Υποκρισία και δούλεμα…

Τις προάλλες, η φωτογραφία ενός παιδιού με ειδικές ανάγκες καθισμένου πάνω στο αναπηρικό του καροτσάκι μέσα στο αμπάρι του φερυ μπωτ σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, ...‘πούλησε’ στα ΜΜΕ…

Όλα τα μέσα έκριναν, πως μία τέτοια εικόνα με την αναγκαία θολούρα -για να τηρούμε και τα ‘καθώς πρέπει’ του κοινωνικού μας πολιτισμού- θα …συνεγείρει τις ευαισθησίες μας. Και τις δικές μας αλλά και των …κυβερνώντων.

Για τις δικές μας δεν ξέρω αλλά η αντίδραση της κυβέρνησης δια του αρμόδιου υπουργού υπήρξε …’άμεση’… Με αυστηρή ανακοίνωση, που έβγαζε σπίθες ανήγγειλε την διενέργεια διοικητικής εξέτασης…

Καλά μας κάνουν… Τα θέλουμε και τα παθαίνουμε… Οι κατοικούντες την νήσο των Φαιάκων είμαστε στην πρώτη γραμμή της θλιβερής ανοχής, αποδοχής και έμμεσης στήριξης κάθε αθλιότητας, που συγκροτεί την καθημερινότητά μας.

Εχουμε ξαναγράψει για την απαράδεκτη κατάσταση μέσα στα περισσότερα φερυ μπωτ, ανοικτού και κλειστού τύπου. Η πρόσβαση στα σαλόνια των πλοίων απαιτεί την ανάβαση με σκάλες, που σε αρκετές περιπτώσεις είναι απίστευτα ακατάλληλες ακόμη και για πλήρως υγιείς επιβάτες…

Εδώ πρέπει να τονιστεί, το αυτονόητο: μία ευρύτατη ομάδα του γενικού πληθυσμού, κατά κανόνα άνω των 65-70 ετών, χωρίς να ανήκει σε κάποια ομάδα ΑΜΕΑ έχει ‘φυσιολογικά’ μυοσκελετικά προβλήματα. Αυτά δηλαδή, που σχετίζονται με την φυσική φθορά της ηλικίας. Ανάλογα με το βάθος, την έκταση και την εντόπιση της φθοράς η ανάβαση και η κατάβαση από αυτές τις σκάλες μπορεί να είναι εξαιρετικά ταλαίπωρη, επώδυνη και κάποιες φορές επικίνδυνη…

Το δούλεμα, λοιπόν αρχίζει με την έντονη διαβεβαίωση ότι θα …διεξαχθεί διοικητική έρευνα. Να ερευνήσει τί; Αυτό, που γνωρίζουν ΟΛΟΙ οι Ελληνες που έχουν χρησιμοποιήσει τα σκάφη της επιβατικής μας ναυσιπλοΐας και που φυσικά το ΓΝΩΡΙΖΕΙ άριστα ο υπουργός και όλες οι υπηρεσίες του…  

Το δούλεμα έχει και συνέχεια… Γράφτηκε, πως ο καπετάνιος δήλωσε, πως προτάθηκε η μεταφορά στο σαλόνι αλλά αρνήθηκε η συνοδεύουσα… Μα αν είναι έτσι, τότε πράγματι πρέπει να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι του πλοίου γιατί ως γνωστόν απαγορεύεται -για προφανείς λόγους ασφάλειας- η παραμονή στο αμπάρι του καραβιού κατά τον χρόνο του ταξιδιού… Άλλο τώρα, που ο …κόσμος τόχει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι…

Το χειρότερο δούλεμα, όμως είναι πως με την ευκαιρία της δήθεν εξεταστικής, παρακάμπτεται η ουσία του προβλήματος: Τί θα πρέπει να διαθέτουν τα οχηματαγωγά ανοικτού και κλειστού τύπου για να πραγματοποιούν ένα ασφαλές και άνετο ταξίδι;;;

Τόσο η κυλιόμενη σκάλα όσο και το ασανσέρ είναι απολύτως απαραίτητα…

Κάποιοι θα βιαστούν και θα πουν πως η κυλιόμενη σκάλα αρκεί… Λάθος!!! Μεγάλο μέρος συμπολιτών καθηλωμένων σε αμαξίδιο ή με ανάγκη κάθε είδους βοηθητικής στήριξης δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν την κυλιόμενη σκάλα… Το ασανσέρ είναι απαραίτητο για άνοδο και κάθοδο… Και πάλι αυτό δεν καταργεί την ανάγκη της κυλιόμενης σκάλας που διευκολύνει την σημειούμενη στα ταξίδια αυτά μαζική μετακίνηση…  Ας σημειωθεί, ότι το κόστος αυτής της υποδομής καλύπτεται από τα έσοδα ενός ταξιδιού!!!

Και για να μην μας πάρετε με λεμονόκουπες σαν διαβεβαιώνουμε, πως γνωρίζουμε πολύ καλά, πως τίποτε δεν θα αλλάξει σε όφελος των επιβατών στην ναυσιπλοΐα. Και ασφαλώς ούτε σε όφελος των ναυτεργατών. Αντίθετα, υπό τις κρατούσες συνθήκες, πολλά θα συνεχίζουν να αλλάζουν σε όφελος των εφοπλιστών…