Με τις ‘φοβίες’ των
συστημικών για την άνοδο της ακροδεξιάς ασχολείται το άρθρο του φίλτατου Νίκου
Μητσιάλη… Και όπως είναι φυσικό τεκμηριώνει την ουσιαστική αγαστή συνεργασία
ανάμεσα στα ‘ζωηρά’ παιδιά της μαμάς δεξιάς, που γνωρίζει να κουμαντάρει τις
‘αταξίες’ τους με τρόπο … παιδαγωγικό.
Να
κλάψουμε ή να γελάσουμε με τις «ανησυχίες» του Μακρόν για την άνοδο της
ακροδεξιάς, «φόβος» που τον ανάγκασε την περασμένη εβδομάδα από τη Δρέσδη, να
καλέσει τους Ευρωπαίους «να ξυπνήσουν». Η ακροδεξιά με ποικίλες «ενδύσεις»
χρήσιμο «εργαλείο» του συστήματος στα δύσκολα του.
Ο
Μακρόν ως πολέμιος της ακροδεξιάς, εξασφάλισε σημαντικό μπόνους στη Λεπέν στις
προσεχείς ευρωεκλογές με τον σκληρό νόμο που κατέθεσε για το μεταναστευτικό και
που τον ψήφισε παρέα με τη Μαρί στη Γερουσία.
Την
ίδια στιγμή που «φοβάται» την ακροδεξιά, 17.000 χιλ. μακριά από το Παρίσι στη
Νέα Καληδονία, γαλλική αποικία από το 1853, δίνει ψήφο σε έποικους που
παραμένουν στη Νέα Καληδονία για τουλάχιστον δέκα χρόνια, προκειμένου να
αλλοιώσει τον πληθυσμό και να μετατρέψει τους ιθαγενείς Κανάκ σε μειονότητα.
Στους
εξεγερμένους Κανάκ απαντάει «δημοκρατικά», με την αποστολή στρατιωτικών
δυνάμεων για επιβολή της αποικιοκρατικής τάξης, περιφρουρώντας και τα ορυχεία
νικελίου, ένα μέταλλο πολύτιμο για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα και
ηλεκτρικών μπαταριών.
Ενώ
«τρομάζει» στη σκέψη για άνοδο της ακροδεξιάς, την ίδια στιγμή συζητά με τη
Μελόνι, θαυμάστρια κατά δήλωση της του Μουσολίνι! Πρόκειται για μια προσέγγιση
τύπου «τσάι και συμπάθεια» με την Ιταλίδα πρωθυπουργό, η οποία εξελίσσεται σε
πρόσωπο – κλειδί, λόγω συσχετισμών, για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Με
την Ιταλίδα πρωθυπουργό ανοίγει επικοινωνιακούς διαύλους και η φον ντερ Λάιεν,
προκειμένου να μη χάσει την ολόχρυση πολυθρόνα της Κομισιόν, με ένα Μάριο
Ντράγκι στην αναμονή! Αυτό δείχνει πόσο πραγματικός είναι ο... φόβος τους για
την ακροδεξιά όταν θέλουν να πετύχουν τους στόχους τους. Καμιά έκπληξη αν αύριο
συνεργαστούν και με την Λεπέν!
Σχετικά
με τη σύνθεση της Κομισιόν πολλά θα εξαρτηθούν από την εκλογική δυναμική της
Μαρί Λεπέν, τον όγκο του ακροδεξιού μπλοκ και από το πόσο συμπαγής αυτός θα
διατηρηθεί. Εξελίξεις που θα καθορίσουν και τη στάση της Μελόνι, το αν θα
συνεχίσει ως συστημική ακροδεξιά με τον Μακρόν ή με τη φον ντερ Λάιεν ή θα
επανακάμψει στη γοητεία του Μουσολίνι.
Μάχη
για τις «αναπαυτικές καρέκλες» στην ευρωπαϊκή αυλή των κομισάριων, των
γραφειοκρατών, με τους λομπίστες-διαδρομιστές, εκπροσώπους πολυεθνικών, να
διαμορφώνουν, σύμφωνα με τα συμφέροντα των αφεντικών τους, ευρωπαϊκές
ντιρεκτίβες. Τέλος μ’ ένα ευρωκοινοβούλιο κατ’ επίφαση δημοκρατικό.
Ευρωπαϊκή
Ένωση αποξενωμένη από τους ευρωπαίους πολίτες και τα προβλήματα τους. Οι
πανευρωπαϊκές αγροτικές κινητοποιήσεις του περασμένου Φλεβάρη έκαψαν τους
«σανούς» και των τελευταίων ψευδαισθήσεων για μια «Ευρώπη των Λαών» και η
αυξανόμενη διαχρονικά αποχή από τις ευρωεκλογές, αποτελεί δείγμα αποστροφής!
Η
μέχρι πρότινος γερμανική Ευρώπη αποκτάει τώρα και δεύτερο κηδεμόνα και γίνεται
γαλλογερμανική! Το ταξίδι του γάλλου προέδρου μετά από 24 χρόνια στο Βερολίνο
δείχνει την πρεμούρα του τραπεζικού και βιομηχανικού κεφαλαίου να
χρησιμοποιήσει «παραγωγικά» τον φόβο για μια υποτιθέμενη επίθεση μιας
«αδίστακτης» Ρωσίας ακόμα και με πυρηνικά!
«Μεγάλη
αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση» έλεγε ο Μάο! Αυτό προκειμένου η σε αναμονή
ευρωπαϊκή «πολεμική οικονομία», χρηματοδοτούμενη πάντα με κρατικά κεφάλαια, να
«τονώσει» την οικονομική ελίτ των ανεπτυγμένων ευρωπαϊκών κρατών!
Ένα ακόμα βήμα επικίνδυνης πόλωσης στην ίδια
κατεύθυνση και η δήλωση των Μακρόν-Σουλτς, με την οποία επιτρέπουν στον
Ζελένσκι να χρησιμοποιήσει τα παρεχόμενα στην Ουκρανία όπλα σε στόχους μέσα στο
Ρωσικό έδαφος.
Παίζουν
με την πυρηνική φωτιά, αυτοπαγιδευμένοι στο αδιέξοδο μιας γενικευμένης ήττας ως
αντιπρόσωποι του υπερατλαντικού «ηγεμόνα». Καλά μας ξεμπερδέματα...
Σχόλια