Προαποφασισμένη υποχώρηση σε βάρος των …κορόϊδων

Αυτές τις μέρες ο Alexis είναι στις δόξες του καθώς η ναυαρχίδα του συντηρητικού χώρου τον συμπεριέλαβε στις εργασίες του συνεδρίου «Μεταπολίτευση: 50 Χρόνια μετά», που συνδιοργανώνουν η Καθημερινή, το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ), το Οικονομικό Φόρουμ Δελφών και το Ελληνικό Παρατηρητήριο του London School of Economics.

Τώρα μάλιστα, που κύλησε χρόνος υπάρχει η αμοιβαία εκτίμηση και η ψυχραιμία για ανταλλαγή φιλοφρονήσεων και …κατανόησης.

Οσοι ενδιαφέρονται να διαβάσουν τα λεχθέντα μπορούν να το κάνουν εύκολα στο διαδίκτυο…

Είχαμε την υπομονή να ρίξουμε μία φευγαλέα ματιά για να διαπιστώσουμε, όπως ακριβώς περιμέναμε, πως πολλά ειπώθηκαν -να περνάει και η ώρα- αλλά σχέση με την αριστερά δεν βρήκαμε σε αυτά…

Όμως ο Alexis υπήρξε κατηγορηματικός για την σχέση της χώρας με την ΕΕ, που υπερασπίστηκε με την γνωστή σε όλους κωλοτούμπα.

Να τι λέει σήμερα γι’ αυτό: ούτε μια στιγμή» δεν πέρασε από το μυαλό του να διαπραγματευτεί την παρουσία της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ευρώ.

Δεν είναι του παρόντος να επιχειρηματολογήσουμε για τον ‘λάκκο των λεόντων’, όπως ονόμαζαν παλιότεροι αριστεροί την Ευρωπαϊκή Οικονομική Ενότητα και αργότερα την ΕΕ, πριν …φρονιμέψουν…

Για το Αλέξη, όμως τα πράματα είναι ασυγκρίτως σοβαρότερα, γιατί απλούστατα δεν 'διαπραγματεύτηκε' στα πλαίσια οικονομικού forum αλλά από την θέση του Πρωθυπουργού της χώρας… Της πρώτης φοράς αριστεράς (τρομάρα μας)…

Φαίνεται, λοιπόν, πως ο Αλέξης, μας δηλώνει σαφέστατα ότι το παιγνίδι ήταν στημένο… Είχε πλήρη συνείδηση τί διαπραγματεύεται και πως ποτέ δεν πέρασε ούτε καν από το μυαλό του, πως το διακύβευμα της σύγκρουσης ήταν η θέση της χώρας στην ΕΕ και το Ευρώ.  

Δύο-τρείς ερωτησούλες μας βγαίνουν αυθόρμητα. Τα μνημόνια, που θα καταργούσαμε με έναν νόμο, τα χρέη με έναν άλλο και την εθνικοποίηση των τραπεζών με έναν τρίτο, την σχέση μας με ποιον αφορούσαν;;; Την Ζιμπάμπουε; Τον οργανισμό αφρικανικής ενότητας; Την οργάνωση για την προστασία της κίτρινης πεταλούδας;;;

Ο Alexis πάντως μας ξεκαθάρισε, ότι δεν αφορούσαν την ΕΕ, αφού η θέση μας σε αυτή ήταν εκτός πάσης συζητήσεως για τον ίδιο…

Και επειδή παρά το κουτόχορτο, που μας ταΐζουν, έχουμε ακόμη επίγνωση, ότι η βούληση των μεγάλων αφεντικών των Βρυξελών είναι αυτή, που ορίζει την τελευταία φάση της πολιτικής και οικονομικής ιστορίας του τόπου από το 2010 μέχρις απροσδιορίστως, προκύπτει απλά, άμεσα και αναντίρρητα, από την δήλωση του Αλέξη: Το δούλεμα από ‘την πρώτη φορά αριστερά’ πήγε και πάει σύννεφο… 

Και πως το δούλεμα αυτό εκτός από μας, δηλαδή, τον λαουτζίκο, το πόπολο, αφορά και τα πρωτοκλασάτα στελέχη, που τον περιέβαλαν τους καιρούς εκείνους. Κάμποσοι από τους οποίους το αντιλήφθηκαν, δυστυχώς πολιτικά αργά. Κάποιοι άλλοι κουβάλησαν μπόλικο νεράκι για να ποτισθεί ο αγρός της μνημονιακής συναίνεσης και αποφάσισαν εσχάτως να ‘αριστερίσουν’… Ασαφώς και απροσδιορίστως βεβαίως, βεβαίως αφού χάρισαν στον Alexis την συμβολή τους στην εμπέδωση του Γ’ μνημόνιου…

Λέει και άλλα ο Alexis, που κανονικά θα έπρεπε να προκαλέσει εκρήξεις του θυμικού όσων αντιληφθούν τον …χειρισμό τους…

Δεν είμαστε αισιόδοξοι…

Απλά είμαστε από εκείνους, που λέγαμε, ότι κάποιες φορές, κάποιες πολιτικές ενέργειες καθοριστικής και προφανούς σημασίας οφείλονται ή σε υπερβολική αφέλεια ή …