Στην Γαλλία -το επιβεβαιώνουν το Γαλλικό
Πρακτορείο και άλλα επίσημα και αναγνωρισμένα ΜΜΕ- ένας νεαρός 17 χρονών -Αλγερίνικης
καταγωγής- πυροβολήθηκε εξ επαφής από αστυνομικό, που το στόχευσε σχεδόν εξ
επαφής. Πέθανε σε λίγο από τα θωρακικά του τραύματα…
Η εκτός των τειχών και πίσω από τα οδοφράγματα
Γαλλία είναι έξαλλη… Καίει, χαλάει,
καταστρέφει… Τα προάστια, το προάστιο (banlieu) σύμβολο της γκετοποίησης, της απομόνωσης
αλλά και της περιθωριοποίησης στέλνει και πάλι το μήνυμά του…
Οπως έκανε και
στα χρόνια του κατάδικου πλέον για καταχρήσεις και άλλες οικονομικές ατασθαλίες
Γάλλου υπερπατριώτη Σαρκοζί. Ο μικρός το δέμας Νικολά, υπουργός εσωτερικών και
αργότερα πρωθυπουργός, πρίγκηπας της Ανδόρας (μην γελάσετε, φέρει στ’ αλήθεια
τον τίτλο) προσπάθησε εξ ονόματος της Γαλλικής αστικής τάξης να …συντρίψει την
αντίσταση στα προάστια…
Γι’ αυτό βέβαια, ο μικρός Νικολά χρειαζόταν
ένα σώμα κατάλληλα εκπαιδευμένων πραιτωριανών, που να μπορούν να μπουν μέσα στο
προάστιο και να τα κάνουν γυαλιά - καρφιά…
Το προάστιο, σαν τόπος συγκέντρωσης
των από ολόκληρη την Γαλλόφωνη Αφρική προσερχόμενων στον …μητροπολιτικό
παράδεισο, αρχικά ήταν πολύ βολικό… Εμοιαζε με χώρο αυτο-απομόνωσης των Αφρικανών,
που με αυτό τον τρόπο δεν μόλυναν του λευκούς συμπολίτες τους…
Το Γαλλικό αστικό κράτος έδειξε
τεράστια …ανεκτικότητα κατά τα πρώτα χρόνια της προαστιο-γκετοποίησης.
Όχι από μεγαλοσύνη ή ανθρωπιά αλλά από
φράγκικη κουτοπονηριά… Που, όπως όλα τα τρυκ του συστήματος είναι κοντόφθαλμα
και περιορισμένης εμβέλειας… Γιατί ο μαζικός ερχομός στην …γη της επαγγελίας,
υπερέβη τα όρια της λευκής ανοχής και άρχισε να γίνεται …’κράτος εν κράτει’.
Εξαντλήθηκε η υπομονή των εκείθεν των
Αλπεων Γαλατών, που θέλησαν να βάλουν όρια τόσο στις συνήθειες ανάμιξης των
Αφρικάνων όσο και στο ερχομό τους από την μητέρα Ηπειρο.
Ερχομό, που προκαλεί, επιταχύνει και
μαζικοποιεί ο ασίγαστος εκμεταλλευτικός πόθος του Γαλλικού μεγάλου κεφάλαιου,
που εξακολουθεί να θεωρεί την μαύρη Ηπειρο σαν την αγελάδα με μεγάλα και
πλούσια μαστάρια…
Αυτή την αντίφαση καλούνται να
διαχειριστούν για την Γαλλία αλλά και για ολόκληρη την γηραιά Ηπειρο οι κατασταλτικοί
μηχανισμοί των εθνοκρατών της Ευρώπης… Γι’ αυτό ο ρόλος τους ως ταξικού φρουρού
ενισχύεται παντοιοτρόπως.
Κάτι, που αρχίζει από την εκπαίδευση των
οργάνων της τάξης, που καθόλου αναφορές δεν έχει στην ανάγκη προστασίας των δικαιωμάτων
των πολιτών, ιθαγενών και μεταναστών…
Η αυτονόητη και αναγκαία προτεραιότητα
δημοκρατικής αγωγής στις αστυνομικές σχολές είναι ανύπαρκτη.
Μεγαλώνει διαρκώς
και απίστευτα η ανεκτικότητα στην αστυνομική αυθαιρεσία. Μετά από κάθε επεισόδιο
απρόκλητης αστυνομικής βίας ο εκάστοτε υπουργός δημόσιας τάξης φροντίζει για
την κάλυψη της… Πώς να λησμονήσουμε τις σχετικές εξαγνιστικές παρεμβάσεις των σ.σ.
Μιχάλη και Τάκη…
Ο,τι εδώ, έτσι και εκεί και αλλού και
παντού. Το αστικό κράτος αντιλαμβάνεται πριν από μας, τους κινδύνους που εγκυμονεί
γι’ αυτό, η ατέρμονη ροή από τις βασανισμένες περιοχές του πλανήτη προς την …πολιτισμένη
και ανεπτυγμένη Ευρώπη…
Τα
νούμερα έχουν ξεφύγει από κάθε έλεγχο… Οι αντιδράσεις, κτηνώδεις,
βάρβαρες αλλά …’φυσιολογικές’. Τείχη στην στεριά, ‘επαναπροωθήσεις΄στην θάλασσα,
στρατόπεδα συγκέντρωσης, αγριοκυνηγητό στις πόλεις περιγράφουν τις γραμμές
άμυνας.
Η εκπαίδευση αλλά και το καθηκοντολόγιο
των φυλάκων της ‘ευνομίας’ είναι σαφής… Γι’ αυτό και στα σχετικά σώματα, τα εκλογικά
ποσοστά των φασιστοειδών σχηματισμών καταγράφονται εξαιρετικά υψηλά…
Εξάλλου όλοι
οι ακροδεξιοί μηχανισμοί βλέπουν τον ρόλο τους αλληλέγγυο και συμπληρωματικό προς
εκείνο της αστυνομίας αλλά και του στρατού …αν χρειαστεί… Κάτι βέβαια, που δεν
παραβιάζει και η επίσημη κεντροδεξιά… Απλά το κάνει με κάποια …ελαφρά μεγαλύτερη
διακριτικότητα.
Ο Γαλλοαλγερίνος, παιδί μίας γης που
γνώρισε για πολλά χρόνια την άγρια καταπίεση και εκμετάλλευση των Γάλλων μητροπολιτικών
ανθρωπιστών έφυγε ως στόχος πετυχημένης σκοποβολής των οργάνων της τάξεως στην
νέα του ‘πατρίδα’… Ατυχώς, ατυχέστατα, μεγάλο μέρος των καταπιεσμένων
μητροπολιτικών, αισθάνονται …’ανώτεροι’ μπροστά στους μελαψούς συγκατοίκους τους…
Απολαμβάνουν κάποια ψίχουλα που η καπιταλιστική πονηρία τους παρέχει για
αποπροσανατολισμό και καμαρώνουν, όπως οι όλοι οι ομόδοξοί τους κρετίνοι, την
ανωτερότητά τους.
Το αίτημα για εκδημοκρατισμό για την
εκπαίδευση και την λειτουργία των σωμάτων ασφαλείας είναι πρωταρχικής σημασίας…
Το γράφουμε και το ξαναγράφουμε…
Σχόλια