Δεν ξεχνώ… Τί δεν ξεχνώ;

Ο χάρτης με την αιματοβαμμένη βόρεια Κύπρο είναι ένα πετυχημένο σκίτσο υπόμνησης της Τουρκικής βάρβαρης εισβολής τον καλοκαίρι του 74… Κάθε φορά, που το ατενίζεις θυμάσαι τις τραγικές  ώρες εκείνου του Ιούλη… Για τους λαούς του κόσμου και ιδιαίτερα στην περίπτωση αυτή για τον Ελληνικό και τον Κυπριακό λαό σημασία δεν έχει μόνον να μην ξεχάσει την Τουρκική εισβολή. Είναι πολύ σημαντικότερο και αναγκαίο να αναμνησθούμε το πολιτικό σκηνικό, που ορίζει το περιβάλλον, τα κίνητρα και τα αίτια της εισβολής. Επιγραμματικά, λοιπόν: •Η μετεμφυλιακή Ελλάδα είναι στενότατα προσδεδεμένη και υποτακτικά εξαρτημένη από την Αμερικανο-ΝΑΤΟική συμμαχία. •Σαν τέτοια, αποδέχτηκε ‘εύκολα’ τα σχέδια Βρετανών και Αμερικανών για την λύση του Κυπριακού με επιστέγασμα τις συνθήκες Ζυρίχης και Λονδίνου, που μεταξύ των πολλών αυθαίρετων νομιμοποιούν ενδεχόμενη επέμβαση των προστάτιδων δυνάμεων (Ελλάδα, Τουρκία και Μ. Βρετανία). •Η Ελλάδα υφίσταται ταπεινώσεις, όπως αυτή των Σεπτεμβριανών του 1955, ...

Η επιστροφή στην Αθήνα υπό όρους … ανάπτυξης...

Κάθε χρόνο η μετακίνηση από την Αθήνα προς την περιφέρεια τις γιορτινές μέρες και κυρίως το αντίστροφο ταξίδι γίνεται προβληματικότερο. Η ταλαιπωρία αυξάνεται εκθετικά σε χρόνο. Ο συνωστισμός των οχημάτων πιο εκτεταμένος… 

Σε μία χώρα, που πληθυσμιακά μάλλον ρικνώνεται είναι φανερό πως η αιτία βρίσκεται στην ραγδαία αύξηση των κυκλοφορούντων οχημάτων… Διπλασιασμός των οχημάτων του λεκανοπεδίου μέσα στα τελευταία επτά χρόνια…

Το χρήσιμο οδόστρωμα στην χώρα έχει αυξηθεί… Εγνατία, Ιονία, Ε65, Κόρινθος-Καλαμάτα και άλλοι αυτοκινητόδρομοι αποδεικνύονται ανίκανοι να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για ασφαλή και ταχεία μετακίνηση για τους εποχούμενους Ελληνες… 

Καθόλου περίεργο… Την ίδια ώρα, που κόβονται κορδέλες και απαστράπτοντα τελευταία μοντέλα ετοιμάζονται να ξεχυθούν στα νέα διαζώματα, ο σιδηρόδρομος γνωρίζει …’κλέη’ παγκόσμιας ακτινοβολίας με αποκορύφωμα τα Τέμπη…

Δύο χρόνια μετά το έγκλημα η ποιότητα των σιδηροδρομικών ταξιδιών επιδεινώνεται συνέχεια, η ασφάλειά τους παραμένει πρωτόγονη, η συχνότητά τους απαράδεκτα χαμηλή, το καλυπτόμενο μήκος δικτύου ελάχιστο…  

Η κατάσταση συνεχίζεται και θα συνεχίζεται με απόλυτη βεβαιότητα… Το εγγυώνται δύο δομικές συστημικές προϋποθέσεις:

-Η τυφλή και ‘κληρονομική’ αφοσίωση της Ελληνικής μεταπρατικής πολιτείας στις ιδιωτικές μεταφορές και η εχθρότητά της στα μέσα σταθερής τροχιάς… Σας έχουμε ζαλίσει με την σχετική τεκμηρίωση σε επανειλημμένα σημειώματα.

-Η ευμενής υποδοχή αυτής της κατάστασης από εμάς τους ανενεργούς πολίτες, που προτιμάμε να ταξιδεύουμε στο άνετο ΙΧ μας και να κάνουμε την απόσταση Κόρινθος-Αθήνα σε 3 και βάλε ώρες, το Πάσχα του 2025. Και μάλιστα με αυξανόμενο ρίσκο όπως δείχνει και η εξέλιξη του δείκτη τροχαίων δυστυχημάτων…

Αυτές οι δύο προϋποθέσεις συγκροτούν τον φαύλο κύκλο των μεταφορών στην χώρα… 


 

Σχόλια