Τί γιορτάζουμε σήμερα;

Κατέχουμε την αποκλειστικότητα του γιορτασμού της έναρξης του πολέμου και όχι της λήξης του… Που στην περίπτωση σημαίνει την νίκη και απελευθέρωση της Ελλάδας και του λαού της, που οργανώθηκε μαζικά και πάλεψε τον φασισμό και τον ναζισμό από τις γραμμές του ΕΑΜ κατά κύριο, κυριότατο ποσοστό.

Αυτό, όμως είναι κάτι που καθόλου δεν αρέσει στους ’νικητές’ επιβήτορες της εξουσίας μετά την απελευθέρωση και ακόμη περισσότερο μετά το τέλος του εμφυλίου. Στην παράταξή τους ανήκαν όλα τα αστέρια του δοσιλογισμού, που με την μαγική μπαγκέτα του Βρετανικού και Αμερικάνικου Ιμπεριαλισμού μετατράπηκαν σε …πατριώτες και δημοκράτες…

Η 28η του Οκτώβρη είναι η μέρα έναρξης του απόκρουσης της Ιταλικής φασιστικής επίθεσης. Κυβερνήτης, ο δικτάτορας της 4^ης Αυγούστου, που κατήργησε το κοινοβούλιο, έστειλε πολλούς κομμουνιστές και δημοκράτες σε ξερονήσια και φυλακές, επέβαλλε τα βασανιστήρια σαν σταθερή ανακριτική τακτική με παροιμιώδες το Ρετσινόλαδο, οργάνωσε την νεολαία με Χιλτερικά πρότυπα. 

Η τύχη μερικές φορές παίζει περίεργα παιγνίδια. Ο φασίστας πρωθυπουργός, λάτρης του γερμανικού ναζισμού αλλά και πιόνι της Βρετανικής εξωτερικής πολιτικής τούτυχε το …ανεπιθύμητο να πει αυτός το όχι στο ιταλικό τελεσίγραφο…

Η συνέχεια γνωστή… Ο Ελληνικός λαός στα βουνά της Ηπείρου έγραψε πρωτοφανείς σελίδες πολεμικής δόξας απέναντι σε έναν ασύγκριτα υπέρτερο σε στρατιώτες και οπλισμό στρατό. 

Οντας ο ίδιος ελλειμματικά προετοιμασμένος και εφοδιασμένος, αφού οι έρανοι που γίνονται υπέρ της …αεροπορίας πήγαιναν σε …θυλάκια ημετέρων. Κατήντησε παροιμιώδης έκφραση το υπέρ της αεροπορίας για να δηλώσει μίζες, λοβιτούρες, κομπίνες και άλλα παρόμοια συναφή…

Το ΟΧΙ, που η δεξιά αστική προπαγάνδα υποχρέωνε ΟΛΑ τα μεταπολεμικά χρόνια να διδάσκεται ως ιστορική ρήση του ΜΕΤΑΞΑ είναι μία πονηρή παραποίηση της ιστορικής αλήθειας… Η ιστορία δεν είναι απλή γεγονοτογραφία αλλά αιτιολόγηση και διασύνδεση γεγονότων…

Από τον κορμό της Μεταξικής δικτατορίας προέκυψαν οι δοσίλογες κατοχικές κυβερνήσεις. Από τους εξόριστους στα ξερονήσια και τις φυλακές στήθηκε το έπος της Εθνικής Αντίστασης με πρωτοφανή για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα λαϊκή συμμετοχή…

Αυτοί άνοιξαν τον δρόμο για την λευτεριά, που καταχτήθηκε βήμα προς βήμα… Η 10^η Οκτωβρίου του 1944 είναι η μέρα απελευθέρωσης της Αθήνας. Κάθε τόπος έχει και την δική του ημερομηνία καθώς ο ΕΛΑΣ έμπαινε σε πόλεις και χωρία και μετά από μάχες ή μετά συμφωνημένη παράδοση απελευθέρωνε σπιθαμή προς σπιθαμή το Ελληνικό έδαφος. Ηδη, από τα μέσα του 1943. σε μεγάλο μέρος της χώρας δεν πλησίαζαν οι Γερμανοί. Και αυτό το ελεύθερο κομμάτι όλο και μεγάλωνε μέχρι την οριστική αποχώρηση του καταχτητή.

Για να επανεγκατασταθεί η πρότερη αστική κυριαρχία στην χώρα χρειάστηκε να …γυρίσει καπάκι η ζωή… Οι αγωνιστές πάλι σε φυλακές ξερονήσια και σε εκτελεστικά αποσπάσματα. Και οι συνεργάτες Γερμανών και Ιταλών φόρεσαν τα καλά τους και ανέλαβαν τα …ηνία του έθνους.

Η 28^η Οκτώβρη του 1940 είναι η εναρκτήρια ημερομηνία πολύχρονων δύσκολων αιματηρών λαϊκών αγώνων, που μία φάση τους τελείωσε τον Αύγουστο του 1949…

Φυσικά οι λαϊκοί αγώνες συνεχίστηκαν και συνεχίζονται… Εδώ και αλλού… Παντού… Αυτοί γράφουν τη συνέχεια της ιστορίας, που εις πείσμα του Fukuyama επιμένει να μην τελειώνει… Κάθε μέρα, κάθε ώρα ταξικών αγώνων, τον περιμένει στην γωνία και του βγάζει την γλώσσα κοροϊδευτικά…