Ισως να μπορούμε και τρία οκτάωρα…


Γνωστός για τις φιλεργατικές του θέσεις ο Σπυρίδων-Αδωνις ή ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, για άλλη μία φορά ρηξικέλευθος, τολμηρός, προοδευτικός και αναπτυξιακός…

Με νομοσχέδιο, που ετοιμάζει προβλέπει την νομιμότητα 16ωρης απασχόλησης των εργαζόμενων δηλαδή δύο διαφορετικά οκτάωρα σε δύο διαφορετικούς εργοδότες μέσα στο ίδιο 24ωρο…

Αμέσως τα φίλια ΜΜΕ, που έχουν αναλάβει εργολαβικά την στήριξη της πολυχρονεμένης μας κυβέρνησης με κάθε τρόπο και μέσο, είχαν έτοιμα τα μαρκούτσια για ζωντανό ρεπορτάζ. Μας παρουσίασαν, λοιπόν, νέους εργαζόμενους, που υποδεχόνταν το μέτρο σαν …θετικό αφού τα χρήματα από την μία δουλειά δεν τους φτάνουν….

Πολύ σωστά! Και μεις το ίδιο λέμε… Τώρα γιατί δεν φτάνουν τα λεφτά από ένα εργασιακό 8ωρο είναι μία …άλλη κουβέντα δεν είναι του …παρόντος, όπως συνηθίζεται να λέγεται, όταν θέλουμε να παρακάμψουμε τα δύσκολα… Το σπουδαίο είναι πως θα έχουν οι εργαζόμενοι το δικαίωμα να δουλεύουν δύο 8ωρα…

Υπάρχουν, βέβαια, κάποια μικροπροβληματάκια, που αισιοδοξούμε, ότι θα ξεπεραστούν στην πορεία. Π.χ.

Για τους εργαζόμενους η νομοθεσία προβλέπει υποχρεωτικό 11ωρο διάστημα ανάπαυσης μετά το 8ωρο στον εργοδότη τους… Αν έχουν δύο εργοδότες μας χρειάζονται:

8+11+8 =27 ώρες το 24ωρο…

Κομματάκι δύσκολο να χωρέσει το 27 στο 24 αλλά με τον δαιμόνιο Σπυρίδωνα-Αδώνιδα ποτέ δεν ξέρεις…

Εξάλλου και αυτό αν δεν γίνει μπορεί κάλλιστα να αλλάξει το υποχρεωτικό 11ωρο διάλειμμα σε λιγότερο. Π.χ. να γίνει 8ωρο… Οπότε 8+8+8 =24 και όλα τέλεια… Παλιά λέγαμε: οκτώ ώρες εργασία, 8 ώρες ανάπαυση και 8 ώρες ψυχαγωγία, μόρφωση, προσωπική ζωή  κ.λ.π.

Με αυτούς τους αναχρονισμούς, όμως, δεν μπορεί να προχωρήσει η κοινωνία… Ηδη σε πολλές περιπτώσεις, που επικράτησε το …αναπτυξιακό μοντέλο του καλώς εννοούμενου ξεζουμίσματος σημειώθηκε μεγάλη βελτίωση των δεικτών παραγωγικότητας, απόδοσης των κεφαλαίων κ.λ.π.

Αν, λοιπόν θέλουμε και εμείς να πάμε μπροστά δεν μας μένει παρά να υποδεχτούμε με ενθουσιασμό την επικείμενη νομοθετική πρωτοβουλία του Σπυρίδωνος – Αδώνιδος. Να την στηρίξουμε και να κλείσουμε τον δρόμο στους γνωστούς αντιδραστικούς, θύματα των ιδεοληψιών του παρελθόντος, ανίκανους να υιοθετήσουν τον επιβαλλόμενο μεταρρυθμιστικό, εκσυγχρονιστικό βηματισμό…    

Πρέπει να σημειώσουμε, πως σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες της ΦΑΙΑΚΙΑΣ, η επιστημονική και τεχνολογική έρευνα στα μεγάλα κέντρα του …καπιταλιστικού ανθρωπισμού πλησιάζει προς το χάπι κατάργησης της ανάγκης του ύπνου… Παίρνοντας, λοιπόν, ένας εργαζόμενος το χαπάκι του θα μπορεί να δουλέψει όχι δύο αλλά τρία 8ωρα στη σειρά. Και μόλις τελειώσει το 3ο 8ωρο, …φτού και από την αρχή… Και θα χει μία ευτυχισμένη ζωή, γιατί με τρία 8ωρα θα τα βγάζει πέρα. 

Ξεκούραστος, λοιπόν, θα παίρνει την σύνταξή του στα 80-85 και μετά θα το ρίχνει έξω, βρε αδελφέ…

Τόσο αισιόδοξα!!!

Επειδή είμαστε και εμείς, δυστυχώς, καθηλωμένοι στις ιδεοληψίες και τους ψυχαναγκασμούς του παρελθόντος θα κλείσουμε με το Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο: δεν πάει άλλο

  


ιδού και οι στίχοι… Ελαφρά υπερρεαλιστικοί στο πνεύμα των δύο ή των τριών οκτάωρων…

 

Μου λες, πως θα περάσουμε τα δύσκολα

Μα δεν τραβάει η ομάδα από καιρό

Στον πόλεμο με πας με νεροπίστολα

Μου κρύβεις κι από πάνω τον εχθρό

Μου λες, πως όλοι φταίμε ασυνείδητα

Μα χάνω κάθε τόσο τον ειρμό

μπερδεύω τα κουπόνια μ' αυτοκίνητα

Και κάνω βόλτες κάτω απ' το μετρό

Δεν πάει άλλο, δεν πάει άλλο

Μ' έχεις τρελλάνει και τη νύχτα πως θα βγάλω

Δεν πάει άλλο, δεν πάει άλλο

Μ' έχεις ξεκάνει κι από πάνω θέλεις κι άλλο

Τα νεύρα στο κρεβάτι παίζουν σύνθετα

Στα γρήγορα εγώ κι εσύ αργά

σε λίγο θα πηγαίνουμε αντίθετα

Και θα 'ρχονται τα τρόλλεϋ σωστά

Τα λόγια με τα λόγια δε γνωρίζονται

Η θλίψη στάζει στο φωταγωγό

Τα ψώνια με τα ψώνια τους ψωνίζονται

Στην αϋπνία κλείνω χορηγό

Δεν πάει άλλο, δεν πάει άλλο

Μ' έχεις τρελλάνει και τη νύχτα πως θα βγάλω

Δεν πάει άλλο, δεν πάει άλλο

Μ' έχεις ξεκάνει κι από πάνω θέλεις κι άλλο

Τα όνειρα που σέρνω απ' τα 20

Παρκάρουν στον ακάλυπτο νωρίς

Μα εσύ που με κοιτάς σαν λύτρωση

Ζωή παρκαρισμένη μη δεχτείς

 

 

 

 

  

Σχόλια