Η ανάληψη πολιτικής ευθύνης εις το …ευλογημένο
αστικοδημοκρατικό μας πολίτευμα είναι μία πολύ σοβαρή για το σύστημα υπόθεση,
που συχνότατα προκαλεί ‘θυελλώδεις’ κόντρες μεταξύ κυβέρνησης και
αντιπολίτευσης…
Στην χώρα, το τελευταίο διάστημα είχαμε αρκετά συμβάντα
με χαρακτήρα μαζικής καταστροφής, που συντάραξαν την κοινή γνώμη, όπως:
Η σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη.
Οι εκτεταμένες φωτιές σε Ρόδο, Κέρκυρα, Αττική,
Εύβοια, Δαδιά, Ροδόπη.
Οι πλημμύρες της Θεσσαλίας.
Ενας ολοκληρωτικά απαράσκευος κρατικός μηχανισμός.
Τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό.
Περιορισμένες, παμπάλαιες και κακά συντηρημένες
υποδομές.
Απόλυτη ανοργανωσιά των αρμόδιων υπηρεσιών πνιγμένων στην γραφειοκρατία, την αβελτηρία
και την διαπλοκή.
…’Ευτυχώς’, όμως που λειτουργούν άψογα και εξαιρετικά
αποτελεσματικά οι μηχανισμοί λαϊκού αποπροσανατολισμού που καταφέρουν τα
απίστευτα…
Εφαρμόζοντας το δόγμα του σοκ μεταδίδουν την φρίκη
στον υπερθετικό βαθμό και σε πλήρη ένταση. Τα κανάλια συναγωνίζονται σε αποκλειστικότητες
εικόνων τρόμου, ‘αποδεικνύοντας’ το πρωτοφανές των φαινομένων και κατά συνέπεια
το ανυπέρβλητο των αποτελεσμάτων τους…
Με αυτό τον τρόπο καταφέρνουν να …πείσουν για τον μοιραίο χαρακτήρα του συμβάντος και
την ίδια ώρα καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη την αναζήτηση της ουσιαστικής πολιτικής
ευθύνης…
Η πραγματικότητα είναι ακριβώς αντίστροφη. Το
κοινωνικό-πολιτικό πλαίσιο ορίζει ακόμη και την αιτία των φαινομένων και πολύ
περισσότερο την έκταση των ζημιογόνων αποτελεσμάτων τους… Ασφαλώς υπάρχει η
ευθύνη προσώπων γιατί οι πολιτικές, που επιλέγονται δεν εφαρμόζονται από …ουράνιες,
υπερφυσικές δυνάμεις αλλά από το πολιτικό προσωπικό, που τις υπηρετεί.
Τελευταία ‘παίζει’ πολύ η κλιματική αλλαγή ως ένοχος
των συμβαινόντων και των τραγικών τους αποτελεσμάτων…
Ας μας επιτρέψουν να
ρωτήσουμε: την κλιματική κρίση (περί καταστροφικής κρίσης πρόκειται και όχι
περί …’αλλαγής’) ποιος την προκαλεί;;; Η συναστρία του Ερμή με τον Δία, η κακιά
η ώρα, η κακιά μας η μοίρα ή η ασύδοτη κερδοσκοπία του κεφαλαίου, που επιδίδεται
με φρενήρεις ρυθμούς στην εξοντωτική υπερ-εκμετάλλευση των φυσικών πόρων του
πλανήτη (ορυκτά, χλωρίδα, πανίδα)… Ας αφήσουμε στην άκρη την ίδια την κερδοσκοπική
καπιταλιστική μανία, που ‘οργανώνει’ την προστασία του περιβάλλοντος φυσικά με
κριτήριο τους …’δείκτες απόδοσης’ γράφοντας στα παλιότερα των υποδημάτων την περιβαλλοντική
ισορροπία.
Η έκταση των καταστροφών θα είχε ριζικά μικρότερες
διαστάσεις αν ο κρατικός μηχανισμός ήταν υπηρέτης των λαϊκών αναγκών και όχι
των κερδοσκοπικών επιδιώξεων του κεφαλαίου… Ειδικότερα, σαν χώρα, βιώνουμε όλη
τη συστημική αγριότητα, με την συρρίκνωση σε βαθμό κατάργησης ΟΛΩΝ των χρήσιμων
κοινωνικών υπηρεσιών με εντολή μνημονίων (υγεία, πολιτική προστασία,
πυροσβεστική, συγκοινωνίες κ.λ.π.).
Η αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και το Πανελλήνιο ΣΟΚ
αποφεύγουν, όπως ο διάολος το λιβάνι, να θίξουν τα συστημικά αίτια, αφού και οι
ίδιοι συμμετείχαν ενεργά στην επιβολή της μνημονιακής πολιτικής στην χώρα.
Αντίθετα, υψώνουν στεντόρειες φωνές για να καταγγείλουν το Χ υπουργό, τον Ψ
περιφερειάρχη, τον Ζ υπηρεσιακό παράγοντα… Ετσι, συμμετέχουν ενεργά στην
καθήλωση του δημόσιου διαλόγου και προβληματισμού και την απόκρυψη των βαθύτερων
αιτίων. Η …παραδειγματική τιμωρία των Χ, Ψ, Ζ, - όπως προκύπτει σαν λογική
συνέχεια της πολιτικής τους θέσης - θα …εξυγιάνει το δημόσιο και θα αλλάξει την
τύχη της χώρας και των πολιτών της…
Φυσικά οι προσωπικές ευθύνες δεν πρέπει να
αποσιωπώνται ή να υποτιμώνται … Το αίτημα για πλήρη διαλεύκανση είναι φυσικό
και αυτονόητο! Υποχρέωση όμως είναι η ταυτόχρονη κατάδειξη των συστημικών
αιτίων, που εγγυώνται την αναπαραγωγή των φαινομένων ακόμη και μετά την
αντικατάσταση των Χ,Ψ,Ζ.
Η διερεύνηση για το απίστευτο έγκλημα στα Τέμπη αν δεν
μας ξεγελάει η μνήμη κατέληξε στην απόδοση ευθυνών σε κάποιο σταθμάρχη, τον
προϊστάμενο του σταθμάρχη και κάποιον άλλο από το υπηρεσιακό προσωπικό… Πρόκειται
για μία έξοχη συνταγή, απολύτως εφαρμόσιμη τόσο στο μέγα πλήθος των πυρκαγιών
όσο και στις πλημμύρες της Θεσσαλίας… Όλα όσα φριχτά βιώσαμε μαρτυρούν για ένα
ανεπαρκέστατο και κοινωνικά ανάλγητο κράτος. Τα πρόσωπα, τα εκάστοτε πρόσωπα, έστω
αυτά που πράγματι συγκροτούν την αλυσίδα εφαρμογής, υπακούουν στους αδήριτους
νόμους και κανόνες του καπιταλισμού… Με όσες ιδιαιτερότητες συνεπάγεται το
επίπεδο ανάπτυξης ή και τα επικρατούντα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του
καπιταλισμού σε κάθε χώρα.
Τί περιμένουμε, λοιπόν τώρα, μετά από τέτοιας
ασύλληπτης έκτασης ζημιές από πυρκαγιές και πλημμύρες;;; Ισως χρειαστεί να προχωρήσουν
βαθύτερα σε αναζήτηση Ιφιγενειών, που θα εξασφαλίζει τον βαθύτερο σκοπό, δηλαδή
την απόκρυψη των συστημικών αιτίων…
Κάποια στελέχη πυροσβεστικής, πολιτικής προστασίας,
κάποιοι γενικοί γραμματείς, κάποιος υφυπουργός ή υπουργός μπορεί να χρειαστεί
να θυσιαστούν… Προσωρινά κατά κανόνα…
Ο σκοπός είναι ιερός. Η απόκρυψη της εγγενούς εγκληματικότητας
του καπιταλισμού… Και ένας τέτοιος σκοπός αγιάζει κάθε μέσο…
Σχόλια