Πόσο πιο πλήρες θα μπορούσε να είναι ένα κείμενο που θα καλούνταν να περιγράψει το πολιτικό-πολιτισμικό κλίμα της εποχής… Θαυμάζουμε και ζηλεύουμε τον ‘ κυκλοθυμικό ’ σαν συγγραφέα, που έχει λέξεις και φράσεις μαχαιριές για να μην αφήσουν τίποτε απέξω… Ευχαριστούμε το φίλτατο Στέφανο Πάντο , που μας το κοινοποίησε... Εμείς 'προσφέρουμε' αυθαίρετα την εικονογράφηση... Κι ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Ναι ξέρω έχουμε συνηθίσει. Έχουν γίνει memes, ποστ, σκετς σε επιθεωρήσεις, dad jokes, τραγούδια, ταινίες, ατάκες σε σήριαλ, έχει φτιαχτεί ολόκληρο λεξικό όρων στην καθημερινή μας γλώσσα. Ρουσφέτι, βύσμα, εξυπηρέτηση, φακελάκι, γρηγορόσημο, θείος στην Κορώνη, κομματάρχης, κομματόσκυλο, πρασινοφρουρός, γαλάζιο παιδί, κουμπάρος, κομματόσκυλο, Γκρούεζας. Ακόμα κι οι πολιτικοί, ειδικά όσοι είναι οι πατριάρχες των βυσμάτων, μιλάνε για το βαθύ κράτος, πού όλο το ξηλώνουν κι όλο θεριεύει σαν το γιοφύρι της Άρτας ένα πράγμα. Δεν είναι σκάνδαλο. Δεν σκανδαλίζει το λαό, ...
Είναι τόσος ο πόνος, το αίμα, το έγκλημα εκεί κάτω
στην μικρή λωρίδα πριν την Θάλασσα, που αν σχολιάσεις τα παράπλευρα, τα
επακόλουθα, κινδυνεύεις να παρεξηγηθείς για ‘ελιτισμό’…
Και όμως, όλη αυτή η εκατόμβη
των παλαιστινίων για την ελευθερία τους θα έμενε χωρίς πρακτικό αντίκρισμα αν μερικές
εξέχουσες ιστορικές στιγμές δεν έβγαιναν στο προσκήνιο του πλανήτη…
Για παράδειγμα, τί να πούμε για τους εκατοντάδες φοιτητές
του Harvard, που
απαίτησαν μαζικά την ειρήνευση (τέτοιο έγκλημα!!!) στην Γάζα και τους περιμένει
μία …νόμιμη και ‘δημοκρατική’ εξόντωση… Σε ηθικό, πολιτισμικό, επαγγελματικό,
επιστημονικό επίπεδο… Κανονικός αφανισμός αφού έχουν μπει σε λίστα γενικευμένης
προγραφής ώστε να μην μπορέσουν -εις τον αιώνα τον άπαντα- να βρουν δουλειά. Πιθανόν
και στέγη…
Να προσέχουν και αυτοί που θα θελήσουν να κάνουν παρέα
μαζί τους!!! Οι ‘κακές’ συναναστροφές πάντα σημειώνονταν στους φακέλους των
υπηρεσιών ασφαλείας με ιδιαίτερη έμφαση. Μετά τον εμφύλιο π.χ. δεν αρκούσε να
μην είσαι αριστερός… Επρεπε να μην έχεις και επαφές με αυτά …τα μιάσματα.
Σε τέτοιες συνθήκες δεν είναι περίεργο να φοβηθείς, να
λυγίσεις, να αποσυρθείς…
Τέτοιες στιγμές, σαν κι αυτές που περνάμε, έρχονται
φάροι ανέσπερου φωτός οι πρωτοπόροι της γης, που ανοίγουν δρόμους και μας καλούν
να διαβούμε μαζί τους… Ανοίγουμε τα μάτια μας και κλίνουμε με σεβασμό την
κεφαλή.
Είναι οι Εβραίοι, που μέσα στο ημιφασιστικό σιωνιστικό
καθεστώς του Νετανιάχου, σηκώνουν τη φωνή τους και διαδηλώνουν στους δρόμους.
Είναι αυτοί που καταφέρνουν να τα βάλουν με τις ορδές
των ορθόδοξων ‘κοτσιδοφόρων’, που το κεφάλι τους έχει ζαλιστεί από το …πολύ
βάρεμα στο τείχος…
Είναι αυτοί, που τους περιποιούνται οι δυνάμεις
καταστολής της χώρας (αστυνομία και στρατός). Από τις πιο ‘έμπειρες’ και ‘αποτελεσματικές’
σε όλο τον …ελεύθερο κόσμο…
Είναι αυτοί, που τολμούν να γράφουν ανοιχτά, ‘αμάσητα’
την αλήθεια, όπως ο Γκιντεόν Λεβί, που η ΦΑΙΑΚΙΑ έχει φιλοξενήσει κείμενά του
και συνεντεύξεις του…
Είναι οι Εβραίοι της διασποράς, που κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις
μαζί με Παλαιστίνιους, Αραβες, άλλους Μουσουλμάνους και ζητάνε Ειρήνη τώρα… ‘Ειρήνη
τώρα’ ονομάζεται και το ισχυρό φιλειρηνικό κίνημα μέσα στο Ισραήλ, που έχει
φυσικά μεταχείριση τρομοκρατικής οργάνωσης. Όταν ζητάς ειρήνη μπροστά σε ένα
στρατό με το μαχαίρι στο στόμα, τί άλλο είσαι από τρομοκράτης…
Είναι οι Εβραίοι των ΗΠΑ, που τελευταία τους εκδήλωση
είναι μία καθιστική διαμαρτυρία στο κεντρικό σταθμό της Νέας Υόρκης πάλι με
αίτημα την κατάπαυση του πυρός στην Γάζα. Η αστυνομία μάζεψε ουκ ολίγους
τέτοιους …αλήτες τρομοκράτες, που εκμεταλλεύονται την άπλετη δημοκρατία της Δύσης
και ζητούν τέτοια …τερατώδη πράγματα…
Δεν είναι πολλοί… Αν ήταν, θα είχαμε άλλους συσχετισμούς…
Είναι λίγοι, τολμηροί και αποφασισμένοι… Όπως ήταν πάντοτε οι πρωτοπορίες…
Αυτές, που έσπρωχναν το κάρο, χωρίς όμως να βαράνε το άλογο…
Ολους αυτούς έχουμε μπροστά μας όταν θέλουμε να
ονειρευτούμε… Κι’ όταν μας πιάνουν οι …μαύρες μας έρχονται αυτοί και μας …’υποχρεώνουν’
να ελπίζουμε…
Σχόλια