Όταν ήρθαν…

Το ποίημα του πάστορα Martin
Niemoeller (1892-1984): «Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα»...έχει γίνει παγκόσμια γνωστό, γιατί αποτελεί μία καταπληκτική διατύπωση της σημασίας ενεργοποίησης όλων μας σε  κάθε περίπτωση, που το δίκιο παραβιάζεται…

Είναι αρκετά διαδεδομένη η άποψη πως πρόκειται για έργο του Μπέρτολ Μπρέχτ. Ισως τον θυμίζει το στυλ της γραφής. Το παραθέτουμε:

«Όταν οι ναζιστές ήρθαν για να πάρουν τους κομμουνιστές, σιώπησα επειδή δεν ήμουν κομμουνιστής.

Όταν φυλάκισαν τους σοσιαλδημοκράτες, σιώπησα γιατί δεν ήμουν σοσιαλδημοκράτης.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους συνδικαλιστές, σιώπησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους σιώπησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος

Όταν ήρθαν να συλλάβουν εμένα, δεν υπήρχε πια κανείς για να διαμαρτυρηθεί».

 

Ευαισθησία γενική προτείνει ο Martin Niemoeller, με βάση τον αξιακό μας κώδικα. Όχι επιλεκτικά… Όταν βολεύει εμάς, τους δικούς μας ή του κολλητούς μας… Γιατί στο τέλος θα την πληρώσουμε και εμείς οι ίδιοι, που κάθε φορά νομίζουμε, ότι θα την γλυτώσουμε …

Οι απόψεις του του στοίχισαν 4 χρόνια εγκλεισμού στο Νταχάου…

Ο Martin Niemoeller υπήρξε αυστηρά συνεπής σε όλη του τη ζωή στις αρχές του… αγωνίστηκε κατά της συμμετοχής της ΟΔ της Γερμανίας στο ΝΑΤΟ και κατά του επανεξοπλισμού της (κάτι, που γίνεται στις μέρες μας). Τιμήθηκε με βραβείο Λένιν ειρήνης από την ΕΣΣΔ ενώ τελευταία αναφερόμενη ενέργειά συνέπειας στις αρχές του είναι η εκχώρηση του τάφου του για να τοποθετηθεί εκεί το σώμα του Ρούντι Ντούτσκε το 1979.  

 Αλλάζουμε σκηνικό…

Στο διαδίκτυο, βρίσκει κανείς θησαυρούς… Σαν και αυτόν, που μας κοινοποίησε ο φίλτατος ΛΘ και αποτελεί μία εμπνευσμένη από το ποίημα του Martin Niemoeller παραλλαγή, αναφερόμενη στα σύγχρονα συμβαίνοντα. Ιδού

Οταν ήρθαν να πάρουν τον ΟΤΕ σιώπησα, γιατί δεν ήμουν υπάλληλος του ΟΤΕ. Άσε που θάχω και φθηνότερα τηλέφωνα σκέφτηκα.

Όταν ήρθαν να πάρουν τις τράπεζες σιώπησα  γιατί δεν ήμουν υπάλληλος τραπέζης, θα παίρνω κι ευκολότερα δάνεια σκέφτηκα

Όταν ήρθαν να πάρουν την Ολυμπιακή σιώπησα, άσε γιατί αυτοί διορίζονταν με ρουσφέτια κι έπαιρναν και σύνταξη στα 45.

Όταν ήρθαν να πάρουν τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τη ΔΕΗ, τον ΟΣΕ, τη ΛΑΡΚΟ, σιώπησα γιατί  φταίνε οι συνδικαλιστές που υπερχρεώθηκαν οι εταιρείες. Δε θα ταΐζω εγώ τους κρατικοδίαιτους τεμπέληδες του Δημοσίου. Εγώ ένας  απλός νοικοκυραίος είμαι.

Όταν ήρθαν να πάρουν τη ζωή του παιδιού μου και το σπίτι μου δεν υπήρχε πια κανείς για να μιλήσει ...

Διδακτική παραλλαγή… Μακάρι να μας πείσει...

Σχόλια