Την 1 η Οκτωβρίου 2025 ασχοληθήκαμε με την πρόταση-απόφαση για την μετατροπή του σιδηροδρομικού δικτύου Πελοποννήσου σε ποδηλατό-τρενο… ( Σιδηρόδρομος ή ποδήλατο; Ποδήλατο…Ποδήλατο… ). Εχουμε πολλές φορές διατυπώσει ενυπόγραφα την οργή μας για την χείριστη κατάσταση των Ελληνικών σιδηροδρόμων. Γι’ αυτό και ο τίτλος του άρθρου είναι προφανώς σαρκαστικός. Στο άρθρο αυτό υπήρξε απάντηση του φίλτατο Στέφανου Πάντου την οποία παρουσιάσαμε ολόκληρη την 3 η Οκτωβρίου ( Ενας γόνιμος αντίλογος για την σιδηροδρομική γραμμή Κόρινθος-Καλαμάτα )… Για να εξηγηθούμε από την αρχή: θεωρούμε, ότι: •είναι απαράδεκτο να μην διαθέτει η Πελοπόννησος ολοκληρωμένο και πλήρως λειτουργικό σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο •είναι σκάνδαλο πρώτης γραμμή η ανακαίνιση του δικτύου με κόστος 80 εκατομ. (το 2008) και η άμεση εγκατάλειψή του, μετά την ολοκλήρωση του έργου. Πριν καν τελειώσει το πρώτο του δρομολόγιο… •δεν είναι άσχετο προς την πολιτική θεώρηση και ιδεολογία των κυβερνητών της χώρας των μεταπρ...
Με το γνωστό ταλέντο του και την καθαρή του μνήμη ο φίλτατος
Δημήτρης Λεβέντης μας γυρνάει 51 χρόνια πίσω.
Μέρες του Σεπτέμβρη του μακρινού 1974
Στην Κύπρο ρέει ακόμα το αίμα οι επίστρατοι δεν έχουν
επιστρέψει όλοι ακόμα η κατάσταση είναι ρευστή
Ο φόβος ακόμα κρατάει μουδιασμένη την πλειοψηφία του
κόσμου αλλά η νεολαία δέν μπορεί να περιμένει ανυπομονεί να συγκρουστεί με τα
σκοτάδια.
Στην Κέρκυρα της Μεταπολίτευσης έχουν ήδη
πραγματοποιηθεί τρείς διαδηλώσεις για την προδοσία της Κύπρου και την τιμωρία
των πραξικοπηματιών ....
Μία έγινε στην πόλη την κυριακάτικη βραδιά της 5ης
Αυγούστου μετά ακολούθησε ο Αη Μαθιάς σε μια βδομάδα και η Λευκίμμη παραμονή
της Παναγίας ...η οργανωτική επιτροπή ήταν πλατιά και πολύχρωμη καμμιά 15αριά
όλοι πολιτικοποιημένοι φοιτητές πλην τριών εργατών παλιών Λαμπράκηδων και σε δύο
συνεδριάσεις είχε προγραμματίσει τις δράσεις άψογα .
Το αναρτημένο πανώ στο τοίχο της Ακαδημίας είναι από
κείνα που ετοίμασε η οργανωτική επιτροπή της πρώτης διαδήλωσης τα είχε
φιλοτεχνήσει ο Γιώργος ο Κουλούρης που ήταν και ζωγράφος αλλά δεν υπάρχει
αναμεσά μας πιά.
"Κώστα Γεωργάκη η θυσία σου μας οδηγεί"
Οι μέρες πέρασαν πολλά στελέχη της επιτροπής έφυγαν
για τις σχολές τους τους ο Νίκος Μώρος, ο Δήμος Μακατσώρης, ο Γιώργος Βλάσσης, ο
Μίλτος Βασιλείου, ο Σταύρος Λεβέντης, ο Μιχάλης Τσιριγώτης, οι αδελφοί Κογεβίνα
κ.α
Πλησίαζε η τέταρτη μαύρη επέτειος από την θυσία του
Κώστα Γεωργάκη η άφιξη του Κώστα (Κώτσου) Γκιάτη φοιτητή της Ιατρικής αγωνιστή
ενταγμένου στο ΠΑΚ της Ιταλίας διωκόμενου απο την χούντα, ήταν το γεγονός που
πυροδότησε την συζήτηση για μια εκδήλωση μνήμης για τον πρώτο Κερκυραίο που
έδωσε την ζωή του στον αγώνα κατά της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας.
Στην προετοιμασία της συγκέντρωσης συμμετείχαν ο
Βασίλης Μαραμπός φοιτητής στο 4ο ετος γεωλογίας στην Ιταλία από τον Ρήγα Φεραίο,
ο Γιώργος Γιακουμπίνης φοιτητής Μηχανολογίας στο Λονδίνο προερχόμενος από το
ΠΑΚ που εκπροσωπούσε την νεοιδρυμένη νεολαία Πασόκ, ο Φώντας Βλάχος της
Αρχιτεκτονικής του ΑΠΘ από την γκρούπα των ανεξάρτητων - ανένταχτων, ο Μήτσος
Λεβέντης δηλ. εγώ από την Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας στο κατώφλι του 3ου
έτους Αρχιτεκτονικής στο Παρίσι.
Ο Μιχάλης Τσιριγώτης φοιτητής Κτηνιατρικής
Θεσσαλονίκης που είχε βγεί μπροστά για την πουπουσουπού είχε φύγει να δώσει
μαθήματα.
Η συγκέντρωση μνήμης έγινε στην είσοδο της Ιόνιας
Ακαδημίας. Το κάλεσμα τυπώθηκε στο τυπογραφείο του Κατσούρη στο Καμπιέλο.
Κολλήσαμε χειρόγραφες αφίσσες σε κεντρικά σημεία της πόλης και στις εργατικές
συνοικίες.
Συντάχτηκε κοινό ψήφισμα των οργανώσεων του Ρήγα της
Νεολαίας Πασόκ της ΚΝΕ και των ανένταχτων αριστερών. Ο Κώτσος αναφέρθηκε στο
ιστορικό της θυσίας, κι εγώ είχα την τιμή νά εκφωνήσω την πολιτική ομιλία.
Μαζεύτηκε κόσμος πολύς… Η αρχική προσέλευση ήταν διστακτική
αλλά όσο νύχτωνε το πλήθος φούσκωνε !
Θυμάμαι ένα σύνθημα των μαθητών του Α' Γυμνασίου.
Ο έκτος στόλος στον Βυθό !!
Τόσο αντιαμερικάνικο πάθος υπήρχε.
Στην φωτό φαίνονται από αριστερά πρός τα δεξιά Ανδρέας
Κατσαρός ( 26 ετών Ιατρική Μιλάνου,- τότε στον Ρήγα Φεραίο )
πίσω του Φώντας Βλάχος (25 ετών αρχιτεκτονική ΑΠΘ
είχε χαιρετήσει στην κατάληψη του Πολυτεχνείου τις μέρες του άγριου Νοέμβρη εκ
μέρους των φοιτητών της Θεσσαλονίκης.
Στη μέση η αφεντιά μου 20 χρονών
O Kώτσος Γκιάτης φοιτητής ιατρικής στο Σάσσαρι τότε
οργανωμένος στο ΠΑΚ έχει πεθάνει πια.
Κρυμμένος πίσω του ο Γιάννης Μακρής ηλεκτρολόγος,
παλαιός Λαμπράκης δραστηριοποιήθηκε αμέσως με την μεταπολίτευση στο Κουκουέ
(εσωτερικού)
Ο νεαρός ήρωας ήρθε μετά το βιαστικό του φευγιό να
κοσμήσει τη πόλη μας με την μόνιμη παρουσία του και την πλαστικότητα που
αναδύεται στο γλυπτό του Δ, Κορρέ στο κηπάκι της μικρής πλατείας το μοναδικό
χαμογελαστό μνημείο στη πόλη μας έτοιμο να σηκωθεί και να περπατήσει
Οπλισμένο με αυτό το γέλιο που θα τους θάψει…
ΥΓ: 'Εχω κρατήσει τις τέσσερεις χειρόγραφες σελίδες
κείνης της ομιλίας. Κάπου κεί που αναφέρθηκα εξειδικευμένα στην Κέρκυρα υπάρχει
υπογραμμισμένη η φράση:
- Αρνούμαστε να μετατραπούμε σε λαό σερβιτόρων !!
Βλέπετε από κείνα τα χρόνια το χωροταξικό της
αμερικάνικης Basil προέβλεπε την δημογραφική μετατροπή σε 2 κάτοικους ανά 1
τουρίστα.
Τώρα πιά σε πληρότητα είμαστε 1,5 τουρίστας ανά 1
κάτοικο.
Ο στόχος υπερκεράστηκε ...η χούντα καλά κρατεί....
Το link της αρχικής αναρτήσεως στην Πιέρα
Σχόλια