ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ

Το άρθρο αυτό έχει συγγράψει ο φίλτατος Δημήτρης Λεβέντης. Το ανεβάζουμε, έχοντας υπόψη την οικολογική ευαισθησία του Μήτσου αλλά και τον τεκμηριωμένο λόγο του, που ιδιαίτερα χρειαζόμαστε για το θέμα των εκατομμυρίων νεκρών ψαριών της Κάρλας…

Ισως να έχετε προσέξει, ότι η τρέχουσα πληροφόρηση των συστημικών ΜΜΕ τείνει να αποφύγει κάθε αναζήτηση των αιτίων και της έκτασης της ρύπανσης και αρέσκεται στα ‘πικάντικα’ της σύγκρουσης Δημάρχου-Περιφερειάρχη.

Παραθέτουμε:

 

Χιλιάδες νεκρά ψάρια επιπλέουν στα νερά του Παγασητικού…

Πρόκειται για ένα αβαθή κόλπο -το μέσο βάθος του είναι 69 μέτρα- στον οποίο δεν ανανεώνεται πολύ εύκολα το νερό και γίνεται πολύ ευάλωτος οικολογικά όταν πέφτουν μέσα ρύποι. Συνάμα αποτελεί τμήμα ενός ήδη στρεσαρισμένου οικολογικού συστήματος που νοσούσε ακόμη και πριν τις πλημμύρες και δεν έχει επανέλθει από τότε, όπως εκτιμά το εργαστήριο Θαλάσσιας βιολογίας του τμήματος Γεωπονίας- Ιχθυολογίας του πανεπιστήμιου Θεσσαλίας.

Ενώ ήδη έχουν αφαιρεθεί έξι από τις ένδεκα γαλάζιες σημαίες σε παραλίες της Μαγνησίας ο ξεφτιλισμένος φασίστας Μπέος αρνήθηκε συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο για το φλέγον θέμα ρίχνοντας το μπαλάκι της διαχείρισης του οικολογικού εγκλήματος στην Περιφέρεια.

Στην αρχή προσπάθησαν να περάσουν την θεωρία ότι τα νεκρά ψάρια προκύπτουν από την απότομη αλλαγή γλυκού και θαλασσινού νερού αφού προέρχονται από την λίμνη Κάρλα και οδηγήθηκαν εκεί όταν άνοιξε το θυρόφραγμα για να ξεθυμάνουν τα νερά των περυσινών πλημμυρών

Όμως αποδεικνύεται ότι η ρύπανση υπάρχει πολύ πριν τον Παγασητικό, μέσα στην ίδια την Λίμνη και ότι τα ψάρια είχαν ψοφήσει ήδη από το γλυκό νερό, δηλαδή μέσα στο φυσικό τους περιβάλλον.

Όταν πηγαίναμε δημοτικό η προπαγάνδα του υπουργείου Παιδείας της πρώτης Καραμανλοκρατίας επαναλάμβανε μέσω των δασκάλων για τα οφέλη από την αποξήρανση το 1962 της αρχαίας Βοιβηίδος (Κάρλας)… 

Εκεί που ζούσε ο θεός Απόλλων, όπου έβοσκε τα κοπάδια του Αδμήτου, τιμωρημένος από τους θεούς για την εξόντωση των Κυκλώπων, ενώ στο βόρειο τμήμα της λίμνης κατοικούσαν οι Κένταυροι, όπου χιλιάδες στρέμματα μοιράστηκαν στους αγρότες και καταπολεμήθηκε η ελονοσία.

Όμως, σύντομα διαπιστώθηκε ότι οι επιπτώσεις στο οικοσύστημα της περιοχής ήταν μεγαλύτερες από το όφελος που προσέφερε η αποξήρανσή της και την δεκαετία του '90 ξεκίνησε η ανασύστασή της με σκοπό την άρδευση των καλλιεργειών αλλά και την ενίσχυση της ύδρευσης στο Βόλο…

Η Φαίη Τζανετουλάκου, διδάσκουσα στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και περιβαλλοντική ακτιβίστρια ανέφερε στην εφημερίδα " Καθημερινή" :

«το τελευταίο περιστατικό έρχεται να προστεθεί σε άλλα σημαντικά περιβαλλοντικά προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει η περιοχή όπως είναι «η υψηλή αέρια ρύπανση λόγω της καύσης απορριμμάτων* και το αμφιβόλου ποιότητας νερό από γεωτρήσεις».

«Στις αρχές του καλοκαιριού, δημοτική αρχή και περιφέρεια βεβαίωναν τον κόσμο για την ποιότητα του θαλασσινού νερού στον Παγασητικό, ως απάντηση σε όσους είχαν θορυβηθεί από μετρήσεις όπως αυτή του Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας τον περασμένο Ιούνιο.

Σύμφωνα με τις μετρήσεις αυτές, προειδοποιούσαν ότι η σήραγγα απορροής υδάτων από τη λίμνη Κάρλα τροφοδοτεί τον Παγασητικό με αυξημένο μικροβιακό φορτίο και νιτρικά που μπορεί να οδηγήσουν σε ευτροφισμό, αλλά και βαρέα μέταλλα τα οποία μπορεί να επηρεάσουν στο μέλλον τη βιοποικιλότητα του κόλπου και φυσικά τους κατοίκους»,

Η ίδια αναλύει το φαινόμενο κατακρεουργώντας με το ξυράφι της γνώσης και της παρατήρησης τις κυρίαρχες θεωρίες ερμηνείας της καταστροφής σε άρθρο της στην ‘Παράλλαξη’ (https://parallaximag.gr/.../ti-echoyn-ta-erma-kai-psofoyn) που ένα κομμάτι του παραθέτω εδώ.

Μετά τις πλημμύρες του Ντάνιελ, η Κάρλα υπερχείλισε και σκέπασε πολλές καλλιέργειες όπως και τις εγκαταστάσεις της 1ης ΤΑΞΑΣ στο Στεφανοβίκειο. Ετσι, ένα κοκτέιλ από ΦΥΤΟΦΑΡΜΑΚΑ και τοξικά ΧΗΜΙΚΑ και ΒΑΡΕΑ ΜΕΤΑΛΛΑ από την αεροπορική βάση (της οποίας η γεωγραφική θέση στη λίμνη είναι απορίας άξια) ‘εμπλούτισαν’ το νερό της λίμνης. 

Ο θάνατος των ψαριών της αλλά και η διατάραξη του οικοσυστήματος υπήρξαν προδιαγεγραμμένα. Ήρθαν και οι υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού και έδωσαν τη χαριστική βολή στο οικοσύστημα.

Το άνοιγμα του θυροφράγματος για την εκροή των πλεοναζόντων υδάτων του ταμιευτήρα στην λεκάνη του Παγασητικού είχε αποτέλεσμα τα ΗΔΗ νεκρά ψάρια του γλυκού νερού να διοχετεύονται στη θάλασσα, αλλά και όσα επέζησαν από την υποξία, να μην αντέξουν μέσα στο θαλασσινό νερό.

Παρατηρητές του τοπικού οικοσυστήματος αναφέρουν ότι χάθηκαν και τα αποδημητικά πτηνά από τη λίμνη.

Τα νεκρά ψάρια μετά από 15 μέρες παρουσίας τους στο λιμάνι του Βόλου, στην κορυφή της τουριστικής σεζόν, κάλυψαν όλη την παρόχθια ζώνη, από τον Μάραθο ως τα Πλατανίδια.

Έτσι ξεκίνησε ένας αγώνας πολιτικής αντισφαίρισης των ευθυνών. Ο Αχιλλέας Μπέος εξίσταται ότι θα χαλάσει η φήμη του Βόλου ως τουριστικού προορισμού αλλά δεν είναι δική του δικαιοδοσία η θάλασσα, εκτοξεύοντας γνώριμες ύβρεις προς την Περιφέρεια… Η νέα Περιφερειακή αρχή εξίσταται ομοίως γιατί δεν υπάρχει φορέας διαχείρισης του Παγασητικού… Οι πολίτες αναρωτιούνται αν τελικά οι αυτοδιοικητικοί ταγοί είναι άξιοι μόνο για τη γιορτή κρασιού Αγχιάλου…

Σπασμωδικές προτάσεις όπως το μάζεμα εκατοντάδων χιλιάδων ψαριών με απόχη (!), ή η τοποθέτηση διχτυού στην έξοδο του αγωγού καταλαβαίνουμε ότι είναι τουλάχιστον φαιδρές.

Η δημιουργία θυροφράγματος προς το Αιγαίο απλά μεταθέτει αλλού το πρόβλημα.

Σήμερα μάθαμε ότι η Περιφέρεια αποφάσισε να κλείσει το θυρόφραγμα. Έτσι τα ψάρια θα συνεχίσουν να πεθαίνουν μέσα στην Κάρλα. Μέχρι την επόμενη νεροποντή… Καταλαβαίνουμε όλοι ότι ούτε αυτό είναι λύση.

Η λίμνη για να είναι βιώσιμη πρέπει να οξυγονώνεται μέσα από την ανάγκη παροχής φρέσκου νερού και ανανέωσης των υδάτων της.

Δυστυχώς, στον Πηνειό -αν και βρίσκεται πλησίον- γνωρίζουμε ότι από το 80 και μετά με την εισβολή της “Πράσινης Ανάπτυξης” διοχετεύονται σε αυτόν ετησίως 2000 τόνοι φυτοφάρμακα, σύμφωνα με την έρευνα Μυλόπουλου. Είναι ο δεύτερος πιο μολυσμένος ποταμός στην Ευρώπη μετά τον Πάδο.

Μόνο ένα ολοκληρωμένο μακροπρόθεσμο σύστημα επεξεργασίας των ρεόντων υδάτων που δεν θα θέτει σε κίνδυνο την πανίδα της λίμνης αλλά και την ποιότητα της θάλασσας, θα μπορέσει να αποτελέσει λύση.

Εν έτει 2024, υποτίθεται ότι ζούμε σε ευνομούμενη χώρα της Ευρώπης με αρκετούς σοβαρούς επιστήμονες που θα μπορούσαν να καταθέσουν προτάσεις για να γίνει διαχειρήσιμο ένα τόσο μεγάλο υγειονομικό πρόβλημα… Αν δεν λυθεί, θα εντείνεται διαρκώς λόγω της επέλασης της κλιματικής κρίσης.

Για κάποιο περίεργο λόγο, στην Ελλάδα, αρχές και επιστήμονες μαζί αδυνατούν να διαχειριστούν τους όγκους νερού της χώρας είτε πρόκειται για λίμνες, ποτάμια, χείμαρρους. Το νερό, ειδικά το γλυκό, δεν βιώνεται ως σύμμαχος μα ως εχθρός που πρέπει να ‘δαμαστεί’ ή να ‘παταχθεί’ γιατί πάντα θα ‘εμποδίζει’.

Τώρα που η λειψυδρία επελαύνει, και ποτάμια και λίμνες στερεύουν, αυτά τα λίγα σημεία υδάτινης στίξης της ελληνικής γης θα γίνουν πιο πολύτιμα από ποτέ.  Ας γίνει επιτέλους ένας βιώσιμος σχεδιασμός για να ζήσουμε αρμονικά με τους νερένιους θησαυρούς μας."

Μετά την εσπευσμένη κινητοποίηση της εισαγγελίας για διερεύνηση ευθυνών Μπέος, Περιφέρεια, Κυβέρνηση έχουν χεστεί απάνω τους κι έφτασε η μυρωδιά στα πέρατα . "κι εχουνε κλείσει όλοι οι δρόμοι για τη Λάρισα."**

Από τύχη φαίνεται να ζούμε .

Μπορεί και να έχουμε μεταλλαχθεί και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι

Σ. Σ

* Στις διαδηλώσεις κατά της καύσης απορριμάτων εδώ και 4 χρόνια στον Βόλο, δολοφονήθηκε από τα Ματ ο 26χρονος αγωνιστής Βασίλης Μάγγος

**στίχος από το Κιλελέρ του παλιού Νιόνιου