Πού να θυμάται, τώρα…

Δυστυχώς, έτσι είναι η ζωή… Εκεί, που πήγαμε να χαρούμε, να πανηγυρίσουμε με την εκλογή του νέου αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ… Εκεί, που αρχίσαμε να ονειρευόμαστε μία νέα, δυναμική, σύγχρονη αριστερά... Εκεί, που ο αρχηγός άρχισε έναν σκληρό …ανένδοτο αγώνα …ενάντια στην συντήρηση και προσωπικά  στον Κυριάκο Μητσοτάκη (ασχέτως αν τον πρωθυπουργό μας τον εκτιμάει πάρα πολύ ο μπαμπάς του). Εκεί που απειλεί να τα ...αλλάξει όλα...

Εκεί λοιπόν που η χώρα και ο λαός της αριστεράς άρχισε να ελπίζει …δικαιολογημένα, εμφανίζονται διάφοροι καταχθόνιοι τύποι, που επιχειρούν να πριονίσουν την στέρεη καρέκλα του νέου λαοπρόβλητου αρχηγού… 

Στην πλειοψηφία τους είναι στελέχη της παλιάς κομματικής γραφειοκρατίας, που υποβλέπει το ...πνεύμα ανανέωσης, που έχει σαλπίσει στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ … Ευτυχώς, που νέα στελέχη με ...υψηλό δείκτη πολιτικής εμπειρίας, σοφίας και ευφυίας τον έχουν περιβάλλει από την αρχή, χωρίς …καμία ιδιοτέλεια επιδίωξης κομματικών αξιωμάτων… Ο διορισμός τους σε σχετικές κομματικές και κοινουβουλευτικές αρμοδιότητες και μάλιστα κατά παράβαση των καταστατικών κομματικών λειτουργιών, είναι απόδειξη δημοκρατικής ευαισθησίας και καθιέρωσης αξιοκρατίας από τον νέο αρχηγό…

Τα παλιά λοιπόν στελέχη, επιχειρούν παντοιοτρόπως να τον παρουσιάσουν ως ...αντιφατικό, προχειρολόγο, δημαγωγούντα και τελικά άσχετο…

Κινδυνέψαμε και εμείς να παρασυρθούμε από αυτό το πνεύμα της …καταστροφολογίας και της μιζέριας αλλά ευτυχώς -καλή του ώρα- ο δημοσιογράφος του ιστότοπου efsyn Δημήτρης Ψαρράς τεκμηριώνει κατά τρόπο αδιαμφισβήτητο την πολιτική σταθερότητα και συνέπεια του νέου αρχηγού…

Ο εν λόγω, διατείνεται μέσα από κείμενα του νέου αρχηγού κυρίως εις τον ‘Εθνικό Κήρυκα’ πριν από μία 15ετία, πως με το ψευδώνυμο ‘Αριστοτέλης Οικονόμου’ είχε στήλη οικονομικο-πολιτικού ενδιαφέροντος με τίτλο: Το χρώμα της αγοράς.

Από την συλλογή των σχετικών κειμένων προκύπτει η ξεκάθαρη ιδεολογική και πολιτική τοποθέτησή του στην φιλελεύθερη δεξιά. Από την σχετική ανθολόγηση, προκύπτει η υπεράσπιση των επιχειρηματικών και η σαφής εναντίωσή του σε στοιχειώδη δικαιώματα των εργαζόμενων, όπως οι αμοιβές, ο εργάσιμος χρόνος και τα γενικότερα εργατικά δικαιώματα.

Μεταφέρουμε αυτολεξί κείμενο του 2007: Οι μισθοί στην Ελλάδα είναι μικρότεροι από τους αντίστοιχους στην Ευρώπη της πρώτης ταχύτητας, κάτι το οποίο όμως μπορεί να είναι βραχυπρόθεσμα καλό, αν μπορέσουμε να ενισχύσουμε έτσι την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό ή των ξένων εταιρειών στην Ελλάδα…

Η αναδρομή του δημοσιογράφου είναι χρησιμότατη γιατί περιλαμβάνει ουκ ολίγα…πετράδια... Τόσα και τέτοια, που ο νεοεκλεγείς Στέφανος, όταν πληροφορήθηκε το άρθρο, δήλωσε: πού να θυμάμαι τί έγραφα πριν από τόσα χρόνια…

Δεν θα σχολιάσουμε άλλα αποσπάσματα του κειμένου, που σας προτείνουμε για ανάγνωση: Ο Στέφανος Κασσελάκης με τα δικά του λόγια. Θα βρείτε εκεί μαργαριτάρια φιλελευθερισμού! Από τα καλύτερα...

Αυτό, που θα θέλαμε να σχολιάσουμε είναι η …‘κρίση αριστεροσύνης’, που έχει καταλάβει τους ‘παλιούς’… Αντί σχολίου θα θέλαμε να τους θυμίσουμε την έκφραση του ιδρυτή και μεγάλου αρχηγού του Πανελληνίου ΣΟΚ για τα ραντεβού, που δίνει η ιστορία με μεγάλη ακρίβεια και σχολαστικότητα. Το δικό τους ραντεβού προγραμματίστηκε την επομένη της επιστροφής του Alexis με το Γ’ μνημόνιο στις αποσκευές του…

Στο ραντεβού αυτό της ιδεολογικής και πολιτικής συνέπειας ΔΕΝ πήγατε σύντροφοι !!!  Αντίθετα, μάλιστα, αρκετοί εξ υμών λοιδορούσατε τους τότε συντρόφους σας, που εναντιώθηκαν… Σήμερα ήλθε η σειρά σας από έναν αρχηγό καθ’ όλα αντάξιο ενός κόμματος που φιλοδοξεί να είναι αυτό που είναι: ο άλλος πόλος του συστημικού δικομματισμού… Κάτι, βέβαια που δεν είναι και εξασφαλισμένο γιατί στο στίβο της διεκδίκησης δυναμικά μπαίνει και το πανελλήνιο ΣΟΚ…  

Ούτε καν αναρωτιέστε πώς ο ‘είδα φως και μπήκα’ έγινε λαοπρόβλητος ηγέτης σας… Ούτε που τολμάτε να δείτε πώς πολιτευτήκατε, τουλάχιστον από την κωλοτούμπα και εδώ… Λες και η επέλαση του Στέφανου ήλθε από άλλο σύμπαν…

Εκείνο, πάντως που ξέρετε -έχετε γνώση και πείρα- είναι πως καθαρτήρια υπάρχουν μόνον στον καθολικό παράδεισο… Φαινομενικά η ζωή είναι γεμάτη από μεταπηδήσεις αλλά καμία από αυτές δεν σφραγίζει την ιστορική εξέλιξη.