Ο περιοδεύων θίασος των ‘προθύμων’

Οι ταξιδιάρηδες ηγέτες της ΕΕ, που δεν χάνουν ευκαιρία για  μετακινήσεις εντός και εκτός Ευρώπης έχουν ουσιαστικά λησμονήσει στις συλλογικές αλλά και τις ξεχωριστές τους ο καθένας διακηρύξεις την λέξη: ΕΙΡΗΝΗ. Αδυνατούν να την προφέρουν. Παθαίνουν αλλεργία και υστερική κρίση στο άκουσμά της…  Υπάρχουν δύο λέξεις, που τις λατρεύουν και τις επαναλαμβάνουν νυχθημερόν… Πιθανόν και στο ύπνο τους. ΚΥΡΩΣΕΙΣ και ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ. Διανθισμένοι με ‘ανθρωπισμό’, ‘δημοκρατία’, ‘ελευθερία’, ‘σεβασμό στα απαραβίαστο των συνόρων’ οι κενοί περιεχομένου λόγοι τους έχουν αποστολή να σαμποτάρουν, να αναστείλουν και να ματαιώσουν οποιαδήποτε προοπτική ειρήνευσης… Εχουν επιλέξει την πριμοδότηση της πολεμικής τους βιομηχανίας με δυσθεώρητο αριθμό δισεκατομμυρίων δολαρίων. Χρέος, που θα μεταβιβασθεί, ως συνήθως στις πλάτες των Ευρωπαϊκών λαών… Επιχειρούν να φανούν αρεστοί στον υπερατλαντικό πλανητάρχη με κάθε τίμημα. Υπέγραψαν μία αποικιακού τύπου συμφωνία, που ουσιαστικά συνεπάγεται μαζί με την υπο...

'Εν τη εννοία της εννοίας και ούτως ειπείν': 58 χρόνια

Αυτή η φράση του ημιπαράφρονα ηγέτη της 'εθνοσωτηρίου' συμβολίζει και εκφράζει όλη την κατάσταση της ελληνικής πολιτείας στα μετεμφυλιακά χρόνια. 

Κράτος - έθνος παρίας της δυτικής συμμαχίας παραδόθηκε στα χέρια μίας κομπανίας, που ανέλαβε να εκπληρώσει τον διπλό στόχο των αφεντικών: το χτύπημα της κοινωνικής αντίστασης, που δεν γονάτισε παρά την στρατιωτική ήττα στον εμφύλιο και την 'τακτοποίηση' του χάρτη της ανατολικής Μεσογείου, που έφερε την προδοσία στην Κύπρο το 1974.

'Τιμάμε' λοιπόν την ημέρα ανασκαλίζοντας μνήμες και σκέψεις...

Αν θέλετε πατήστε ε δ ώ.

 

Σχόλια