Ανεξάρτητη αυτοδιοίκηση… Χα! Χα!


Το τελευταίο 3μερο του τελευταίου καύσωνα ήταν γεμάτο δράση αλλά και γεμάτο μηνύματα για μας τους αυτόχθονες ιθαγενείς, που μας διακατέχει ασίγαστη η φιλοδοξία να γίνουμε πολίτες…

Ο Γιώργος ως γνωστόν τυγχάνει ένα από τα πιο προβεβλημένα στελέχη της κυβερνώσας παράταξης. Στο βιογραφικό του υπάρχει η επί πολλά έτη δημαρχία του Αμαρουσίου, η επί πολλά έτη συνεχιζόμενη προεδρία του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών και η πιο πρόσφατα αναληφθείσα αλλά συνεχιζόμενη θέση του Περιφερειάρχη της Περιφέρειας Αττικής…

Για κάποιον λογικά σκεπτόμενο η ταυτόχρονη λειτουργία στις δύο τελευταίες θέσεις είναι πρακτικά ασύμβατη λόγω φόρτου καθηκόντων… Θεωρητικά έτσι είναι αλλά πρακτικά ο μεν Γιώργος είναι εξαιρετικό ταλέντο ενώ εμείς δεν χρειάζεται να σκεπτόμαστε πολύ…

Ο Γιώργος τα πήγαινε θαυμάσια. Πρώτος ατα κανάλια, πρώτος στις εκδηλώσεις, πρώτος στις δηλώσεις… Πρώτος σε όλα… Το καμάρι της παράταξης…

Μα όλα αυτά μέχρι προχτές… Προχτές, που ο Γιώργος διέπραξε το μέγιστο για την παράταξη αμάρτημα: την διασάλευση της δημόσιας εικόνας

Η προστασία της δημόσιας εικόνας με την ...ανιδιοτελή βοήθεια των ΜΜΕ είναι αυτή, που ανέδειξε την παράταξη πρώτη …σε όλη την Ευρώπη και τον πολυχρονεμένο …καταχτητή της κορυφής…

Αυτό το αμάρτημα δεν παραγράφεται, δεν διαγράφεται δεν συγχωριέται… Γιατί είναι ολέθριο και εν πολλοίς θανατηφόρο…

Και ο Γιώργος το διέπραξε… Μέσα στον ορυμαγδό των πυρκαγιών ανά το πανελλήνιο, τις ώρες, που σύσσωμο το στελεχικό δυναμικό εξέφραζε σεμνά την βαθιά του οδύνη για το κακό που μας βρήκε, ο Γιώργος …έφερνε τις γυροβολιές του… Ευειδείς νεάνιδες κρατούσαν τον ρυθμό με παλαμάκια υπό τους ήχους του ζεϊμπέκικου της Ευδοκίας και ο Γιώργος μερακλωμένος είχε απογειωθεί σε Διονυσιακή κατάσταση, περιστρέφοντας τα κάπως περισσευούμενα κιλά του…

Προσπάθησαν κάποια ΜΜΕ να το ψιλοθάψουν αλλά υπάρχουν και άλλα, που ‘ευκαιρίας δοθείσης’ έχυσαν το δηλητήριό τους. Τόβαλαν το βίντεο και δεν έλεγαν να το σταματήσουν… Σαν να είχε κολλήσει, ένα πράμα… Ξανά και ξανά… Το άπαν σύμπαν της χώρας έβλεπε από τη μία τις πυρκαγιές να φουντώνουν και από την άλλη τον Γιώργο να …ζεϊμπεκίζεται… Τα ‘άλα’ και τα ‘όπα’ έδιναν και έπαιρναν την ίδια ώρα, που φούντωναν και οι φλόγες…

Αυτό ήταν… Τα είδε και ο μεγάλος και… ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε. Τα είδε και το επιτελείο και όλοι μαζί με μία φωνή κραύγασαν: όξω ρε!  Εμείς χτίζουμε την εικόνα κομματάκι-κομματάκι για να εξασφαλίζουμε την προτίμηση και αφοσίωση των αυτοχθόνων ιθαγενών και έρχεται ο επιπόλαιος να μας την χαλάσει… Οξω!!!

Αυτό το ‘όξω’ είναι τριπλά ωφέλιμο:

●Αποδεικνύουμε την … ‘ευαισθησία’ μας για την θεομηνία, που μας έτυχε και εμείς έχουμε κάνει τα πάντα για να μην έλθει και τα πάντα για να την αντιμετωπίσουμε τώρα που ήλθε!!!

●Ξεπετάμε έναν δυνητικά επικίνδυνο μελλοντικά δελφίνο για μη αρεστές διεκδικήσεις.

●Περνάμε το μήνυμα στα μέλη και τα στελέχη, πως το συντριπτικό εκλογικό αποτέλεσμα της 26ης Ιουνίου, είναι εδώ και προειδοποιεί άπαντες… Και τους καλεί σε περίσκεψη και φρονιμάδα…

Ο Γιώργος έβγαλε τα μάτια του με τα ίδια του τα χέρια… Τί και αν ζήτησε συγγνώμη, τί και αν επικαλέστηκε την …συνέχεια του λαμπρού έργου…

Προσπάθησε να αμυνθεί διοργανώνοντας ολονύκτια σύσκεψη των εκλεγμένων συμβούλων επιζητώντας υπογραφές… Ηταν όμως αργά… Φίλος ο Γιώργος, φιλτάτη όμως η εξουσία την οποία θα έχαναν αν παρατούσαν το μαντρί…

Τελικά στο μαντρί και ο Γιώργος, που διατύπωσε σύντομο αποχαιρετιστήριο της εξουσίας διαφημίζοντας τις υπηρεσίες του προς την παράταξη και βεβαιώνοντας για την πίστη του σε αυτήν.

Όλα τέλεια… Όλα ιδανικά…Μέσα από το αμάρτημα, η κάθαρση… Μέσα από την κρίση, η διέξοδος…

Τώρα, που γράφεται το σημείωμα δεν έχουμε προλάβει τις αντιδράσεις της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης, οι οποίες πολύ φοβούμαστε, ότι θα αναλωθούν σε  μικρο-αντικυβερνητισμό.

Γιατί αν αξίζει κάτι να σχολιάσει κανείς σε αυτή την υπόθεση δεν είναι οι γυροβολιές του Γιώργου ή τα παλαμάκια των κυριών την ώρα της φωτιάς…

Είναι η απροκάλυπτη ομολογία ότι το ακηδεμόνευτο, το αδέσμευτο, το ανεξάρτητο της τοπικής αυτοδιοίκησης στα πλαίσια της αστικής μας δημοκρατίας είναι ένα πολύ ωραίο παραμυθάκι, χρήσιμο για λαϊκή κατανάλωση και ευχάριστο ύπνωση… Με τον δήθεν καταμερισμό των αρμοδιοτήτων επιτυγχάνεται ο αποπροσανατολισμός του πολίτη, ο βασανισμός του σε μία βαβέλ συγκρουόμενων αρμοδιοτήτων και η διαρκής χρέωση και υπερχρέωσή του στα πλαίσια μίας πολυδιαφημιζόμενης ανταποδοτικότητας…

Πλάι στο επίσημο κρατικό φορομπηχτικό σύστημα έρχεται και το μακρύ χέρι των δημοτικών τελών, για στοιχειώδεις παροχές, που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα ενταγμένες στο κρατικό προϋπολογισμό.

Οι υπηρετούντες την αυτοδιοίκηση από θέση εξουσίας πρέπει να είναι η φυσική προέκταση των κρατικών αρχών για να εφαρμόζεται με γενική αποδοχή η συστημική πολιτική…

Ο Γιώργος υπηρέτησε επαξίως το πνεύμα αυτό… Χωρίς να έχουν υστερήσει οι προηγούμενοι του… Είμαστε βέβαιοι, ότι και ο επόμενος π.χ. ο Νίκος, θα πολιτευτούν κοσμίως και ευπρεπώς… Κατά το πρέπον, δηλαδή… 

Ερχονται χρόνια έργων (απορρίματα, ύδρευση κ.λ.π.) και αυτό πρέπει να το προβλέψουμε με τα κατάλληλα πρόσωπα...

 

  

Σχόλια