Αυτό ήταν… Τα είδε και ο μεγάλος και… ποιος είδε τον Θεό
και δεν τον φοβήθηκε. Τα είδε και το επιτελείο και όλοι μαζί με μία φωνή
κραύγασαν: όξω ρε! Εμείς χτίζουμε την εικόνα κομματάκι-κομματάκι
για να εξασφαλίζουμε την προτίμηση και αφοσίωση των αυτοχθόνων ιθαγενών και
έρχεται ο επιπόλαιος να μας την χαλάσει… Οξω!!!
Αυτό το ‘όξω’ είναι τριπλά ωφέλιμο:
●Αποδεικνύουμε την … ‘ευαισθησία’ μας για την θεομηνία, που μας έτυχε και εμείς έχουμε κάνει τα πάντα για να μην έλθει και τα πάντα για να την αντιμετωπίσουμε τώρα που ήλθε!!!
●Ξεπετάμε έναν δυνητικά επικίνδυνο μελλοντικά δελφίνο
για μη αρεστές διεκδικήσεις.
●Περνάμε το μήνυμα στα μέλη και τα στελέχη, πως το
συντριπτικό εκλογικό αποτέλεσμα της 26ης Ιουνίου, είναι εδώ και
προειδοποιεί άπαντες… Και τους καλεί σε περίσκεψη και φρονιμάδα…
Ο Γιώργος έβγαλε τα μάτια του με τα ίδια του τα χέρια…
Τί και αν ζήτησε συγγνώμη, τί και αν επικαλέστηκε την …συνέχεια του λαμπρού
έργου…
Προσπάθησε να αμυνθεί διοργανώνοντας ολονύκτια σύσκεψη
των εκλεγμένων συμβούλων επιζητώντας υπογραφές… Ηταν όμως αργά… Φίλος ο
Γιώργος, φιλτάτη όμως η εξουσία την οποία θα έχαναν αν παρατούσαν το μαντρί…
Τελικά στο μαντρί και ο Γιώργος, που διατύπωσε σύντομο
αποχαιρετιστήριο της εξουσίας διαφημίζοντας τις υπηρεσίες του προς την παράταξη
και βεβαιώνοντας για την πίστη του σε αυτήν.
Τώρα, που γράφεται το σημείωμα δεν έχουμε προλάβει τις
αντιδράσεις της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης, οι οποίες πολύ φοβούμαστε,
ότι θα αναλωθούν σε μικρο-αντικυβερνητισμό.
Γιατί αν αξίζει κάτι να σχολιάσει κανείς σε αυτή την
υπόθεση δεν είναι οι γυροβολιές του Γιώργου ή τα παλαμάκια των κυριών την ώρα της
φωτιάς…
Είναι η απροκάλυπτη ομολογία ότι το ακηδεμόνευτο, το
αδέσμευτο, το ανεξάρτητο της τοπικής αυτοδιοίκησης στα πλαίσια της αστικής μας δημοκρατίας
είναι ένα πολύ ωραίο παραμυθάκι, χρήσιμο για λαϊκή κατανάλωση και ευχάριστο ύπνωση…
Με τον δήθεν καταμερισμό των αρμοδιοτήτων επιτυγχάνεται ο αποπροσανατολισμός
του πολίτη, ο βασανισμός του σε μία βαβέλ συγκρουόμενων αρμοδιοτήτων και η
διαρκής χρέωση και υπερχρέωσή του στα πλαίσια μίας πολυδιαφημιζόμενης ανταποδοτικότητας…
Οι υπηρετούντες την αυτοδιοίκηση από θέση εξουσίας
πρέπει να είναι η φυσική προέκταση των κρατικών αρχών για να εφαρμόζεται με γενική
αποδοχή η συστημική πολιτική…
Ο Γιώργος υπηρέτησε επαξίως το πνεύμα αυτό… Χωρίς να έχουν υστερήσει οι προηγούμενοι του… Είμαστε βέβαιοι, ότι και ο επόμενος π.χ. ο Νίκος, θα πολιτευτούν κοσμίως και ευπρεπώς… Κατά το πρέπον, δηλαδή…
Ερχονται χρόνια έργων (απορρίματα, ύδρευση κ.λ.π.) και αυτό πρέπει να το προβλέψουμε με τα κατάλληλα πρόσωπα...
Σχόλια