Μπράβο, μπράβο! Σχεδόν συγκινηθήκαμε ακούγοντας και
βλέποντας τον συγκροτημένη ψύχραιμη και κυρίως αντικειμενική αναφορά στην σχετικά
πρόσφατη ιστορία του τόπου ώστε να παραχθούν μαργαριτάρια σαν συνθήματα, σαν
απαυγάσματα εθνικής προτροπής, σαν κάλεσμα για εθνική συνέγερση…
Κεντρικό ζήτημα των ημερών το ΟΧΙ… Το όχι, που
ελάχιστη σημασία έχει αν το πρόφερε ή όχι ο Μεταξάς, αφού έτσι και αλλιώς η
εκφορά του γράφτηκε στα βουνά της Ηπείρου από ηρωϊκούς Έλληνες πατριώτες φαντάρους,
που κατάφεραν το θαύμα της συντριβής της ασυγκρίτως υπέρτερης οπλικο-τεχνολογικά
φασιστικής Ιταλίας.
Τέτοιο θαύμα δεν έχει το όμοιό του όπως τεκμηριώνει ο
φίλτατος Δ. Λεβέντης στο χθεσινό άρθρο του. Και ενώ επί χρόνια τονίζονταν η Ιταλική
στρατιωτική υπεροχή, τώρα αρχίζει να σερβίρεται έντεχνα το παραμυθάκι της τέλειας
οργάνωσης και προετοιμασίας… Από έναν δικτάτορα, που πολύ θαύμαζε Χίτλερ και
Μουσολίνι αλλά είχε τα χέρια του δεμένα από την …προπατορική εξάρτηση της χώρας
από την Αγγλία… Οσον αφορά το ήθος και την έμπνευση για την προετοιμασία αξίζει
να θυμηθούμε και να θυμίσουμε, πως έγιναν αρκετοί έρανοι στον λαό …υπέρ της αεροπορίας…
Εκτοτε η έκφραση ‘υπέρ της αεροπορίας’ είναι ταυτισμένη με την ρεμούλα, την
συναλλαγή και την σπατάλη χρημάτων του λαού στο όνομα …ευγενικών εθνικών επιδιώξεων…
Στον τόπο αυτό, όμως το κεφάλαιο, που άνοιξε την 28η
Οκτώβρη 1940 και που δεν έχει οριστικά κλίσει, τα συμπλέγματα της δεξιάς είναι
βαριά…
Και δικαίως. Γιατί η αριστερά οργάνωσε και επραγμάτωσε τον μεγαλειώδη
άθλο της εθνικής αντίστασης, ενώ η δεξιά διακρίθηκε για την ανοχή της και
δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις για την συνεργασία της με τον καταχτητή: Χίτες,
ταγματασφμαλίτες, Γερμανοτσολιάδες, μαυραγορίτες, τρία έψιλον, ΠΑΟ και ένα σωρό
παρόμοια άθλια φυράματα που θα έπρεπε με το τέλος της ναζιστικής κατοχής να
περάσουν από δικαστήρια για εθνική μειοδοσία, αναδείχτηκαν σε υψηλά αξιώματα ή
στελέχη της κρατικής μηχανής…
Οσο μοναδικό ήταν το θαύμα της Εθνικής Αντίστασης τόσο
εκτεταμένη και ριζική ήταν η ανατροπή αξιών στο εσωτερικό της χώρας…Τότε, που
γύρισε καπάκι η ζωή, όπως λέει και ο ποιητής. Οι με οποιοδήποτε τρόπο
πολιτικοί συγγενείς και επίγονοι των ΄νικητών΄ του εμφυλίου προσπαθούν χρόνια
τώρα αυτή την ημέρα να ‘θυμίζουν’ το ανύπαρκτο ‘κλέος’ του Μεταξά για να έλκουν
από εκεί ηθική και πολιτική νομιμοποίηση…
Διώξεις σαν το εκπαιδευτικών αυτές τις μέρες μας θυμίζουν
τα νιάτα μας, όταν δημοκρατικοί δάσκαλοι με κίνδυνο μεταθέσεων και άλλων κρυφών
ή φανερών δημοκρατικών διώξεων μας δίδασκαν -έξω από την ‘γραμμή’ των σχολικών βιβλίων
ή των επιθεωρητών ή των κυβερνητικών νομαρχών- πώς το ΟΧΙ το είπε ο Ελληνικός
λαός…
Όλα αυτά και σε μεγάλο βάθος τα γνωρίζουν τα αστέρια
του χώρου (Δρυμιώτης, Λατινοπούλου. Τζήμερος και άλλοι παρόμοιοι). Το ξέρουν
πως η ιστορία δεν είναι μαζί τους. Γι’ αυτό έχουν ανάγκη να κακοποιούν την
ιστορική αλήθεια!!!
Αυτό το κάνουν επί πολλά χρόνια και με μεγαλύτερη
ένταση τελευταία αξιοποιώντας την ευνοϊκή γι’ αυτούς Ευρωπαϊκή και Αμερικανική
πολιτική συγκυρία. Καθόλου ρυχαία δεν είναι η ευμενή ουδετερότητα έως ανοιχτή στήριξη κρατικών φομών επικοινωνίας όπως π.χ. η ΕΡΤ.
Μαζί με το βάθεμα της διαφθοράς σε πολλά κοινωνικά
επίπεδα, τον εκφασισμό της καθημερινότητας, τον άκρατο ανταγωνισμό σε βαθμό
δολοφονικό αρκετές φορές, αυτή η ακροδεξιά επίθεση προοιωνίζει χρόνους ακόμη
πιο δύσκολους. Ιδιαίτερα όταν η άλλη πλευρά περί άλλα τυρβάζει…
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί κι’ εμείς κοιτούσαμε σαν τα
παιδιά…
ΥΓ. Η Θεσσαλονίκη γιόρτασε χτες 30 του Οκτώβρη την
απελευθέρωσή της από τον ναζιστικό ζυγό και τους συνεργάτες των Γερμανών χάρις
στην οργανωμένη στρατιωτική επιχείρηση του ΕΛΑΣ. ΜΑζί με τους Γερμανούς πολέμησαν επίλεκτα μέλη της ΠΑΟ και άλλων παραστρατιωτικών οργανώσεων δωσιλόγων... Φεύγοντας οι Γερμανοί πήραν κάτι λίγους - τους χειρότερους- μαζί τους...
Σχόλια