Μελχισεδέκ: το εθνικό μας σύμβολο

Ο Μελχισεδέκ υπήρξε κατά την βιβλική παράδοση τίτλος κληρικού, που αφορούσε τον ιερέα της πόλης Σαλήμ (μάλλον πρόκειται για την ιερουσαλήμ). Άλλη εκδοχή τον θέλει ιδιαίτερο πρόσωπο της Ισραηλίτικης μυθολογίας, που απασχολεί την Γένεση.  Ετσι, μετά την νίκη του Αβραάμ επί του βασιλιά του αρχαίου Ελάμ, Χοδολλογομόρ, ο Μελχισεδέκ έφερε στον πατριάρχη του Ισραήλ Αβραάμ «άρτο και οίνο» και τον ευλόγησε στο όνομα "του Θεού του Υψίστου". Και ο Αβραάμ του έδωσε «το ένα δέκατο» από όλα τα λάφυρα των εχθρών του… Κάτι ωφελήθηκε δηλαδή και ο Μελχισεδέκ. Αυτά τα ολίγα πρέπει να τα ξέρουμε μιας και προέκυψε και στην δική μας την ιστορία ένας Μελχισεδέκ, ανακατεμένος σε υποθέσεις, που θα μπορούσαν να είναι μυθικές αλλ΄'ομως  είναι πραγματικές… Θα αποφύγουμε να σας διηγηθούμε λεπτομέρειες, που δεν έχουν και ιδιαίτερη αξία. Σημασία έχει, πως και ο δικός μας Μελχισεδέκ φέρεται αναμεμιγμένος σε διαφόρου τύπου συναλλαγές, που δεν φείδονται και ‘ιερών λειψάνων’! Στην μέση ο Μελχισεδέκ και...

21.4.2024. Περισσότερες ...φιλελεύθερες σφαγές

Πανηγυρίζουν οι δυνάμεις της …ελευθερίας στον κόσμο με την απόφαση του Αμερικάνικου κογκρέσου για ξεμπλοκάρισμα της στρατιωτικής …βοήθειας προς Ισραήλ, Ουκρανία και Ταϊβάν… Ενενήντα πέντε δισεκατομμύρια δολάρια -μιλάμε για δις σαν να ήταν μαρουλόφυλλα- προορίζονται για την ‘προστασία’ της παραπάνω τριάδας κρατών υψηλού Ιμπεριαλιστικού ενδιαφέροντος.

Για την Ουκρανία η μερίδα του λέοντος. Ευγνωμονεί ο Ουκρανός αρλεκίνος για τα 61 δις, που θα ενισχύσουν τις κρεατομηχανές του πολέμου… Σε μία χώρα, όπου οι ανθρώπινες απώλειες αγγίζουν  τις κάμποσες εκατοντάδες χιλιάδες…

Κολαούζος της κακιάς ώρας η ‘δημοκρατική’ ΕΕ. Οι Ευρωπαίοι κεφαλαιοκράτες φροντίζουν να μας επιβεβαιώσουν, πως το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα.

Εχει εχθρούς, όμως τους λαούς όλου του κόσμου και φροντίζει να τους περιποιείται…

Φανταστείτε με τόσα δις πόση τεχνογνωσία και τεχνολογία θε απολαύσουμε στα πεδία των μαχών, όπου η ποιότητά τους θα υπολογίζεται με τον αριθμό των νεκρών στρατιωτών στην μονάδα του χρόνου…

Σχόλια