Θέλει ο 'Μπίμπι' να κρυφτεί αλλά η χαρά δεν τον αφήνει…

Αν κανείς παρακολουθεί σχολαστικά τις δηλώσεις Νετανιάχου τουλάχιστον από την 7 η Οκτωβρίου 2023, οφείλει να παραδεχτεί πως δεν μασάει τα λόγια του… Ασφαλώς αυτό δεν το κάνει από κάποια έμφυτη αρετή ειλικρίνειας αλλά γιατί αυτό εξυπηρετεί ποικιλότροπα την πολιτική του… Προάγει τον εθνικισμό στην χώρα του, συσπειρώνει την ισχυρότατη Ισραηλινή ακροδεξιά γύρω του και κυρίως: ετοιμάζει τις γειτονικές του χώρες και την παγκόσμια κοινότητα να πληροφορηθεί και να ‘κατανοήσει’ τα σχέδιά του για το Μεγάλο Ισραήλ.  Σε καμία περίπτωση δεν προσποιήθηκε τον 'ειρηνιστή' τον 'φιλάνθρωπο', τον 'γεναιόψυχο'... Σε κάθε του δήλωση υπογράμμιζε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την αναγκαιότητα της ...τελικής λύσης...  Αυτή είναι η βασική του επιδίωξη και θα έλεγε κάποιος αντικειμενικός κριτής της ιστορικής 80χρονης διαδρομής του νεώτερου ισραηλινού κράτους πώς κάθε μέρα κάθε ώρα, που περνάει η επίσημη κρατική πολιτική εκεί είναι προσανατολισμένη αυτό το όραμα υπηρετεί…  Οι ελάχιστες...

80 Χρόνια πριν…


... τότε, που η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο και το αστέρι καρφώθηκε στην στέγη του Ράιχσταγκ, απεικονίστηκε μία από τις πιο συγκινητικές και ελπιδοφόρες στιγμές για το ανθρώπινο είδος.

Η συντριβή του ναζισμού δεν ήταν απλά μία ακόμη νίκη κάποιου ή κάποιων εναντίον κάποιων άλλων… Ένας πανίσχυρος αρμαγεδώνας από ανθρωποειδή, πήγε να πνίξει κάθε είδος ελευθερίας και ανθρωπιάς, που μπορεί και πρέπει να μας χαρακτηρίζει…

Γι’ αυτό, ο Μιχαήλ Μίνιν, πάνω στο ναζιστικό κοινοβούλιο έχει γίνει αιώνιο σύμβολο ενός θριάμβου, που η ανθρωπότητα κατέχτησε με πολύ αίμα, βάσανο και πόνο για να φτάσει μέχρι τη συντριβή του θηρίου…

Οσες φορές και αν βρεθούμε μπροστά στην απεικόνιση του Σοβιετικού στρατιώτη την ώρα, που καρφώνει την ‘καρδιά’ του βρυκόλακα αισθανόμαστε το ίδιο ρίγος, την ίδια συγκίνηση, την ίδια αισιοδοξία για τις προοπτικές της ανθρωπότητας… 

Ο δρόμος βέβαια για την ‘πανανθρώπινη τη λευτεριά’ δεν είναι εύκολος και η πορεία προς τα εκεί σίγουρα δεν θα είναι γραμμική…

Οι μέρες μας προβληματίζουν με την αναζωογόνηση του φασιστικού κινδύνου… Γνήσιου τέκνου ενός στριμωγμένου καπιταλισμού με χορηγούς του πολιτικούς ηγέτες της …δημοκρατικής Δύσης, που υπηρετούν την στρατιωτικοποίηση σαν γιατρικό των προβληματικών τους οικονομιών.

Εσχατη αλλά χαρακτηριστική ξεφτίλα η άρνησή τους να παρευρεθούν στην μεγάλη επετειακή παρέλαση στη Μόσχα, παρεμποδίζοντας μάλιστα όσους από αυτούς θέλουν να την παρακολουθήσουν… 

Το ξέρουν καλά, πως η Σοβιετική Ενωση πλήρωσε το ασύγκριτα υψηλότερο τίμημα για την νίκη ολόκληρης της ανθρωπότητας. Με φτηνά κολπάκια, επιχειρούν να υποτιμήσουν ή και να 'εξαφανίσουν' αυτή την συμβολή... Ογδόντα χρόνια μετά, η ηγεσία της Δύσης βαφτίζει το κρέας ψάρι για να μπορέσει να στηρίξει τα προπαγανδιστικά της τερτίπια.

Ο Ολιβερ Στόουν έδωσε συντριπτική απάντηση στις φαιδρότητες των δυτικών, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους ταξίδεψε στην Μόσχα για τον σκοπό αυτό, όπως έχουμε γράψει στην προχθεσινή ανάρτηση της ΦΑΙΑΚΙΑΣ (9η Μάη 1945: Τιμή στους τιμώντες)

Πλάι στην κατάθεση του μεγάλου Αμερικανού σκηνοθέτη αξίζει να προσθέσουμε την παλιότερη μαρτυρία ενός άλλου μεγάλου Αμερικανού, του Ερνεστ Χεμινγουαίη: Κάθε άνθρωπος που αγαπάει την ελευθερία, χρωστάει στον κόκκινο στρατό περισσότερα από ό,τι μπορεί ποτέ να πληρώσει.  

Η υψηλή διαμαρτυρία της ανθρώπινης νόησης μπορεί να υποτάξει την χυδαιότητα των μικροαπατεώνων της διαστροφής της ιστορίας.

 

  

Σχόλια