Ο Μελχισεδέκ υπήρξε κατά την βιβλική παράδοση τίτλος κληρικού, που αφορούσε τον ιερέα της πόλης Σαλήμ (μάλλον πρόκειται για την ιερουσαλήμ). Άλλη εκδοχή τον θέλει ιδιαίτερο πρόσωπο της Ισραηλίτικης μυθολογίας, που απασχολεί την Γένεση. Ετσι, μετά την νίκη του Αβραάμ επί του βασιλιά του αρχαίου Ελάμ, Χοδολλογομόρ, ο Μελχισεδέκ έφερε στον πατριάρχη του Ισραήλ Αβραάμ «άρτο και οίνο» και τον ευλόγησε στο όνομα "του Θεού του Υψίστου". Και ο Αβραάμ του έδωσε «το ένα δέκατο» από όλα τα λάφυρα των εχθρών του… Κάτι ωφελήθηκε δηλαδή και ο Μελχισεδέκ. Αυτά τα ολίγα πρέπει να τα ξέρουμε μιας και προέκυψε και στην δική μας την ιστορία ένας Μελχισεδέκ, ανακατεμένος σε υποθέσεις, που θα μπορούσαν να είναι μυθικές αλλ΄'ομως είναι πραγματικές… Θα αποφύγουμε να σας διηγηθούμε λεπτομέρειες, που δεν έχουν και ιδιαίτερη αξία. Σημασία έχει, πως και ο δικός μας Μελχισεδέκ φέρεται αναμεμιγμένος σε διαφόρου τύπου συναλλαγές, που δεν φείδονται και ‘ιερών λειψάνων’! Στην μέση ο Μελχισεδέκ και...
Είναι ο Κώστας Χατζής, που τόσο εκτιμάμε και αγαπάμε…Για την σεμνότητα, τη συνέπεια και, φυσικά, την δημιουργία του… Ποια φωνή μπορεί τόσο φυσικά και απροσποίητα να θυμίζει Ορλεάνη και Μισισσίπι;;;
Δεν είναι όμως μόνον αυτό… Η δημιουργική του φλέβα αστείρευτη έφτιαξε τραγούδια, που αγγίζουν τις ευαισθησίες μας και χαϊδεύουν την ψυχή…
Δύο τραγούδια διαλέξαμε… Ένα λυπητερό: τον Τσαγκάρη τον Μηνά σε στίχους Μαρίας Αλιφεροπούλου… Και ένα διακριτικά σατυρικό: Κάτι τρέχει, σε στίχους της Σώτιας Τσώτου, που είναι και η πιο συχνή στιχουργική σύντροφος στο έργο του…
Θα ξαναπαρουσιάσουμε Κώστα Χατζή…
Σχόλια