Η βαριά κληρονομιά, που ετοιμάζεται να αφήσει στην
ανθρωπότητα ο παρκινσονικός πρόεδρος της υπερατλαντικής υπερδύναμης γεννάει σε μερικούς
την διάθεση σύγκρισης και πολιτικής πρόβλεψης…
Ο Τραμπ θα κλείσει τον πόλεμο στην Ουκρανία δηλώνουν μερικοί αναλυτές και προεξοφλούν την φιλειρηνική
δράση του πρώην και υποψήφιου ρεπουμπλικάνου στηριγμένοι σε επιφανειακές
εκτιμήσεις του πρόσφατου παρελθόντος…
Επιχείρημα: Ο Τραμπ σταμάτησε την Αμερικανική στρατιωτική
παρουσία στο Αφγανιστάν. Η αλήθεια πίσω από την προχειρολογία: Οι θάνατοι
αμάχων την πρώτη χρονιά της προεδρίας Τραμπ αυξήθηκαν κατά 330%. Η προεδρία
Τραμπ υπήρξε ‘λαμπρή συνέχεια’ της εφαρμοσμένης δοκιμής των drones σαν
ασφαλές επιθετικό πολεμικό μέσο, που ξεκίνησε επί Ομπάμα…
Χώρες, όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ, η Συρία, η
Σομαλία, η Λιβύη και η Υεμένη απήλαυσαν το ‘ειρηνικό’ πάθος του Τραμπ. Στο
Αφγανιστάν για παράδειγμα δοκίμασε την μεγαλύτερη μη πυρηνική βόμβα που έπεσε
ποτέ (GBU-43). Στο Ιράκ δοκίμασε βαρύτατες βόμβες σε πυκνοκατοικημένες περιοχές
με αποτέλεσμα αρκετές εκατόμβες θυμάτων.
Ένα μεγάλο όπλο των ΗΠΑ κατά πολλών χωρών, που έδωσαν
αγώνες ανεξαρτησίας είναι η πολιτική των
κυρώσεων, που έχει καταφέρει απίστευτο αριθμό θυμάτων, χαμένων στα ψηλά των
αστικών μέσων ενημέρωσης…
Και στον τομέα αυτό η συνέχεια και η ταύτιση έργου
μεταξύ των ‘αντιπάλων’ κομματικά Αμερικανών προέδρων είναι αξιοθαύμαστη. Κλίντον,
Ομπάμα, Τραμπ και Μπάιντεν διπλασίαζαν
σε αριθμό τους τιμωρητικούς αποκλεισμούς.
Οι συνέπειες τους μεταφράζονται σε
δεκάδες χιλιάδες θύματα. Οι κυρώσεις του Τραμπ στη Βενεζουέλα σκότωσαν 40.000
ανθρώπους μόνο την περίοδο 2017-2019. Το ίδιο πλαίσιο σε βάρος του λαού της Βενεζουέλας
συνέχισε απαράλαχτο ο Μπάιντεν…
Στην Κούβα ο Ομπάμα είχε δώσει μερικές δειλές
υποσχέσεις χαλάρωσης του εμπάργκο, που ο Τραμπ της πήρε όλες πίσω και ενίσχυσε
μάλιστα το πλαίσιο αποκλεισμών για το περήφανο κράτος της Καραϊβικής… Ο
Μπάϊντεν συνέχισε ακριβώς το ‘αναβαθμισμένο’ ΄ποινολόγιο του Τραμπ…
Οι ‘βαθυστόχαστοι’ αναφέρονται στο γεγονός, πως το
στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα των ΗΠΑ είναι κατά παράδοση πιο κοντά στους Δημοκρατικούς
ενώ η χρηματοπιστωτική ολιγαρχία εγγύτερα στους Ρεπουμπλικάνους… Η ‘αλήθεια’
αυτή είναι μισή, γιατί εμπεριέχει μεγάλη σχηματικότητα, που αγνοεί αίτια και δυναμικές.
Ακόμα, όμως και αν αυτή η ‘διαίρεση’ ήταν ορθή και αμετάβλητη δεν μπορεί να
εκφράζει τίποτε περισσότερο από την κατανομή πολιτικού προσωπικού μεταξύ των
κεφαλαιοκρατικών κολοσσών…
Στα θέματα, που σχετίζονται με την διατήρηση και την
προαγωγή της Ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας των ΗΠΑ στον κόσμο, η ‘αδελφοσύνη’ και
η ταυτότητα απόψεων είναι συγκλονιστική…
Για τους …σοβαρούς αναλυτές, που προοιωνίζουν
θεματικές μεταβολές της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ έρχονται οι ίδιοι οι πιο
ψύχραμοι Αμερικανοί να διαβεβαιώσουν, πως καλό είναι … να ξεχάσουμε την
Δευτέρα Παρουσία στην εξωτερική πολιτική του Τραμπ (The Atlantic).
Αγνοώντας την ταξική ουσία της καπιταλιστικής εξουσίας
κινδυνεύουμε να περιπέσουμε στην φαιδρότητα…
Σχόλια