Θα μπορούσε να είναι το ανέκδοτο της ημέρας

...Η ΔΑΠ, η φοιτητική παράταξη της ΝΔ κατηγορεί την Πανσπουδαστική ως …πρώτη στην νοθεία!!!

Μας χωρίζουν …ολίγες δεκαετίες από τα φοιτητικά μας χρόνια… Είχαμε προλάβει το πρώτο έτος των σπουδών πριν την χούντα (1966)… Πέρασε καιρός από τότε αλλά παραμένει στη μνήμη μας η ‘ένδοξη’ ‘φοιτητική’ οργάνωση ΕΚΟΦ. (Εθνική Κοινωνική Οργάνωσις Φοιτητών). Καθαρά και προκλητικά κυβερνητικοεξαρτημένη, κρατικοεξαρτημένη και παρακρατικοεξαρτημένη η ΕΚΟΦ, παρουσιάστηκε όχι σαν παράταξη αλλά σαν συνδικαλιστικό φοιτητικό όργανο…

Το μόνο …νόμιμο και αναγνωρισμένο!!!

Χρειάστηκαν σκληροί και αιματηροί αγώνες για να ξηλωθούν οι εγκάθετοι τραμπούκοι, για να στηθούν γνήσιοι φοιτητικοί σύλλογοι με εκλεγμένους αντιπροσώπους και να συγκροτηθεί η πρώτη Εθνική Φοιτητική Ενωση Ελλάδας, η θρυλική ΕΦΕΕ, που αποτέλεσε κάστρο αντίστασης στο φασιστικό παρακράτος για πολύ καιρό… 

Ιδιαίτερα τιμητικό το γεγονός, πως στο ξήλωμα της ΕΚΟΦ πρωταγωνίστησαν οι σύλλογοι Επτανησίων και Κρητών Φοιτητών… Κάποιοι από αυτούς τους πρωτοπόρους βρίσκονται μαζί μας και μπορούν να καταθέσουν τις μνήμες τους…

Τότε, λοιπόν, η ΕΚΟΦ είχε ένα σταθερό πλάνο κατάχτησης της πλειοψηφίας με …δημοκρατικές διαδικασίες… Περίμενε να τελειώσουν οι εκλογές και κατά τις πρώτες βραδινές ώρες έκαναν ντου διάφοροι εγκάθετοι με ρόπαλα και άλλα …φοιτητικά εξαρτήματα… Ξυλοφόρτωναν ‘ευγενικά’ την εφορευτική επιτροπή και όποιον συμπαραστεκόνταν και βούταγαν την κάλπη… 

Αυτές οι κάλπες επανέρχονταν κατά κανόνα και αναδείκνυαν με μαγικό τρόπο τους ‘εθνικόφρονες’ ως πρώτη δύναμη… Ετσι η περιφρούρηση της κάλπης ήταν από τα πρώτα καθήκοντα των δημοκρατικών παρατάξεων, που τουλάχιστον στο συγκεκριμένο ζήτημα συνεργάζονταν…

Στελέχη της ΕΚΟΦ (Ιωαννίδης, Φαρμάκης κ.λ.π.) έγραψαν ιστορία, συμπαραστεκόμενοι στο έργο καταστολής της αστυνομίας βοηθώντας με αντίστοιχα εργαλεία (ρόπαλα, μαχαίρια κ.α.). Οι πιο ξακουστοί από αυτούς ταξίδευαν αυθημερόν και αεροπορικώς Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Αθήνα για να επιτελέσουν το εθνικό, πατριωτικό τους καθήκον… Οπως ο Λάκης Ι.

Από αυτό τον συρφετό προέρχονταν οι κάμποσοι τραυματισμοί -ελαφροί και βαρύτεροι- των φοιτητών… Σε αυτή την …εύφημη δράση εντάσσεται και η δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα, δύο σχεδόν  χρόνια μετά την αντίστοιχη του Γρηγόρη Λαμπράκη…

Πλείστοι από τους εθνικόφρονες-πατριώτες δημοκράτες της ενωμένης δεξιάς-ακροδεξιάς διακρίθηκαν και στα χρόνια της χούντας… Οι ‘αγνότεροι’ από αυτούς ανέλαβαν τα προεδρεία των φοιτητικών συλλόγων… Εναντίον αυτών των διορισμένων εγκάθετων ξεκίνησε η φοιτητική-πολιτική αντιπαράθεση προς την χούντα με το αίτημα για δημοκρατικές εκλογές στους φοιτητικούς συλλόγους…

Οι περισσότεροι δραστήριοι από αυτούς εσίγησαν μετά την κατάρρευση της χούντας, ιδιαίτερα, όσοι κοσμούσαν τις λίστες των ρουφιάνων της χούντας… Και πάλι σαν Κερκυραίοι μπορούμε να είμαστε περήφανοι…Λίγο ανάποδα, όμως… Γιατί στην λίστα των 300 χαφιέδων στην Ιταλία π.χ., που είχε δημοσιεύσει η ‘Πανσπουδαστική’ βρισκόνταν και 5-6 συμπατριώτες μας… Ετσι είναι η ζωή, έτσι είναι οι τόποι, έτσι είναι οι άνθρωποι…

Μετά το 1974 οι συνεπείς εθνικόφρονες δυνάμεις βρέθηκαν σε κάποια αμηχανία… Χούντα, Πολυτεχνείο, Κυπριακή προδοσία δεν τους έδιναν και πολλούς πόντους… Κατάφεραν όμως σαν …
χέλια γλοιώδικα (που λέει και ο ποιητής) να επιβιώσουν… 
‘Ξέχασαν’ το παρελθόν, ομολόγησαν πίστη στην δημοκρατία, και ξανάρχισαν λίγο-λίγο τα ίδια… Προβοκάτσιες, αποπροσανατολισμοί, μεθοδεύσεις στην ημερήσια διάταξη της νέας δημοκρατικής φοιτητικής παράταξης… 

Κάποιοι βέβαια δεν ξεχνούσαν τις ρίζες, δεν πρόδιδαν τα γονίδια… Το ευγενές π.χ. και δημοκρατικό σύνθημα: Εβραίοι, κομμούνια θα γίνετε σαπούνια… ακούστηκε από χείλη νέα δημοκρατικά, που αργότερα διακρίθηκαν στον πολιτικό στίβο… Κάποιοι αναγνώρισαν ‘αυτοκριτικά’ αυτές τις …υπερβολές της νιότης. Κάποιοι, πιο ‘αυθόρμητοι’ κράτησαν το υψηλό τους φρόνημα σε ‘δύσκολες’ ώρες… 

Όπως π.χ. ο Γιάννης Καλαμπόκας, δολοφόνος του Τεμπονέρα για τον οποίο έχει ειπωθεί και το ένδοξο σύνθημα: τιμή και δόξα στον Γιάννη Καλαμπόκα… Κάποιοι άλλοι τα ταίριαξαν όλα… Και …’πατριωτική’ και …’δημοκρατική’ δράση.

Να μην σας κουράζουμε… Σήμερα την επόμενη των φοιτητικών εκλογών του 2023 η ΦΑΙΑΚΙΑ πανηγυρίζει!!! Όπως πανηγύρισε και πέρσι την πρωτιά της Πανσπουδαστικής... Όπως την πανηγυρίζαμε …ολίγες δεκαετίες πριν φωνάζοντας: Παν-σπουδα-στική πρώ-τη δύ-ναμη!!! Κρατάμε στην ψυχή εκείνο το συναίσθημα χαράς και συγκίνησης, γνωρίζοντας πόσες δυσκολίες, πόσο κόπο, πόνο, ιδρώτα και αίμα κουβαλάνε μαζί τους τέτοιες καταχτήσεις…

Μακάρι να κυριαρχήσει πνεύμα ενότητας στις ριζοσπαστικές δυνάμεις… Να παραμερίσουν τα δευτερεύοντα και να συνταχτούν για τα πρωτεύοντα…

ΥΓ. Πώς ερμηνεύουν άραγε οι …προσδοκούντες δεύτερη ή τρίτη (δεν θυμάμαι) φορά αριστερά, τα μονοψήφια και τείνοντα προς το μηδέν ποσοστά των παρατάξεων, που τους εκφράζουν στον φοιτητικό χώρο;;; Εκεί δηλαδή, που κατά κανόνα οι ρηξικέλευθες ιδέες βρίσκουν πιο γόνιμο έδαφος.

 

 

Σχόλια