Η βαρβαρότητα μπροστά μας

Ζούμε στον Ελεύθερο κόσμο!!! Ευτυχώς!!!

Δεν ανήκουμε στην Δύση… Είμαστε η Δύση, όπως ξεκαθάρισε ο πρωθυπουργός τη χώρας με την έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία και την ολόθερμη στήριξή της.

Αυτό το συγκλονιστικό προνόμιο, που δεν το έχουμε …καλά-καλά συνειδητοποιήσει εκφράζεται στην καθημερινότητά μας και την γεμίζει ευτυχισμένες στιγμές, γεμάτες ανθρωπιά, θαλπωρή, στήριξη…

Αυτό βεβαίως γίνεται μέχρις ενός ορισμένου ορίου. Δεν μπορεί να γίνεται συνεχώς και ανεξέλεγκτα, γιατί έτσι θα απειληθεί το οικονομικό μας θαύμα και θα καταπέσει το άριστο οικονομικό μας σύστημα.

Ετσι, βρίσκουμε …απολύτως υγειά την δια των αρμοδίων οργάνων της τάξης έξωση μίας 74χρονης ανάπηρης και του 58χρονου γιου της, ο οποίος αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα…

Το θεάρεστο αυτό έργο ανέλαβε να υλοποιήσει ολόκληρη διμοιρία των ΜΑΤ, η οποία φρόντισε:

-Να μεταφέρει εκτός οικίας και τον ανάπηρο 58χρονο.

-Να πετάξει όλα τα υπάρχοντα εκτός οικίας και να μεριμνήσει για την ολοκληρωτική τους κατάσχεση παρεμποδίζοντας έτσι την επιστροφή τους στους εξωθέντες.

-Να περιποιηθεί κατά τον γνωστό και καθιερωμένο ευάρεστο τρόπο αρκετούς από τους διαμαρτυρόμενους πολίτες που παρακολουθούσαν το ….τελετουργικόν τήρησης των κανόνων της ελευθέρας μας οικονομίας.

Η σχετική δράση τονώνει το αίσθημα ασφαλείας αλλά και σταθερότητας, που πρέπει να διακατέχει τους πολίτες της χώρας όταν έχουν καθημερινά πολλά τέτοια δείγματα του ακάματου έργου  των πολυχρονεμένων μας κυβερνήσεων… 

Χρησιμοποιούμε τον πληθυντικό για να μην ξεχνάμε, πως το θεάρεστο έργο των εξώσεων ακόμη  και από την πρώτη και μόνη κατοικία για την μη εκπλήρωση τραπεζικών χρεών οποιουδήποτε ύψους είναι υπόθεση ΟΛΩΝ των μνημονιακών κυβερνήσεων! Ορίτζιναλ φιλελεύθερων και πρωτηφοραριστερών… Οσο μπορούσε, ο καθένας ζρησιμοποιούσε διάφορα τερτίπια για να κερδίσει χρόνο και να χρεώσει στον άλλο την ευθύνη...

Μέσα σε αυτό το σκηνικό θλίψης και οργής, που μόνον με πικρό χιούμορ και σαρκασμό μπορούμε να περιγράψουμε αξίζει να σημειώσουμε ένα ισχυρό κίνημα συμπαράστασης, που αρνείται να υποταχτεί στον πνιγηρό άνεμο των δακρυγόνων της συστημικής ευταξίας…

Μερικά συνθήματα, που φώναξαν οι αλληλέγγυοι: Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη, Κυβέρνηση Ε.Ε. κοράκια τραπεζίτες τα σπίτια του λαού αρπάζουν οι αλήτες, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία βάζουν στο σφυρί την πρώτη κατοικία.

Ευρύ το φάσμα των συλλογικοτήτων, που συμμετείχαν: Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων, η ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου, το ΠΑΜΕ, η Ακτιπακαταλιστικη Ανατροπή για την Αθήνα, η Ανυπότακτη Αττική, ο Διαρκής Αγώνας  κ.λ.π.

ΥΓ. Κάθε φορά, που βλέπουμε έστω και ψήγματα ενωτικής δράσης σκιρτάει το μέσα μας… Την έχουμε τόσο ανάγκη, που φαίνεται εντελώς παράλογο να μην την υιοθετούμε…