Θλιβερή ιλαρότητα


Οσο σεμνή και αν προσπαθεί να είναι η ΦΑΙΑΚΙΑ, δεν κρατιέται να μην σας υπενθυμίσει, ότι ξεκάθαρα είχε προβλέψει, πως οι εξελίξεις στην κεντρο-αριστερά και ειδικότερα στον χώρο του πρώην και νυν ΣΥΡΙΖΑ μας επιφυλάσσουν και άλλες πολλές στιγμές ευθυμίας.

Ασφαλώς η απόλυση του Σπύρου Σουρμελίδη από την δ/νση της Αυγής δεν μπορεί να ανήκει στα εύθυμα… Είναι όμως  μία από τις πολλές αναπόφευκτες λυπηρές παρενέργειες, που προέκυψαν και όλο και περισσότερο θα προκύπτουν από την εκ νέου ανάδειξη του Alexis ως ΄ρυθμιστή’ των εξελίξεων στον χώρο.

Το 'αμάρτημα' του πρώην δ/ντή της ‘ΑΥΓΗΣ’ είναι πως ανέφερε αυτό ακριβώς, που ο Alexis φρόντισε να κάνει προφανές με χίλιους τρόπους στην συγκέντρωση στο ‘Παλλάς’. Με λόγια ξεκάθαρα υπογράμμισε, πως η από εδώ και πέρα κινήσεις του δεν θα δεσμεύονται από τους πρώην συνεργάτες του… Εξάλλου στο βιβλίο προς τιμή του οποίου έγινε και η συγκέντρωση δεν παρέλειψε να στολίσει το σύνολο σχεδόν των συνεργατών του με περιγραφές και χαρακτηρισμούς, ικανούς να τους τοποθετήσουν εκτός της νέας μεγάλης ‘πανστρατιάς’, που κηρύσσει ο Alexis.


Υψηλήε πολιτικής σημασίας ο  εξωβελισμός της ηγεσίας ΣΥΡΙΖΑ και ΝεΑ στον εξώστη του θεάτρου. Με νέους ανθρώπους (δεν τους είδαμε ούτε για στοίχημα στο κοινό του θεάτρου…) θα προχωρήσει στο καινούργια του περιπέτεια ο Alexis. Γι’ αυτό και οι ‘αμαρτωλοί’ του παρελθόντος, οι ‘ένοχοι΄των μεγάλων λαθών της πρώτης φοράς αριστεράς, που παρέσυραν στην δίνη των ευθυνών τους και τον αναμάρτητο Alexis ας μην περιμένουν και πολλά…

Ανεξάρτητοι οι δρόμοι, λοιπόν αλλά όχι και τόσο. Μία εξιλαστήρια πράξη των ‘εχόχων’ θα ήταν η παντί τρόπω διευκόλυνση της μετακίνησης του κοινού των κομμάτων τους, ειδικότερα του ΣΥΡΙΖΑ, στις γραμμές του νέου φορέα, που μπορεί, ίσως να δημιουσργήσει ο Alexis… Ισως κόμμα, μπορεί κίνημα, μπορεί μέτωπο συνεργαζόμένων, μπορεί… Υπομονή χρειάζεται από μεριάς ‘προθύμων’ και την ώρα που πρέπει, την ώρα, που θα την υποδείξει η επιστήμη της επικοινωνιολογίας τα πράγματα θα γίνουν κατά τι σαφέστερα… Και σε τρίτο χρόνο ακόμη σαφέστερα…

Ώσπου στο τέλος όλα θα είναι ξεκάθαρα και θα έχουν προκύψει βεβαίως ερήμην των πολιτών, που αρνούνται δικαίως και πεισματικά να συνταχθούν πλάι σε αυτόν, σε αυτούς, που πήραν την εξουσιοδότηση του Ελληνικού λαού και την αντέστρεψαν πλήρως μέσα σε λίγες ώρες…

Το ιλαροτραγικό για τους γραφειοκράτες, δήθεν ανανεωτές είναι πως τα δεδομένα της συντροφιάς τους, της στενής και ευρύτερης παρέας τους, τα προβάλλουν ως γενική επιθυμία και πρόθεση του λαού…

Για τον λαό, αφού εκδικηθεί γελώντας για όσα έπαθε και παθαίνει από τα παίγνια των παιζόντων υπάρχει η ευθύνη να αναλάβει τον υποχρεωτικό και αναντικατάστατο ρόλο του και να γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής των εξελίξεων.

Σχόλια