Δύο παράλληλα θέματα
κυριαρχούν στο άρθρο του φίλτατου Νίκου Μητσιάλη αυτής της εβδομάδας…
Το ένα: η επιστολή
130 στρατιωτών επίλεκτων μονάδων του Ισραήλ, που ζητούν επειγόντως συμφωνία
ειρήνευσης και αμοιβαίας απελευθέρωσης ομήρων υπό την απειλή παύσης εκτέλσης
των στρατιωτικών τους καθηκόντων.
Το άλλο: η Ισραηλινή
εφημερίδα Haaretz, για την οποία έχουμε πολλές φορές αναφερθεί στην ΦΑΙΑΚΙΑ… Σε ένα
κλίμα συνειδητής στρέβλωσης και συσκότισης η φωνή της Haaretz και ειδικότερα του εμβληματικού της αρχισυντάκτη Γκιντεόν Λεβί
σε κάνει να λυγίζεις! Είναι δυσθεώρητη η γενναιότητα των δημοσιογράφων σε αυτό
το κλίμα του πιο ακραίου θρησκευτικού εθνικισμού…
Η
γνωστή, σε όσους ασχολούνται με το «παλαιστινιακό ζήτημα», ισραηλινή εφημερίδα
“Haaretz” μετέδωσε προχθές μια είδηση, φωτίζοντας το έρεβος που καλύπτει
αντιδράσεις στρατευμένων για τη συνέχιση της γενοκτονίας σε βάρος αμάχων παλαιστινίων
υπό το πρόσχημα της απελευθέρωσης των ισραηλινών ομήρων.
Η
αντισυστημική “Haaretz” αποκαλύπτει επιστολή-φωτιά 130 Ισραηλινών στρατιωτών
από όλα τα σώματα των IDF η οποία απευθύνεται στο υπουργικό συμβούλιο, αλλά και
στον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας.
Στην
επιστολή τους έφεδροι και στρατεύσιμοι, σε πολλούς στρατιωτικούς κλάδους,
δηλώνουν ότι θα σταματήσουν να υπηρετούν στον στρατό εάν δεν υπάρξει συμφωνία
για κατάπαυση πυρός στη Γάζα και ανταλλαγή ομήρων με Παλαιστίνιους
κρατουμένους.
Αποκαλύπτουν
ότι αρκετοί από αυτούς τους ομήρους έχουν σκοτωθεί από ισραηλινές αεροπορικές
επιδρομές ή σε επιχειρήσεις για τη «διάσωσή» τους. Υπογραμμίζουν ότι η συνέχιση
του πολέμου στη Γάζα βάζει σε κίνδυνο τις ζωές και των υπολοίπων ομήρων.
Η
μαρτυρία αυτή από ένστολους των IDF της πρώτης γραμμής, ανατρέπει το σλόγκαν
του Νετανιάχου πως: «Όποιος δολοφονεί ομήρους δε θέλει συμφωνία…». Aπάντηση στους χιλιάδες οργισμένους
διαδηλωτές του Τελ Αβίβ τον περασμένο Σεπτέμβρη, που απαιτούσαν εκεχειρία με
στόχο την απελευθέρωση των ομήρων.
Στο
κείμενό τους ακόμα τονίζουν: «Εμείς που υπηρετούμε με αφοσίωση ρισκάροντας τις
ζωές μας, ανακοινώνουμε πως, εάν η κυβέρνηση δεν αλλάξει άμεσα πορεία και δεν
εργαστεί προς μια συμφωνία για να επιστρέψουν οι όμηροι, δε θα συνεχίσουμε να
υπηρετούμε. Για κάποιους από εμάς η κόκκινη γραμμή έχει παραβιαστεί ήδη. Για
άλλους πλησιάζει το σημείο καμπής, όταν με βαριά καρδιά θα σταματήσουμε να
εμφανιζόμαστε για υπηρεσία…»
Ίσως
αυτοί που υπογράφουν και όσοι άλλοι υποψήφιοι «υπογραφής» αναμένουν για παν
ενδεχόμενο στα «μετόπισθεν», να δυσφορούν από την πτωμαΐνη των αναρίθμητων
αμάχων παλαιστινίων, που αυτοί σωρεύουν στο στρατόπεδο εξόντωσης της Γάζας, με
άλλοθι πάντα την απελευθέρωση των ομήρων.
Θα
αγνοήσουν τους 130 στρατιώτες οι ακροδεξιοί που κυβερνούν το Ισραήλ, θα τους
φυλακίσουν ως ριψάσπιδες ή θα τους στείλουν στην πρώτη γραμμή του πυρός στο
Νότιο Λίβανο; Θα το δείξει η συνέχεια που μάλλον δε θα τη μάθουμε, εκτός κι αν
το ρεπορτάζ της “Haaretz” συνεχίσει να ρίχνει φως στα απόκρυφα της… Σιών!
Η
εφημερίδα “Haaretz”, την επομένη των ισραηλινών βουλευτικών εκλογών της 1ης
Νοεμβρίου 2022, κυκλοφόρησε με πηχυαίο τίτλο: «Το Ισραήλ βρίσκεται στα πρόθυρα
μιας δεξιάς, θρησκευτικής και αυταρχικής επανάστασης». Τα γεγονότα που
ακολούθησαν τη δικαίωσαν απολύτως, με έναν παλαιστινιακό λαό σε μαζική εξόντωση
και το Ισραήλ σε παγκόσμια καταδίκη - απομόνωση και σ’ ένα επικίνδυνο γενοκτονικό αδιέξοδο.
«Πετάξτε
το υλικό στα πηγάδια…». Η έρευνα του δημοσιογράφου της “Haaretz”, Adam Raz, αποκαλύπτει πως η
«πολιτοφυλακή» του Μπεν Γκουριόν -
μετέπειτα πρωθυπουργού του Ισραήλ - η περιβόητη «Χαγκάνα», τον Απρίλη του ’48
δηλητηρίαζε παλαιστινιακά πηγάδια στον Άγιο Ιωάννη της Άκρας και σε χωριά της
Γάζας.
Το
2000, η δημοσιογράφος της “Haaretz” Noa Landau ξεκίνησε φροντιστήριο
δημοσιογραφίας για Παλαιστίνιους
(Ισραηλινoύς πολίτες), προκειμένου: «να δώσουμε στους αναγνώστες μας την
αντίληψη του άλλου, που οι Ισραηλινοί δεν ακούνε σχεδόν ποτέ…».
Η “Haaretz” είναι μια φιλελεύθερη «εφημερίδα
αναφοράς», σύμφωνα με τους δημοσιογράφους της, μεταξύ αυτών και ο Γιδεόν Λεβί που δηλώνει με το αδιαμφισβήτητο
παγκόσμιο κύρος του: «Το Ισραήλ είναι χαμένη υπόθεση. Ξεχάστε το».
Όμως
η γενοκτονία των Παλαιστινίων, ακόμα και πριν από το ’48, δεν ξεχνιέται…
Σχόλια