Κυριακή, γιορτή και σχόλη νάταν η ζωή μας όλη!!!
Αυτούς τους στίχους του Αλέκου Σακελάριου σε μουσική Γιώργου Ζαμπέτα τραγουδούσε η Αλίκη Βουγιουκλάκη… Ονειρο τρελό σε μία εποχή, που η συμμετοχή στη δουλειά ήταν μέγιστο ιδανικό.
Και σήμερα ακόμη περισσότερο
αφού ο βραχνάς της ανεργίας μετατρέπει εκατομμύρια σύγχρονων προλεταρίων σε
άνεργους δούλους επιζητώντες με πάθος τα δεσμά τους… Αυτά τα δεσμά είναι
και το απαραίτητο διαβατήριο της επιβίωσης… Αυτών και των δικών τους… Κι’ όταν
τα δεσμά είναι εξασφαλισμένα (ποτέ δεν είναι, ιδιαίτερα σήμερα) τότε η χαρά της
σχόλης γίνεται όνειρο ζωής…
Γιορτή χωρίς υποχρεωτικό αλλά χαρούμενο ξύπνημα με
τα παιδιά και τα εγγόνια ολόγυρα. Με διάθεση για παιγνίδι και βόλτα. Με το τραπέζι
στολισμένο και με όλη την οικογένεια ολόγυρα…
Το πιο τρελό για να σκεφτείς είναι πως η ανθρωπότητα με το δικό της αίμα και μόχθο έχει κατακτήσει τις υλικές προϋποθέσεις να ζει σχεδόν έτσι την καθημερινότητά της.
Εχουν περάσει κάπου τριάντα χρόνια από τότε, που ο Ignatio Ramonet τεκμηρίωνε ότι
ο σύγχρονος (τότε) πολίτης θα μπορούσε να δουλεύει 16 ώρες την εβδομάδα για 22
χρόνια εργασίας και να διαθέτει το υλικό ισοδύναμο κύριας και εξοχικής
κατοικίας, δύο αυτοκινήτων και ενός μικρού σκάφους… Και όλα αυτά με ΜΙΑ και
ΜΟΝΟΝ προϋπόθεση: την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής.
Προφανώς αυτή η προϋπόθεση καθόλου δεν αρέσει στα
αφεντικά και γι’ αυτό αγωνίζονται με νύχια και με δόντια να μείνει έξω από τις δυνατότητες
των εργαζόμενων. Τους οποίους φροντίζουν με συνεχή και αδυσώπητη πλύση
εγκεφάλου να κρατούν μακριά από τέτοια οράματα, επιδιώξεις και αγωνιστικές
διεκδικήσεις…
Η Τεχνητή νοημοσύνη ανοίγει διάπλατες καινούργιες
άγνωστες λεωφόρους ‘εύκολης’ προσέγγισης στα απαραίτητα για την επιβίωση, την
ανάπτυξη αγαθά… Μία συνολική ασύλληπτη πρόοδος βρίσκεται μπροστά μας με κύριο
αν όχι μοναδικό εμπόδιο την πεισματική άρνηση των ολίγων να στερηθούν τα
εντελώς άδικα προνόμιά τους…
Η ιστορία, βέβαια έχει σκαμπανεβάσματα και πισωγυρίσματα
αλλά τελικά μία και μόνον δυναμική κατεύθυνση: προς τα μπρος… Για την παγκόσμια
γιορτή…
Σχόλια