Η ΦΑΙΑΚΙΑ δεν βρίσκεται στο Facebook ούτε
σε κάποιο άλλο μέσο κοινωνικής δικτύωσης…
Όμως χάρις στον φίλτατο Στέφανο Πάντο, λαμβάνουμε
τελευταία κείμενα του ‘κυκλοθυμικού’ του φίλου, που δεν τον γνωρίζουμε αλλά
πολύ μας αρέσει να ανεβάζουμε κείμενά του… Ιδού ένα από αυτά…
«Κι αφού τώρα τελευταία βλέπω ότι μαζεύονται πολλοί
φασίστες στο κονάκι μας ένα μικρό μάθημα πολύ πρόσφατης ιστορίας και
γεωπολιτικής πριν καταλήξετε στην διαδικτυακή Πηγάδα.
Το ότι ο Ερντογάν πάτησε πόδι στα Βαρώσια, την
περιφραγμένη πόλη που είχε μείνει ανέγγιχτη από την Εισβολή μέχρι το 2020 και
θα έπρεπε να είναι κανονικά υπό τον έλεγχο του ΟΗΕ κι όχι υπό του στρατού του
ψευδοκράτους, όπως συμβαίνει, δεν το έχετε ακούσει ξανά. Παίζει να μην ξέρετε
καν τι είναι τα Βαρώσια.
Το ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε ο Ερντογάν με τον
Τατάρ ετοιμάζουν ξενοδοχεία και γκρεμίζουν ιστορικές υποδομές και τις μνήμες
των προσφύγων το μαθαίνετε τώρα εδώ από εμένα.
Ότι ανακαινίζει κτίρια, κάνει πωλήσεις και βάζει
ομπρέλες και περιμένει τουρίστες στο πολύ σύντομο μέλλον δε σας το είπε κανείς
από τους πολιτικούς σας ταγούς, ξέρετε αυτούς ντε που πούλησαν το νησί σε
Τούρκους κι Αμερικάνους.
Μισό εκατομμύριο καθάρματα ψήφισαν Χρυσή Αυγή και
πόσοι άλλοι είναι υπερπατριώτες, συστημικοί και λούμπεν, πενήντα ακροδεξιά
κόμματα έχουμε πια από όλο το φάσμα της μαυρίλας, χώρια την τεράστια ακροδεξιά
φωλιά εντός της κυβέρνησης.
Ένας από όλους αυτούς δεν κατέβηκε στα Βαρώσια να τις
παίξει με κανέναν στρατιώτη του ψευδοκράτους που αυτή τη στιγμή που μιλάμε
κάνει εποικισμό κι εγκλήματα πολέμου.
Πάντα ψάχνατε κανέναν ξέμπαρκο μετανάστη, πάντα
αναλογία πενήντα ένοπλοι με έναν άοπλο, πάντα το θύμα ήταν ένας οικογενειάρχης,
ένας μεροκαματιάρης, ένας συνδικαλιστής, ποτέ δεν πλησιάσετε κανέναν μετανάστη
του οργανωμένου εγκλήματος φορτωμένο με κουμπούρια, ποτέ δεν κάνατε ούτε μπου
σε εμπόρους ναρκωτικών, μαχαιροβγάλτες και μαστροπούς.
Μου φαντασιωνεστε στο ίντερνετ εποικισμούς κι
υβριδικούς πολέμους στον Έβρο.
Και στον πραγματικό εποικισμό που γίνεται τώρα στην
Κύπρο που ξαφνικά αγαπήσατε έχετε πει το κοκο σε όλες τις γλώσσες των ορνίθων.
Τότε δεν ήταν Λευτεριά στην Κύπρο, ποτέ δεν ήταν
Λευτεριά στην Κύπρο, σε κάνα σύνθημα σε καμία παρέλαση, αν την θυμόσασταν, και
μετά ξεχνώ το ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.
Έπρεπε να γίνει η γενοκτονία στην Παλαιστίνη για να
την θυμηθείτε.
Κι αυτό μόνο και μόνο για να δικαιολογήσετε εγκλήματα
πολέμου.
Αυτή είναι η αγάπη σας για το νησί που για εσάς είναι
ένα διπλωματικό χαρτί απανθρωπιάς και για εμένα η δεύτερη πατρίδα μου, το
δεύτερο σπίτι μου.
Γιατί λέτε ότι είστε πατριώτες για να μην πείτε ότι
απλώς είστε καθάρματα και τομάρια.
Και δεν ξέρω αν κοροϊδεύετε τελικά τον εαυτό σας,
εμένα πάντως σίγουρα κότσο δε με πιάνετε.
Στα τσακίδια.»
Σχόλια