Την 1 η Οκτωβρίου 2025 ασχοληθήκαμε με την πρόταση-απόφαση για την μετατροπή του σιδηροδρομικού δικτύου Πελοποννήσου σε ποδηλατό-τρενο… ( Σιδηρόδρομος ή ποδήλατο; Ποδήλατο…Ποδήλατο… ). Εχουμε πολλές φορές διατυπώσει ενυπόγραφα την οργή μας για την χείριστη κατάσταση των Ελληνικών σιδηροδρόμων. Γι’ αυτό και ο τίτλος του άρθρου είναι προφανώς σαρκαστικός. Στο άρθρο αυτό υπήρξε απάντηση του φίλτατο Στέφανου Πάντου την οποία παρουσιάσαμε ολόκληρη την 3 η Οκτωβρίου ( Ενας γόνιμος αντίλογος για την σιδηροδρομική γραμμή Κόρινθος-Καλαμάτα )… Για να εξηγηθούμε από την αρχή: θεωρούμε, ότι: •είναι απαράδεκτο να μην διαθέτει η Πελοπόννησος ολοκληρωμένο και πλήρως λειτουργικό σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο •είναι σκάνδαλο πρώτης γραμμή η ανακαίνιση του δικτύου με κόστος 80 εκατομ. (το 2008) και η άμεση εγκατάλειψή του, μετά την ολοκλήρωση του έργου. Πριν καν τελειώσει το πρώτο του δρομολόγιο… •δεν είναι άσχετο προς την πολιτική θεώρηση και ιδεολογία των κυβερνητών της χώρας των μεταπρ...
... τότε, που η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο και το
αστέρι καρφώθηκε στην στέγη του Ράιχσταγκ, απεικονίστηκε μία από τις πιο συγκινητικές
και ελπιδοφόρες στιγμές για το ανθρώπινο είδος.
Η συντριβή του ναζισμού δεν ήταν απλά μία ακόμη νίκη
κάποιου ή κάποιων εναντίον κάποιων άλλων… Ένας πανίσχυρος αρμαγεδώνας από
ανθρωποειδή, πήγε να πνίξει κάθε είδος ελευθερίας και ανθρωπιάς, που μπορεί και πρέπει να μας χαρακτηρίζει…
Γι’ αυτό, ο Μιχαήλ Μίνιν, πάνω στο ναζιστικό
κοινοβούλιο έχει γίνει αιώνιο σύμβολο ενός θριάμβου, που η ανθρωπότητα
κατέχτησε με πολύ αίμα, βάσανο και πόνο για να φτάσει μέχρι τη συντριβή του θηρίου…
Οσες φορές και αν βρεθούμε μπροστά στην απεικόνιση του
Σοβιετικού στρατιώτη την ώρα, που καρφώνει την ‘καρδιά’ του βρυκόλακα
αισθανόμαστε το ίδιο ρίγος, την ίδια συγκίνηση, την ίδια αισιοδοξία για τις προοπτικές
της ανθρωπότητας…
Ο δρόμος βέβαια για την ‘πανανθρώπινη τη λευτεριά’ δεν
είναι εύκολος και η πορεία προς τα εκεί σίγουρα δεν θα είναι γραμμική…
Οι μέρες μας προβληματίζουν με την αναζωογόνηση του
φασιστικού κινδύνου… Γνήσιου τέκνου ενός στριμωγμένου καπιταλισμού με χορηγούς
του πολιτικούς ηγέτες της …δημοκρατικής Δύσης, που υπηρετούν την
στρατιωτικοποίηση σαν γιατρικό των προβληματικών τους οικονομιών.
Εσχατη αλλά χαρακτηριστική ξεφτίλα η άρνησή τους να
παρευρεθούν στην μεγάλη επετειακή παρέλαση στη Μόσχα, παρεμποδίζοντας μάλιστα
όσους από αυτούς θέλουν να την παρακολουθήσουν…
Το ξέρουν καλά, πως η Σοβιετική Ενωση πλήρωσε το ασύγκριτα υψηλότερο τίμημα για την νίκη ολόκληρης της ανθρωπότητας. Με φτηνά κολπάκια, επιχειρούν να υποτιμήσουν ή και να 'εξαφανίσουν' αυτή την συμβολή... Ογδόντα χρόνια μετά, η ηγεσία της Δύσης βαφτίζει το κρέας ψάρι για να μπορέσει να στηρίξει τα προπαγανδιστικά της τερτίπια.
Ο Ολιβερ Στόουν έδωσε συντριπτική απάντηση στις φαιδρότητες
των δυτικών, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους ταξίδεψε στην Μόσχα για τον
σκοπό αυτό, όπως έχουμε γράψει στην προχθεσινή ανάρτηση της ΦΑΙΑΚΙΑΣ (9η Μάη 1945: Τιμή στους
τιμώντες)
Πλάι στην κατάθεση του μεγάλου Αμερικανού σκηνοθέτη
αξίζει να προσθέσουμε την παλιότερη μαρτυρία ενός άλλου μεγάλου Αμερικανού, του
Ερνεστ Χεμινγουαίη: Κάθε άνθρωπος που αγαπάει την ελευθερία, χρωστάει στον
κόκκινο στρατό περισσότερα από ό,τι μπορεί ποτέ να πληρώσει.
Η υψηλή διαμαρτυρία της ανθρώπινης νόησης μπορεί να υποτάξει
την χυδαιότητα των μικροαπατεώνων της διαστροφής της ιστορίας.
Σχόλια