👉Την μάθαμε κυρίως από το πρόγραμμα του φιλελεύθερου Τζόνσον στην
Μεγάλη Βρετανία, που ξεκίνησε να την εφαρμόζει ως μέθοδο αντιμετώπισης της καλπάζουσας
πανδημίας κατά το πρώτο κύμα…
Η λογική της απλή: Αφήνουμε τα πράγματα ανοιχτά, χωρίς ατομικές προφυλάξεις,
χωρίς κοινωνικά μέτρα αποστασιοποίησης… Όπως περίπου συνιστά η κτηνιατρική για
την αντιμετώπιση επιζωοτιών, όταν η απομόνωση των ζώων είναι πρακτικά ακατόρθωτη…
Ετσι, λοιπόν, θα κολλήσουν όσοι είναι να κολλήσουν, θα αρρωστήσουν
όσοι είναι να αρρωστήσουν, θα νοσηλευτούν όσοι είναι να νοσηλευτούν ή καλύτερα
όσοι μπορούν τα φιλελευθεροποιημένα συστήματα υγείας να νοσηλεύσουν, θα
πεθάνουν όσοι είναι να πεθάνουν… Και στο τέλος όσοι ζήσουν θα έχουν
ανοσοποιηθεί από την φυσική του επαφή με τον λοιμογόνο παράγοντα και …όλα καλά…
Αυτή η λογική συμφέρει εξαιρετικά το σύστημα, που όχι μόνον αποφεύγει
τις …σπατάλες αλλά γλυτώνει και διάφορα …μικροέξοδα, που αλλιώς δεν θα μπορούσε
να αποφύγει… Κάποιες λιγότερες συντάξεις π.χ. είναι ό,τι πρέπει. Και διάφορα
άλλα σχετικά…
Ριζικά απέναντι στη λογική της αγελαίας ανοσίας βρίσκονται οι
συλλογικές ανάγκες για την καταπολέμηση της πανδημίας…
Ο άνθρωπος έχει φυσική προτεραιότητα απέναντι στους αριθμούς!!!
Στην πράξη και όχι στις μπαλκονάτες διακηρύξεις… Όπως καληώρα…
Το σύστημα Υγείας έχει όλες τις αναγκαίες εφεδρείες για να καλύψει
έκτακτες φυσικές καταστροφές -όπως η παρούσα πανδημία- ή μπορεί να τις αναπτύξει
σε εύλογα αναγκαίο διάστημα.
Ολες οι κοινωνικές λειτουργίες εξυπηρετούν τις φυσικές
προτεραιότητες της ανθρώπινης ύπαρξης και όχι τις δευτερογενείς “επίκτητες ψευτοανάγκες”*
Υπάρχουν βέβαια και “ενδιάμεσες” μικροπαραλλαγές της ανοσίας της
αγέλης, που συνιστούν προσαρμογές της ίδιας πολιτικής λογικής και ηθικής στην
ωραιοποίηση μίας βάρβαρης μαλθουσιανικού τύπου επιδίωξης…
Αντί, λοιπόν, να βγαίνουμε και να το λέμε ντεκλαρέ και φόρα
παρτίδα, πως πάμε με βάση το μοντέλο του “όπου ζήσει”, προχωράμε με ολίγον από
μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης, που σε εύλογο χρονικό διάστημα τα καταργούμε…
Μόλις “κάτσει” π.χ. ένα από τα κύματα της πανδημίας ή μόλις η ελεύθερη οικονομία
αρχίσει να “διαμαρτύρεται”…
Η προσδοκία των εμβολίων ως μαγικό εργαλείο, που θα …εξαλείψει
την πανδημία και θα μας δώσει πίσω τις ζωές μας, ΧΩΡΙΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ
ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ αποδείχθηκε- όπως ήταν λογικά,
επιστημονικά αναμενόμενο- το καταλληλότερο εργαλείο μετατροπής των απανταχού
επιφυλακτικών και καχύποπτων σε φανατικούς αντιμεβολιαστές… Ετσι, το πιο ισχυρό
όπλο αντιμετώπισης της πανδημίας, δηλαδή τα εμβόλια, υπέστη μία απίστευτη
μείωση της δραστικότητάς του όχι βιολογική αλλά καθαρά κοινωνικοπολιτική…
Η ανοσία της αγέλης, όμως, δεν είναι μόνον κτηνωδώς βάρβαρη και
απάνθρωπη… Είναι και οφθαλμοφανώς αναποτελεσματική αφού δημιουργεί όλες τις βιολογικές
προϋποθέσεις για εκθετική προαγωγή των μεταλλάξεων και -κατ’ επέκταση- ανθεκτικών
στελεχών του ιού στα υπάρχοντα εμβόλια… Σε λίγο δεν θα φτάνουν τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου για να ονοματίσουν μεταλλάξεις...
Βεβαίως, οι κρατούντες, γνωρίζουν, ότι στο τέλος (;) θα είμαστε
βασικά ανενημέρωτοι, “ανερμήνευτα” καταθλιπτικοί, ευεπήφοροι σε μυστικές
συνωμοσιολογικές, απολίτικες ερμηνείες και πιθανότατα ευχαριστημένοι από την “περάτωση”
του εφιάλτη…
Εκτός και ξυπνήσουμε ενωρίτερα…
_________
* έκφραση από πρόσφατο κείμενο του Γιώργου Ρούση, που
παρουσιάσαμε σε προηγούμενη ανάρτηση ("Όλα" σε λίγες λέξεις... )
Σχόλια