καθ’ ομολογία δολοφόνο στο αστυνομικό τμήμα
μαζί με το βασικό πειστήριο, δηλαδή το μαχαίρι… Η συνέχεια γνωστή…
Τον διάλογο, που ακολουθεί ανάμεσα στον Πρόεδρο και
τον μάρτυρα αστυνομικό αντιγράψαμε από τον ιστότοπο efsyn:
Πρόεδρος: Το μην το πείτε πουθενά τι νόημα είχε; Τι
επεδίωκε; Ευνοϊκή μεταχείριση;
Μάρτυρας: Προφανώς να μην πούμε ότι ήταν Χρυσή Αυγή.
Δεν ξέρω γιατί.
Πρόεδρος: Ήταν
έτοιμος να φύγει αφού είχε φώτα ανοιχτά;
Μάρτυρας: Ενδεχομένως
Πρόεδρος: Θα μπορούσε να φύγει;
Μάρτυρας: Ναι, με φώτα ανοιχτά είναι πολύ πιθανό.
Μαρίνα Δαλιάνη (συνήγορος οικ. Φύσσα): Τι εννοεί
«δικός σας». Πώς ερμηνεύετε;
Μάρτυρας: Κρίνω πως το είπε επειδή η Χρυσή Αυγή είχε
υψηλά ποσοστά στο Σώμα, για αυτό.
Όλα αυτά δεν συνέβηκαν τον προηγούμενον αιώνα. Μόλις
10 χρόνια πριν… Εξάλλου τα υψηλά ποσοστά της ΧΑ στα σώματα ασφαλείας είναι
γνωστά και πανθομολογούμενα…
Εχει το δικαίωμα η ‘δημοκρατική’ πολιτεία να αδιαφορεί
για αυτό; Το πρόσχημα του δικαιώματος στην πολιτική επιλογή είναι πολύ κατάλληλο
για …ακατάλληλους προασπιστές της αστικοδημοκρατικής ομαλότητας…
Η Ελλάδα δεν είναι τυχαία περίπτωση… Στον δύο αιώνων
ελεύθερο βίο της έχει να επιδείξει συγκλονιστικά μεγάλο αριθμό αποπειρών πραξικοπημάτων
ή ανοικτών δικτατοριών, που μπορούν να ανταγωνισθούν μεταξύ τους σε καταστολή, διώξεις,
βασανιστήρια, και δολοφονίες αθώων πολιτών…
Φυσικά, σε κάθε περίπτωση, το μακρύ
χέρι της εξουσίας ήταν οι νόμιμες δυνάμεις καταστολής, που καλούνταν να
υπερασπιστούν την παραβίαση των δημοκρατικών κανόνων… Με την συνεπικουρία ενός εσμού
παρακρατικών, που εξεπλήρωναν το …εθνικό τους έργο.
Πιστεύαμε και πιστεύουμε, πως η δημοκρατική παιδεία
των σωμάτων ασφαλείας είναι διαρκές προοδευτικό αίτημα… Δεν αγνοούμε την φύση της
αστικής δημοκρατίας. Το ίδιο συμβαίνει και με πολλούς από αυτούς, που διεκδικούν
εδώ και τώρα δημοκρατικές αλλαγές στον δημόσιο βίο… Ο εκδημοκρατισμός, λοιπόν
των οργανισμών επιβολής της τάξης δεν είναι ζητούμενο … για την επέκεινα ζωή…
Είναι για τώρα.
ΥΓ. Μπράβο στην Κίνηση Απόστρατων Αστυνομικών… Δεν τους
γνωρίζουμε αλλά βρήκαμε τον ιστότοπό τους, όπου διαβάσαμε μία ξεκάθαρη και
τολμηρή τοποθέτηση για τον θάνατο του 16χρονου Ρομά στην Θεσσαλονίκη. Τους έχουμε
εξάλλου επαινέσει ήδη για αυτό…
Η παρουσία τους μας γεμίζει αισιοδοξία… Όχι υπερβολική
αλλά αρκετοί για να ελπίζουμε… Τέτοιες παρουσίες έχουν παρελθόν τιμής στην
ιστορία της ελληνικής Αστυνομίας, της Αστυνομίας πόλεων και της Χωροφυλακής.
Σχόλια