Ο Μελχισεδέκ υπήρξε κατά την βιβλική παράδοση τίτλος κληρικού, που αφορούσε τον ιερέα της πόλης Σαλήμ (μάλλον πρόκειται για την ιερουσαλήμ). Άλλη εκδοχή τον θέλει ιδιαίτερο πρόσωπο της Ισραηλίτικης μυθολογίας, που απασχολεί την Γένεση. Ετσι, μετά την νίκη του Αβραάμ επί του βασιλιά του αρχαίου Ελάμ, Χοδολλογομόρ, ο Μελχισεδέκ έφερε στον πατριάρχη του Ισραήλ Αβραάμ «άρτο και οίνο» και τον ευλόγησε στο όνομα "του Θεού του Υψίστου". Και ο Αβραάμ του έδωσε «το ένα δέκατο» από όλα τα λάφυρα των εχθρών του… Κάτι ωφελήθηκε δηλαδή και ο Μελχισεδέκ. Αυτά τα ολίγα πρέπει να τα ξέρουμε μιας και προέκυψε και στην δική μας την ιστορία ένας Μελχισεδέκ, ανακατεμένος σε υποθέσεις, που θα μπορούσαν να είναι μυθικές αλλ΄'ομως είναι πραγματικές… Θα αποφύγουμε να σας διηγηθούμε λεπτομέρειες, που δεν έχουν και ιδιαίτερη αξία. Σημασία έχει, πως και ο δικός μας Μελχισεδέκ φέρεται αναμεμιγμένος σε διαφόρου τύπου συναλλαγές, που δεν φείδονται και ‘ιερών λειψάνων’! Στην μέση ο Μελχισεδέκ και...
Οσες φορές μας δόθηκε η ευκαιρία, καταθέσαμε την άποψή μας για το ζήτημα της ποιοτικής κοινωνικής και πολιτισμικής αναβάθμισης της πόλης και του νησιού σε όφελος των κατοίκων της και της ποιότητας της ζωής τους.
Συνειδητά παραλείπουμε κάθε αναφορά στην …αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος, που συνηθίζεται να χώνεται σαν επωδός σε κάθε σχολιασμό της Κερκυραϊκής καθημερινότητας.
Γιατί βαθύτατα πιστεύουμε, ότι η αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος είναι αδιανόητη και κενή περιεχομένου χωρίς την αναβάθμιση των όρων ζωής των Κερκυραίων σε όλα τα επίπεδα… Η ανάπτυξη χωρίς εισαγωγικά και φανφάρες οφείλει να είναι ισόρροπη και να αφορά κατ’ εξοχή τα λαϊκά στρώματα, που συμμετέχουν ελάχιστα στις απολαβές της μονόπλευρα τουριστικής οικονομίας έστω και αν συμβάλλουν σε αυτήν κυρίαρχα.
Η νέα 'εκκίνηση' της Κέρκυρας, μίας περιοχής με μεγάλα προβλήματα και μακρόρονη εγκατάλειψη δεν μπορεί να προχωρήσει πρόχειρα, ανοργάνωτα και αποσπασματικά.
Προς αυτήν την κατεύθυνση είχαμε εστιάσει σε 5 αξονικής σημασίας προβλήματα για την ποιότητα ζωής στην Κέρκυρα:
1. Επίλυση του κυκλοφοριακού - συγκοινωνιακού στην πόλη και την περιαστική περιοχή με κάθε λογικό μέτρο, που εφαρμόζουν εκατοντάδες πόλεις, που διαθέτουν ιστορικό κέντρο (περιφερικοί χώροι στάθμευσης, απαγόρευση κυκλοφορίας ΙΧ στο κέντρο, εξασφάλιση στάθμευσης στους μόνιμους κατοίκους, ενδοαστικό και περιαστικό σύστημα μέσων μαζικής μεταφοράς κ.λ.π.).
2. Κατασκευή οδικού άξονα βορά-Νότου όχι σαν άθροισμα παρακάμψεων αλλά σαν συνολικά σχεδιασμένο -έστω και σταδιακά υλοποιούμενο- έργο, που θα εξασφαλίζει κατά την συνολική του περάτωση την πραγματοποίηση της διαδρομής: Λευκίμμη-Αχαράβη σε λιγότερο από 1 ώρα.
3. Οριστική επίλυση του προβλήματος διαχείρισης των αποβλήτων, που έχει προσλάβει διαστάσεις ονείδους. Η οριστική επίλυση εννοεί την χρησιμοποίηση των πιο σύγχρονων, οικολογικά αποδεκτών μεθόδων διάθεσης μαζί με την μέγιστη δυνατή εφαρμογή ανακύκλωσης.
4. Επίλυση του υδρευτικού προβλήματος, που και αυτό αποτελεί ντροπή για ένα τόπο με το ύψος των βροχοπτώσεων του νησιού, όσο και αν αυτό έχει ελαττωθεί. Η κατασκευή των φραγμάτων-υδατο-δεξαμενών έχει καθυστερήσει απαράδεκτα και θα συνεχίζει να μετατίθεται στις καλένδες όσο η δική μας ανοχή το επιτρέπει. Όποια άλλα άμεσα έργα για βελτίωση της ποιότητας του νερού (αφαλάτωση, αποσκλήρυνση, νέες γεωτρήσεις σε περιοχές με άφθονο νερό κατάλληλο για πόση) πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα.
5. Πρόγραμμα ολικής αρχιτεκτονικής αποκατάστασης της πόλης… Η ‘Δυτική’ Ευρώπη οφείλει να αποδώσει στην ΜΟΝΗ Εληνική πόλη, που βομβαρδίστηκε μαζικά και καταστροφικά από τους Γερμανούς στο β’ παγκόσμιο πόλεμο τους πόρους για πλήρη ανακατασκευή, ανοικοδόμηση και συντήρηση του μνημειακού πλούτου μία πόλης, που στάθηκε διαχρονικά το γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό όριο ανατολής Δύσης στην 3χιλετή της ιστορία.
Στο παρακάτω λεύκωμα εκθέτουμε μερικά από τα καταρέοντα μνημειακά κτίρια της πόλης!!!
Δεν είναι όλα... υπάρχουν κι' άλλα!!! Και πολλά περισσότερα, σε σχετικά καλύτερη κατάσταση, που ακολουθούν τον ίδιο δρόμο της φθοράς και της εγκατάλειψης. Κατά καιρούς ανακοινώνονται παχυλές υποσχέσεις διάσωσης, που προβλέπουν μάλιστα την πολιτιστική αξιοποίηση του κτίσματος, ΟΤΑΝ ΘΑ… επισκευασθεί. Λίγο ακόμα και αν τους πιστεύαμε θα έπρεπε να διαμαρτυρηθούμε για την απόκτηση τόσων πολλών υποδομών πολιτισμού… Θα μας περισσεύουν… Ας τις διαθέσουμε και για κάτι άλλο…
Το πρόγραμμα αναβάθμισης οφείλει να συμπεριλάβει και τις μέσα στο κέντρο και τις περί το κέντρο ζώνες, που ανοικοδομήθηκαν υπό το άθλιο πνεύμα της αντιπαροχής και της φτηνιάρικης ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών στέγασης. Και όχι μόνον των λαϊκών, αφού προύχοντες, έχοντες και κατέχοντες είναι αυτοί που προσέδωσαν σε ιστορικούς δρόμους της πόλης (π.χ. Ζαμπέλη) το σημερινό της αποκρουστικό πρόσωπο…
Σήμερα, βέβαια δεν μπορούν να γκρεμιστούν τα εκτρώματα, που δομήθηκαν από την 10ετία του 60 και μετά… Μπορούν, όμως με εξωτερικές παρεμβάσεις να αποκτήσουν μία αποδεκτή εικόνα, που τουλάχιστον να μην προκαλεί -όσο σήμερα- τον μνημειακό χαρακτήρα της πόλης.
Η παρέμβαση στην πρόσοψη της καθολικής αρχιεπισκοπής -το έχουμε γράψει πολλές φορές- δείχνει, ότι με λίγες επεμβάσεις και κατά συνέπεια με μικρό κόστος μπορεί η εικόνα να αλλάξει προς το καλύτερο. Τα ποσά αυτά ΠΡΕΠΕΙ και μπορούν να διατεθούν από ολοκληρωμένα επενδυτικά προγράμματα, που πληρώνουν οι λαοί της Ευρώπης προς όφελος δυστυχώς καπιταλιστικών επιχειρήσεων και της ασύδοτης κερδοφορίας τους. ΑΝ βέβαια διεκδικηθούν…
Αυτοί οι 5 άξονες δεν εξαντλούν το σύνολο των προβλημάτων του νησιού αλλά μπορούν να χρησιμεύουν σαν ένα αδρός σκελετός δράσης για τους τοπικούς άρχοντες…
Σε πρόσφατη συνέντευξη η νέα Περιφερειακή αρχή έθεσε κάποια από αυτά σαν θέματα προτεραιότητας. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στην αναφορά οδικού άξονα Βορρά-Νότου έστω και αν η εστίαση αφορά σε εκτεταμένες παρακάμψεις, όπως 3 Γεφύρια-Βρυώνη, Ποντή-Τζάκι Μπενιτσών, Αργυράδων, Σκριπερού… Τέτοιες προτάσεις, θα έχουν αξία, αν γίνουν στην πράξη επόμονες και σκληρές διεκδικήσεις, πρωτοφανείς μετά από πολλά χρόνια πολιτικής αδράνειας… Και πολύ περισσότερο, αν τα ζητήματα εξετασθούν στα πλαίσια ενός συνολικού και όχι εμβαλωματικού σχεδιασμού…
Συζητώντας π.χ. για τον άξονα Βορρά-Νότου μπορούμε να θυμηθούμε συζητήσεις και ζυμώσεις στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης για όρυγμα (τούνελ) στους Αγίους Δέκα… Συζητήσιμη ήταν τότε μία παρόμοια λύση στον Βορρά, την περιοχή του Σκριπερού-Τρουμπέτα. Πρόκειται για λύσεις ρεαλιστικά εφαρμόσιμες, αφού δεν μιλάμε για την σήραγγα του Σεν Γκοτάρ αλλά για ορύγματα μερικών εκατοντάδων μέτρων.
Από την ίδια συνέντευξη να επισημάνουμε, ότι η αδιαφορία μίας περίπου 20ετίας έχει επιφέρει την αλλοίωση των εδαφολογικών όπρων για την κατασκευή της παράκαμψης στα όρια: Τρία-Γεφύρια-Βρυώνη.
Νομίζουμε, ότι ένα τέτοιο πρόγραμμα δράσης μπορεί να στηριχτεί στις γνήσια φιλολαϊκές δυνάμεις, που αντιμετωπίζουν την ποιότητα της καθημερινότητας του εργαζόμενου πολίτη όχι σαν υπόθεση πολυτέλειας και φαραωνισμού αλλά σαν στοιχειώδες δικαίωμά του.
Σχόλια