Στον ξέφρενο ανήφορο της τιμής του χρυσού αναφέρεται ο
φίλτατος Νίκος Μητσιάλης στο άρθρο της εβδομάδας. Μία πορεία, που την διαμορφώνουν
καινούργιες δυνάμεις, στο προσκήνιο της ιστορίας…
Ταυτόχρονα ενισχύεται η αβεβαιότητα και το άγχος της υπερατλαντικής
υπερδύναμης, που εδώ και χρόνια με νύχια και με δόντια κρατάει το ανταλλακτικό ‘κύρος’
του δολαρίου στις παγκόσμιες αγορές ενώ τώρα αντιλαμβάνεται την επερχόμενη και
διαρκώς κλιμακούμενη αμφισβήτηση με τις καταστροφικές της συνέπειες. Παραθέτουμε.
Κάποτε το χαρτονόμισμα στο πορτοφόλι του καθενός ήταν
χρυσό, δηλαδή η έκδοση του ακολουθούσε τον κανόνα του χρυσού (Bretton Woods),
όμως στις 15 Αυγούστου του ’71 ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον ανακοίνωσε την
κατάργηση αυτού του κανόνα επιτρέποντας στο δολάριο να «ταξιδεύει» παγκόσμια,
απαλλαγμένο από χρυσές χειροπέδες.
Έκτοτε πήραν φωτιά τα ταχυπιεστήρια της Ομοσπονδιακής
Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed), εκτυπώνοντας ένα εκατομμύριο δολάρια ανά δευτερόλεπτο!
Και όταν, κάθε λίγο και λιγάκι, αποφασίζει η κυβέρνηση των ΗΠΑ να διευρύνει το
«πακέτο» ρευστότητας, σημαίνει πως ακόμα μια νέα πράσινη χαρτούρα θα γεμίσει
την πλανητόσφαιρα!
Αυτός ο δολαριακός κατακλυσμός που στηρίχτηκε εξ αρχής
στην ισχύ των αεροπλανοφόρων και στις περίπου 800 αμερικανικές βάσεις,
διασκορπισμένες ανά την υφήλιο, δημιούργησε μια θρησκευτική πίστη στο πράσινο
χαρτονόμισμα, παραμερίζοντας τον χρυσό σαν αποθεματικό μέσο.
Αδιατάραχτα αυτό μέχρι και το 2006, τότε που μια ομάδα
αντιπροσώπων τεσσάρων κρατών (BRIC), τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου στη Νέα
Υόρκη αναφέρεται σε πολιτικοοικονομικές αλλαγές, πρωτόγνωρες για εκείνη την
εποχή, στις οποίες περιλαμβάνονταν και η ανάγκη
αποδολαριοποίησης… Βέβαια το δολάριο παραμένει, με ουσιαστικές βέβαια
αλλαγές επιρροής, ένα συναλλαγματικό και αποθεματικό «εργαλείο» και στο
σημερινό πολυπολικό κόσμο.
Αυτό όταν η Κίνα κατέχει σήμερα περίπου 761 δισ. δολάρια
σε αμερικανικό χρέος, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του φετινού Ιανουαρίου.
Ωστόσο, ο οικονομολόγος Robin Brooks από το Brookings Institution εκτιμά ότι το
πραγματικό ποσό πλησιάζει το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια! Συνολικά η χώρα του Σι
Τζινπίνγκ κατέχει 3 τρισ. δολάρια ΗΠΑ σε διάφορα περιουσιακά στοιχεία.
Η Κίνα δε χρειάζεται να τινάξει την παγκόσμια χρηματαγορά
στον αέρα, αποφασίζοντας να ξεφορτωθεί κάποιον όγκο αμερικανικών
τραπεζογραμματίων. Απλά και μόνο το ενδεχόμενο μιας τέτοιας κίνησης στην
κατάλληλη στιγμή δημιουργεί στις ΗΠΑ πολιτικοοικονομικό «άγχος», υποχρεώνοντας
τον Τραμπ σε δασμολογικές και άλλες κυβιστήσεις∙ τα αποτελέσματα της πρόσφατης
συνάντησής του στη Σεούλ με τον κινέζο Σι Τζινπίνγκ το αποδεικνύουν.
«Μόνο ο χρυσός
είναι αληθινό χρήμα. Όλα τα άλλα είναι πίστωση», αυτό είχε πει κάποτε ο
μακαρίτης Τζέι Πι Μόργκαν, πατέρας της ομώνυμης τράπεζας. Σήμερα έρχεται στην
επιφάνεια η παραπάνω ρήση με την ιλιγγιώδη άνοδο της τιμής του χρυσού, που
αντιπροσωπεύει την τελειότερη καθολική μορφή χρήματος και καθορίζει τους
κανόνες, κι αυτό ιδιαίτερα σε ενδιαφέροντες καιρούς…
Έτσι, στη σημερινή «εγκυμονούσα» εποχή, η κεντρική
Τράπεζα της Ινδίας (RBI) επαναπάτρισε σημαντικό μέρος του χρυσού της χώρας της,
γύρω στους 575 μετρικούς τόνους, που φυλάσσονταν σε ξένα θησαυροφυλάκια.
Φύλαξε το βιός από τους «φίλους» σου, μην την πάθεις σαν
τους Ρώσους, σκέφτηκε ο Μόντι και μαζεύει τα «κίτρινα τούβλα» της χώρας του,
πριν τα «απαλλοτριώσει» η αδυσώπητη Δύση, τιμωρώντας τον ως απείθαρχο, αυτόν
που διυλίζει και πουλάει το «απαγορευμένο» πετρέλαιο του Πούτιν.
Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού, οι BRICS ήταν
επίσημα ο μεγαλύτερος αγοραστής χρυσού το 2023, ξεπερνώντας σε απόδοση κάθε
άλλη χώρα της Δύσης. Μεταξύ των χωρών BRICS, η Κίνα βρίσκεται στην κορυφή της
λίστας, ενώ η Ρωσία και η Ινδία καταλαμβάνουν τη δεύτερη και τρίτη θέση,
αντίστοιχα έπονται και οι υπόλοιποι.
Συλλέγουν μανιωδώς χρυσό, ίσως και ως αντίκρισμα για το
νέο νόμισμα που θα κυκλοφορήσουν, όταν κάποτε το κρίνουν σκόπιμο! Ένα παγκόσμιο
νόμισμα που θα πρέπει να στηρίζεται σε παραγωγικές αξίες και όχι σε συνεχείς
διευρύνσεις «πακέτων ρευστότητας» με εντατικές υπερωρίες των ταχυπιεστηρίων
εκτύπωσης…
Σχόλια